J
BORRELUUR
DOLLY
DOLORES
X
Voetbal in i ngeland
van 5-7 - (I. 0.60)
artistieke leiding
naast CITY-THEATER
Begunstiging van onze Adverteerders, houdt de Schakel in stand.
Toen we „voetbal
in Engeland" in Juni
j.l. in de steek lieten,
konden we nog maar
juist de kampioenen
van League I vermel
den. Zo men zich
nog zal herinneren
was het Liverpool,
dat de Wolves en
Stoke op de eind
streep klopte.
Brentford en Leeds
United degradeerden,
terwijl Manchester City en Burnley de plaatsen van Brent
ford en Leeds innamen.
In de derde divisie werd Cardiff City kampioen en in het
noorden maakte Doncaster Rovers promotie.
Begin Augustus werden de heren voor de training opge
trommeld, het voorspel van een nieuw seizoen had een aan
vang genomen
Doch welk een „reeks" treurige dingen had zich tussen
15 Juni en 1 Augustus achter de schermen afgespeeld.
In kringen der beroepsspelers heerste grote ontevreden
heid, niettegenstaande de F.A. toch vrijwel de meeste loon
eisen der spelers ingewilligd had.
Sterren en internationals, spelers nog zonder verworven
reputatie, wensten van club te veranderen, in de hoop dat
•aan een „transfer" tevens een betere woning verbonden zou
zijn.
Verscheidene verenigingen, vooral die clubs die dik in de
contanten gekomen waren, kregen ongenoegen met hun
managers. De verwijten stapelden zich op, in hun wanhoop
vroegen de managers om „de markt te mogen afstropen" en
zo werd het een loven en bieden zonder eind.
Het gehele team van Chesterfield weigerde o.m. hun con
tract te verlengen daar het hogere lonen eiste, ook bij de
Blackburn Rovers heerste onenigheid, de managers op hun
beurt werden „suf" gezanikt om een betere woongelegenheid,
enz. Eén manager (van een club uit het noorden) gooide het
bijltje er bij neer en zei: „als het elftal verliest, maken de
directors mij verwijt op verwijt; vraag ik om betere spelers
te mogen kopen, dan krijg ik te horen: 10.000 voor een
nieuwe speler kunnen we ons niet veroorloven en als je dan
eens een gelukje ,hebt een „ster" op de kop te tikken, dan
stelt deze als eerste voorwaarde: mits er een woning aan
verbonden is!"
Doch half Augustus hadden de managers dan toch hun
teams in kannen en kruiken en kon het „spul" beginnen. De
soep werd niet zó heet gegeten als zij werd opgediend;
m.a.w.: de profs hadden eieren voor hun geld gekozen en
zodra de eerste trap gedaan was, was alle wrok vergeten.
De spelers vochten verder voor hun cluben hun eigen
beurs!
