W
Van de Veteranen
Uit de Tropen
mt
begunstiging van onze fldverteerders, houdt de Schakel in stand.
EINIGEN onder
LL bevroeden, hce
goed wij, vete
ranen rijn, hoe
goed wij spelen. Wij tim-
'tfteren niet aan de weg,
maken geen tamtam, wij
'spelen ons balletje en win
nen zonder dat er veel acht
op geslagen wordt.
Het jaar 1948 heeft ons
tot nu toe niets dan over
winningen opgeleverd, n.I
vijf, plus één gelijk spel.
Geen wedstrijd werd verloren.
Zo onbelangrijk als wij dit zelf vinden, zo belangrijk Zijn
de uitslaqen. De laatste vier wedstrijden werden inwonnen
met 1—0, 5—0, 6—0 en 7—0 tegen H.B.S V.O.C., Land-
bouwbank en Lippman's bank (waarom verandert deze bank
haar naam niet?)
Dat lijkt op bluf, maar het is geenszins de bedoeling sen
satie te verwekken.
Ons, Veteranen, wo'di verweten, dat wij niet de gerenom
meerde spanning opbrengen, waarbuiten een goed A.F.C. er
niet leven kan. Och, in onze lange voetbalcarrière hebben
wij daaraan genoeg meegedaan. Wij hebben onze portie vol
doende bijgedragen; wij willen ons niet verder bezwaren met
bet aanKweken van zenuw- en hartpatiënten.
Wii laten dit gaarne over aan de onnadenkende jeugd.
De jaren hebben ons mild gestemd en dat drukt zijn stem
pel op ons spel. Weloverwogen, technisch en taktisch be
reiken wij in een rustig tempo ons doel. Spelenderwijs ver
slaan wc de een na de ander.
Ontlading onzer hartstochten
Komt er eens een ontlading der hartstochten en die
bezitten wij oudjes nog dan is het na de wedstrijd, boven
bij Pijl aan de kleine op één rij geschoven tafeltjes tijdens
de knobbel.
Spanning over en weer, elk slachtoffer krijgt zijn ovatie
en ons medeleven.
Jaap is onze captain en de man van het grote gebaar,
als hij opstaat, onze gasten het welkom toeroept en direct
daarbij mededeelt, welk een aantal versnaperingen de vete
ranen hun deze dag aanbieden.
Wij kunnen U uit ervaring zeggen, dat dit zeer varieert,
alhoewel er een zeker systeem gevolgd wordt en dan nog
tot een bepaalde tijd. Tot de tijd, dat het roezemoezig wordt.
Met tegenstanders als H.B.S. en V.O.C., die de stad mee
intrekken, worden in kleine hoeken, grote onverbreekbare
banden gesnoerd. Zo ook de laatste keer weer. Veel is ons
ontgaan, maar allerhartelijkst is het geweest en Leen en
Harry .blijven wij dankbaar voor hun nazorg bij „Les portes
de la Nuit Zijn dit „de beste dagen van ons Leven"? Het
kan zijn, wat doen we nog jong.
Nieuwe aanwinst
Een nieuwe aanwinst in onze gelederen is Tonny Knopper,
de man met een eigen stijl. Hij loopt nog steeds het liefst
recht door, dwars ergens door. Soms vergeet hij de bal en
soms schiet hij zo hard, dat wij er niet achter komen, wat
hij prettiger vindt: een doelpunt maken of de bal aan flar
den trappen. Hij loopt nog steeds met het hoofd naar be
neden en de schouders onder de bal, echt Engels. Hij heeft
nog dezelfde trucjes van vroeger, thans kunnen wij ze beter
volgen.
Onze „ref"
En bij dit machtige voetbalfestijn ontbreekt nooit en te
nimmer Gep, onze scheidsrechter, onze home-refree. Hij ju
belt op z'n fluit en weet soms van geen ophouden. Zijn
gebaar bij een zijns inziens gemeende overtreding blijft
meesterlijk. Net Mutters. Hij fluit, wijst naar de plek en
loopt hard weg van de plaats des onheils, vriend en vijand
in het onzekere latend, wat er aan de hand is. Nochtans ge
hoorzamen wij hem en lopen met hem weg. Vandaag had
hij bepaald het voorjaar in het hoofd en nog Paaseieren in
de kuiten. Zijn gefluit was niet van de lucht. Toen Jaap
hem in de rust er op attent maakte, dat hij ons spel vol
komen dood maakte met zijn getierejier, streek hij nerveus
door zijn lichte haardos weliswaar tevergeefs en ge
raakte er geheel door van streek. In deze toestand mogen
wij onze home-refree het liefst en staan hem zeer na. Wij
blijven ervan overtuigd, dat hij de enige scheidsrechter is
en blijft waarop wij bij moeilijke stand kunnen rekenen.
Ons wacht de eerste twee komende Zaterdagen een moei
lijke taak. Ons is n.I. als enige tweede klasser de eer aan
gedaan te mogen spelen met de Veteranen van de vijf Am
sterdamse Eerste Klassers op uitnodiging van Blauw-Wit in
tournooi-verband om de Mannus van Diermenbeker op de
velden van het Stadion.
Als wij dit schrijven gevoelen wij ons zeer gevleid, maar
niet geheel op ons gemak. Niettemin, wij zullen er „voor
gaan' en geven, wat wij nog op kunnen brengen.
AREND.
Batavia, 28 Maart 1948 Tanah, Abang Oost 63.
WAARDE A.F.C.-
Moge ik langs
deze weg mijn
oprechte dank betuigen
voor de grote Paasverras-
sing, waarvoor U gezorgd
hebt; het kon niet mooier,
een drie-dubbele overwin
ning en vooral die van het
eerste was erg „be
nauwd" en ik ben werke-
lijk benieuwd naar de
sportverlagen in de diver
se bladen.
Ik twijfel er niet aan, of het een sportieve wedstrijd is ge
weest; voor Z.V.V. zal het wel een zwarte dag geweest zijn,
maar één is toch de pisang, om maar in Indische trant te
blijven.
Tussen haakjes, dit was het eerste levensteken, dat ik van
de A.F.C. mocht ontvangen, maar ik hoop in de naaste toe
komst meer te horen.
Wat zal die arme H.F.C.-tribune te lijden hebben gehad
van dat gejuich, vooral van de „dames" en ik hoor van
hieraf nog de terugreis in de bus en in de trein van de sup
porters, ja, dat mis je hier toch; de oude vertrouwde. Wan
delweg en dan de kankerpitten in de trein voor de wed
strijd en niet te vergeten na een verloren wedstrijd, waar dit
seizoen zo rijk aan geweest is.
Besluit nu met de hartelijke groeten uit Batavia en hoop
spoedig weer iets van U te horen.
Met sportieve groeten van
LEX RIMINI.
ONDERSCHRIFT. Bovenstaande brief ontving B. S.
Le Marché, die de gelukkige gedachte gehad heeft, om op
de middag van 21 Maart de 91 overwinning per luchtpost
aan alle in Indië vertoevende A.F.C.-ers bekend te maken.
Red.
18
