Leiders en aanvoerders aan het woord
1
8
Begunstiging van onze Adverteerders, houdt de Schakel in stand.
n
nen, in welke wedstrijd Nico Kalsbeek, die eerst geen voet
aan de grond had gekregen 2 doelpunten scoorde.
Prettige reis.
Het is een prettige dag geweest, zij het dan wat ver
moeiend. 's Morgens even zes uur zaten we al in de bus
en de volgende morgen tegen drieën' waren wij weer thuis.
Dus bijna twee keer de klok om. Hulde aan „Frisia" voor de
keurige ontvangst. Wij werden onthaald op een koffietafel
eilz. en een diner. Er komt wat voor kijken om het iedereen
naar de zin te maken, maar de gastvrouw is daar uitstekend
in geslaagd. Onder protest van onze Friese vrienden, die het
nog te vroeg vonden, zijn wij, in verband met de lange
tocht in het donker, die nog voor ons lag, om tien uur ver
trokken. Frisia, nogmaals dank voor jullie vriendschap en
voor het gulle onthaal. Wij hopen het contact weer eens
gauw te kunnen hervatten.
In een onbewaakt ogenblik ik was die dag zelf 's mor
gens bij het tweede en 's middags bij het eerste, is het ze
vende elftal kampioen geworden. Onze 2e secretaris, Gerard
van Nigtevegt, heeft het elftal na afloop gecomplimenteerd.
Zelf doe ik dat nog eens gaarne vanaf deze plaats. Hopen-
lijk volgen er nog meerdere elftallen, die de naam van A.F.C.
met ere doen noemen. Ik vind het ook prettig voor de B.-
commissie, dat zij resultaat van haar werk heeft kunnen zien.
Nieuwe trainer.
Voor het komende seizoen wordt onze trainer, Peter
Dougal opgevolgd door de heer Booth, die 4 jaar bij
Blauw Wit is werkzaam geweest. Voorlopig roep ik de heer
Booth een hartelijk welkom toe in de A.F.C. en ik hoop, dat
wij veel pleizier van hem zullen beleven, maar daarvoor is
dan ook aller medewerking nodig. Hierop wordt in een
volgend stukje nog wel eens teruggekomen.
In de ]uni-Schakel hoop ik van gunstige resultaten van het
tweede elftal gewag te kunnen maken. Jongens, zet mij niet
beschaamd. Play up, A.F.C. 2 MOET voor de reserve eerste
klas bewaard blijven. Het zij zo!
A. METS.
QELUKKIG kan ik mij voorlopig voor de laatste maal
neerzettert, om iets voor de Schakel te schrijven. Dit
gelukkig meen ik volmondig. Komt dit misschien door
het afgelopen seizoen, voor een groot gedeelte ook,
dat ik als enthousiast cricketer blij ben dat we weer gaan
cricketen. Ik wil hier helemaal niet over deze prachtige sport
gaan schrijven, maar zou toch wel aan iedere jongere
A.F.C.-er willen toeroepen: ,,Ga 's zomers cricketen dan vorm
je jezelf tot een waar sportsman en blijf of wordt je een goed
A.F.C.-er, die weet wat het zeggen wil, om het rood-zwart
te mogen dragen." Er zitten genoeg cricketers in ons eerste
elftal, wil je dus wat meer weten over deze sport, schiet
ze gerust maar aan en laat je inlichten.
Alvorens mijn korte wedstrijdoverzicht te geven wil ik
van deze plaats mijn leedwezen over de degredatie van onze
Zaanse rivaal Z.V.V. neerschrijven. Voor een ieder die
deze competitie gevolgd heeft, zal het wel duidelijk zijn, dat
het niet eenvoudig is om als eerste te eindigen. Brrik
moet er niet aan denken, dat het een haar gescheeld heeft
of wij waren het slachtoffer geweest. Een aansporing temeer
om het volgend jaar van meetaf aan te pakken.
Daar op actie nu eenmaal reactie volgt, zult U zich kun
nen begrijpen dat onze beker-resultaten maar matig waren.
Temeer daar twee wedstrijden bij onze nieuwe verlichting
werden gespeeld. Want ik weet niet of er van de kant af,
wat van te volgen is, voor vele spelers was het bijkans on-
mogelijk, zij met kattenogen natuurlijk uitgezonderd
Zondag 25 April zijn we met een soort wapper-elftal naar
Leeuwarden geweest. Heel vroeg in de morgen werden we al
van huis gehaald en reden we naar het Noorden. De tijd
werd door de mannen bekort met een kaartje, terwijl onze
dames gezellig bij elkaar kropen en zo nu en dan door
daverende lachbuien bewezen dat er ook nog wel over iets
anders gesproken werd dan over de Nieuwe Mode.
In Den Oever werd gestopt en schaarden diverse koppels
zich om het groene lakenv Gerrit ter Horst heeft dit spelletje
vast voor een hoop geld geleerd. Gelukkig hadden we Cor
Boogaert bij ons. Deze heeft namelijk 7 jaar in Leeuwarden
gewoond, en bracht ons via vele omweggetjes (blijkbaar
wilde hij stilletjes nog een paar oude adresjes bekijken) op
het terrein.
Och, wat zal ik U over dat voetbal schrijven. We ver
loren van H.B.S. met 21 en sloegen Leeuwarden met 30.
Gelukkig voor Nico Kalsbeek dat hij niet zo vaak scoort,
want anders is hij na iedere wedstrijd schor.
Een gezellige lunch, prima borrel, geanimeerd diner, zie
hier allemaal factoren om met tegenzin terug te gaan. Maar
Amsterdam was nog ver weg. Wat er op de terugweg ge
beurd is, kan ik niet beschrijven want ik heb heerlijk in
Anny's armen geslapen. Wel weet ik dat het half drie was
toen we thuis kwamen. Bijna 24 uur onderweg voor twee
maal één uur voetballen. Idioot eigenlijk, vindt U niet, maar
we doen het toch lekker iedere keer weer, omdat we nu
eenmaal niet zonder dat bruine ding kunnen leven. Maar we
bergen hem op tot medio Augustus, dus kom ik in September
wel weer eens Uw aandacht vragen. Till so long
CAPTAIN.
14 April. Laatste competitiewedstrijd. Uit tegen R.O.D.A.
in Ouderkerk, t Bulletin gaf aan, dat het terrein in Boven
kerk was. Om die uithoek der wereld te bereiken, hadden
we afgesproken om half elf bijeen te komen Ceintuurbaan
hoek Ferd. Bolstraat. Om kwart voor elf waren we met
negen man plus de mascotte van het elftal, t.w. mijn betere
helft, aanwezig. Twee taxi's werden gecharterd en daar we
in Bovenkerk moesten zijn, gingen we de Amstel
af naar Ouderkerk. Sieg hield n.l. bij hoog en laag vol, dat
't een vergissing van onze onvolprezen secretaris was en dat
't veld in Ouderkerk gevonden moest worden.
Zo ter hoogte van de Wandelweg reden we een zwoe
gende grijsaard achterop, onze eminente linksback Gipon, die
door alle tegenstanders altijd met veel respect behandeld
wordt vanwege zijn zeer grijze hoofdbedekking. Bij Paarden-
burg gekomen, bleek, dat we beter deden rechts-om-keert te
maken, want Bovenkerk was en bleef goed. Dus omge
draaid bij steeds doorgaande taximeter, Gipon op de terug
weg haastig ingelicht, dat hij beter deed zijn training voor de
Ronde van Nederland voort te zetten, wilden we tenminste
niet met 10 man moeten spelen.
Om half twaalf stopten de twee vehikels voor ,,'t sport-
park van R.O.D.A., waar de scheidsrechter en een
R.C'.D.A.-adspirant ons reeds wachtten.
De taximeters hadden intussen een behoorlijke stand ge
kregen en de arme Sieg had heel wat te verduren, 't Mooiste
moet echter nog komen! Bob Kapinga. in Amstelveen wo
nende op ongeveer 5 minuten afstand (per bus) van het
R.O.D.A.-veld, had dank zij Sieg's prima inlichtingen al per
taxi de hele Ouderkerker, Bovenkerker en weet ik veel wel
ke kerkenbuurt doorgehobbeld en betaalde uiteindelijk voor
't kort eindje van zijn huis naar R.O.D.A. op deze manier
