AM rukken van indrukken
rn m e
geboren
geboren
Begunstiging van onse Adverteerders, houdt de Schakel in stand.
geschrevene is vaak niet meer actueel, wanneer de Schakel
verschijnt. Geeft echter een overzicht, zo mogelijk met een
opbeurend woord, opdat wij verder tot opbouw geraken.
In de December-aflevering hoop ik wat opgewektere
klanken te kunnen uiten. Zorgt daarvoor A.F.C.-ers, zet mij
niet beschaamd!
A. METfS.
Zeker niet. De dagblad- en de sportpers waren una
niem van mening dat Velox door het oog van een naald
kroop. Zo had het Utrechts Dagblad als „kop": „Velox
mocht blij zijn". Red.
OCTOBER 1947 is een heel merkwaardige maand voor
A.F.C. geweest, een maand van contrasten, van bit
tere teleurstellingen, van lichtpunten, vriendschap en
eensgezindheid kortom een typische A.FC.-maand.
Wat de resultaten op het groene veld aangaat: bij het
ontvangen van het wekelijkse bulletin moeten onze leden
zich wel zo ongeveer voelen als de Moffen in het laatste
oorlogsjaar, wanneer ze het legerbericht lazen. Onze voor
zitter analyseert de sportieve situatie in zijn hoofdartikel,
waarbij hij er op wijst, dat de eensgezindheid in de club, de
drukke training en de algemene prettige stemming ons wel
door de moeilijkheden zullen heen helpen.
De „Schakel".
In dit kader waren ook de besprekingen, die over de
Schakel plaats vonden, eerst in petit comité", daarna met
het Bestuur, verhelderend en vruchtdragend.
Onze voorzitter stipt de „Schakel -aangelegenheid ook al
in zijn artikel aan, maar ik mag er hier nog wel even dieper
op ingaan. Het merkwaardige is, dat de A.F.C.-Schakel
buiten de Vereniging meer de aandacht trekt dan in de Ver
eniging. Nu moet U mij goed begrijpen: De redactie vraagt
geen appreciatie van haar werk. Wie de eer en het genoe
gen heeft, lid van de A.F.G. te zijn, heeft de plicht naar zijn
vermogen mee te werken aan de instandhouding en de
bloei van de club. Wanneer, om een voorbeeld te noemen,
Wim Staats of ik beter over voetbal kunnen schrijven dan
het beoefenen, dan moeten wij er over schrijven, om op die
manier onze club te dienen.
JoenDick Bessem het clublied dichtte, schreef hij o.a.
„Wij allen dienen onze club als plichtsgetrouwe mannen"
allen. Niet alleen spelers of bestuursleden.
Wij vragen dan ook stellig geen appreciatie, maar wei
medewerking. Medewerking op verschillend gebied. In de
eerste plaats natuurlijk op het terrein der schrijverij, maar
ook uit andere hoofde. A.F.C. telt bijna 1000 leden, waar
van een belangrijk percentage geen abonné is op ons maand
blad. En nu weten wij wel: de een gaat het nu eenmaal
hnantieel beter dan de ander, maar is er één A.F.C -er die
met de hand op het hart durft te verklaren, dat hij geen
kwartje per maand (dat is een halve borrel, twee sigaretten
of één „ijssie voor de „Schakel te missen heeft?
Bijna 1000 leden is het nu zo onmogelijke taak voor
de leden, om een advertentie te laten plaatsen en, wanneer
zij kopen bij huidige adverteerders te zeggen: „Ik las Uw
advertentie in de A.F.C.-Schakel?"
Ik ben overtuigd, dat men de „Schakel zou missen, in
dien zij in de huidige vorm niet meer zou uitkomen. Laat
een ieder dan meewerken, opdat het zover niet behoeft te
komen!
Miuerva-paviljoen.
Aan de ijverige commissie WoudstraBrusseStaats
v. d. Roer heb ik beloofd, verslag te maken van het avondje,
dat aangeboden werd aan de revue-artisten, die meegewerkt
hebben aan „Cheerio, A.F.C. Moeilijk, waarde lezer en
beminnelijke lezeres, héél moeilijk.
Want deze avond was gewoon een „poging tot moord
met voorbedachte rade", zoals de juristen dit noemen.
Moet U horen. Kwam binnen en daar stond Lou Woudstra
met zijn beminnelijkste glimlach aan het hoofd van een aan
tal glazen, neergezet in de vorm van A.F.C. In die glazen
zat „sidecar Na de kop van de A te hebben afgedronken,
zei ik: „Wat kost het, Lou?" „Niets", zei Lou, „hier zijn
wij gastheer". Het fatale was, dat dit „systeem" ook gold
in de bar en aan de tafeltjes.
„Wan daggie, wan daggie", om met Symen Wit te spre
ken. En nu willen ze mij kwalijk nemen, als ik geen chrono
logisch verslag kan schrijven. Maar que voulez vous?
Zaterdags na de fuif kwam ik iemand tegen, die óók in het
Minerva-paviljoen geweest was en de halve stad had afge
beld, waar zijn regenjas toch gebleven was. Zondags in het
clubhuis komt een vriendje naar mij toe en zegt: „Luister eens,
Jo, mag ik je mijn excuses aanbieden. Ik heb Vrijdagnacht
tegen jou en tegen je vrouw iets onhebbelijks gezegd, maar
dat moet je maar vergeven, want ik waseheen
tikjeehaprès-boire.
Vergeefs peinsde ik mij suf, om mij de „belediging" te
herinneren. „Ik kan het mij werkelijk niet herinneren", zei
ik. „maar, ik was ookeheen tikjeeh
après-boire. Maar weet je wat, ik zal het mijn vrouw eens
gaan vragen, die drinkt er nooit meer dan twee". „Nee",
zei m'n vrouw positief, „niemand is onhebbelijk geweest".
0
Rubriek voor Familieberichten, vraag en aanbod, enz.
Prijs50 cent per regel.
Met grote blijdschap geven wij kennis van de geboorte
van onze zoon
JEFKE
K. L. DUIJS
P. A. C. DUIJS—CLEIREN
Amsterdam, 21 October 1947.
Nassaukade 36.
De Heer en Mevrouw KappelhoffPoen geven met blijd
schap kennis van de geboorte van hun dochter
MAUD SIMONE
Amsterdam, 26 October 1947.
Surinameplein 76.
2
