VAN ES
Jaarvergadering Amsterdamsche Cricket Club
oe r/tf j/
van
Baerlestraat 59, tel. 20140
Begunstiging van onze Adverteerders, houdt de Schakel m stand.
Henk Kappelhoff tot erelid benoemd.
TOEN ik Dinsdagavond 27 April j.l. het clubhuis aan
de Wandelweg betrad ter bijwoning van de jaarlijkse
algemene vergadering van de Amsterdamsche Cricket
Club, dacht ik 'n ogenblik verkeerd te zijn, want ik
trof er vrijwel geen heren daarentegen wel een groot aan
tal lieftallige dames aan. Snel in t schemerdonker
m'n agenda geraadpleegd, maar 'n vergissing mijnerzijds
bleek uitgesloten; er stond klaar en duidelijk: „jaarvergade
ring Amsterdamse C.C.! En zo waar, na een half uurtje
babbelen, kwamen zo druppelsgewijze nog enige heren bin
nen en kon de vergadering door voorzitter Kappelhoff ge
opend worden. Welgeteld: er waren 20 (geen 200 zetter.)
stemgerechtigde mannen aanwezig! De wegblijvers moesten
feitelijk elk een groot bedrag aan boete in het "kooi -fonds
storten voor hun nalatigheid. Want een goed lid blijft niet
weg van een vergadering, waar op de agenda het arscneid
van z'n voorzitter prijkt! Zulks is onbeleefd en „that s no
cricket
Een goede openingsspeech van de voorzitter, waarna de
zeer lijvige agenda kon „afgehamerd' (waar is onze mooie
hamer feitelijk?) worden.
Dick van Gemen had de „vlucht" naar de U.S. genomen,
„zeker omdat hij vergeten had de notulen te maken (werd
er gemompeld); derhalve jammer, dat wij de voorlezing van
de notulen der vorige jaarvergadering moesten missen, al
was 't alleen maar om de opmerkingen die je dan te horen
krijgt: „Zo, heb ik dat 't vorige jaar beweerd?
Wim Staats kreeg eerst een hartelijk applaus voor het
kranig samengestelde jaarverslag een novum zoals de
voorzitter mededeelde, daar 't dit keer gestencild (en hoe) n
week voor deze bijeenkomst bij de leden was thuisbezorgd.
Vanaf deze plaats nog eens 'n bravo voor de samensteller.
Niet onaardig was de opmerking van mn achterbuurman:
„dat moesten ze nu ook maar eens bij de A.F.C. in toepas
sing brengen.
Jo Immig Jr. toverde ons een financiëel overzicht, met gun
stige klanken, voor. In hem zie ik nog eens 'n grote „Liet-
tinck". Het beroemd geworden „banken -fonds (eens dacht
ik- „wacht maar, straks krijg ik m'n eigen A.C.C.-bank op
't terrein) verhuist naar het „trainers"-fonds en het „trai-
ners' -fonds „rust" gedeeltelijk in het „kooi -fonds. Geen
„banken", geen „trainer gelukkig wel een kooi.
Een zeer goed ding van onze schatbewaarder is wel, dat
hij aan de voorzichtige kant blijft, althans z'n begroting voor
19481949 bewijst, dat hij „de gang der tijden aanvoelt.
De „Jan Prent-Prijs" was voor Wim Staats! „Hoe be
staat 't" werd uitgeroepen, toen Wim voor t front geroe
pen werd en een serie fraaie boekwerken in ontvangst mocht
nemen. Dubbel en dwars verdiend, hoor Wullum, want dat
reusachtige bouwwerk de cricketkooi is jouw werk.
V" V-
En na deze uitreiking nam Henk Kappelhoff afscheid van
ons als voorzitter.
Toen ik enige jaren geleden geroepen werd, bijt 25-
jarig bestaan, om de geschiedenis van A.C.C. te boeksta
ven, ontdekte ik, zo omstreeks de jaren 1932 en 1933,
het trio Eijsvogel—Brusse—Kappelhoff wel eens in later ja
ren 'n rol van betekenis zou kunnen gaan spelen en deze
plank heb ik niet misgeslagen. Inderdaad heeft dit trio A.C.C.
over de grote moeilijkheden (en narigheden), die zich in en
na die jaren voordeden, heengeholpen.
Met een verbeten wilskracht hebben de bestuurderen van
A.C.C. uit die jaren, onze club op 'n hoger plan gebracht.
Eerst als penningmeester, later als voorzitter, heeft Henk
Kappelhoff de vereniging op voorbeeldige wijze geleid en
met behulp van de overige bestuursleden onze club zien
groeien en bloeien tot een der grootste cricket-verenigingen
.uit 't land.
Over zichzelf sprak Henk niet veel, doch wel gaf hij weer
hetgeen hem 't meest getroffen had in de lange jaren van zn
lidmaatschap. En dat was de karaktervorming. „Als je zo als
joch van 13 of 14 jaar lid wordt en je raakt n beetje inge
burgerd, merk je gauw, door de omgang met oudere spelers
en de bestuursleden, welke grote opvoedende waarde er van
cricket uitgaat. Je karaktervorming wordt je a's t ware op
't cricketveld bijgebracht, hoe „straight" de leden tegenover
elkaar staan en met elkaar omgaan.' „En zo vervolgde de
scheidende voorzitter: „als gij met een adspirant of junior
lid komt aandragen, zeg dit toch vooral tegen de ouders:
in hun later leven zullen deze jongens dankbaar zijn, dat zij
't cricketspel in hun jeugdjaren hebben kunnen beoetenen.
Hij dankte vervolgens Willy Brusse, n.b. de „nestor der
bestuursleden voor alles wat deze voor A.C.C. gedaan had
en bood hem, natuurlijk onder daverend applaus, een prach
tig souvenir aan.
F~ed Sabelson, ons erelid, dankte Henk voor alles er: aUes
(en dat is heel wat geweest!), memoreerde hem ook nog ais
speler en vergat daarbij niet z'n weergaloos runnen tussen
de wickets, evenmin de records aan de daaraan gepaarde
run-outs.
Waarna hèt moment der vergadering aanbrak. Henk Kap
pelhoff werd hierna door Fred tot erelid van de Amsterdam
se Cricket Club uitgeroepen!
En toen Harry Scheepstra, als opvolger van Henk, het
erediploma van z'n handtekening voorzien had, brak er een
zeer langdurig applaus los.
Toen nam Harry de leiding over, die nü al „heel zeker
wist, dat hij 't niet beter zou kunnen doen dan zn voor
ganger.
Hoe 't bestuur verder in elkaar zit, heb ik niet kunnen ont
dekken, maar dat komt nog wel in de „Pitch A. Balk kreeg
noq 'n extra pluim voor z'n zuinige wijze, waarop hij t ma
teriaal verzorgd had - en hoe -, waarna Wdly
Brusse in een geestige, doch ook zeer gevoelige speech, de
vergadering bedankte. Jo Nestelroij beloofde namens A.F.C.
alle mogelijke steun toe, Arnold Eijsvogel ons erelid com
plimenteerde Henk namens Arie Mets, die helaas verhinderd
was om ter vergadering te verschijnen, waarna de rondvraag
aan de orde kwam. Over 'n trainer, over n kooi, over t
materiaal, over de jeugd, over de toekomst en over zovele
dinqen, veel te veel om hier op te sommen. Wat de voor
zitter niet wist, beantwoordde Woudstra en de rest der ant
woorden kwam van W. Staats. Doch alle leden gingen te
vreden huiswaarts, na nog eerst de dankwoorden van het
jonqste erelid te hebben aangehoord. De afwezigen boekten
maar weer eens lekker het gemis van een der beste in
nings ooit door A.C.C. gespeeld!
7
13
