Verzoete
aan
baas
mijn
delen. Enfin, wij gaan verder met de geschiedenis zo zuiver
mogelijk weer te geven. Hoe meer wij teruggaan in de grijze
oudheid hoe meer de macht van de vrouw aan het tanen is.
Evenwel hebben wij met die oude geschiedenis weinig te
maken en hebben rekening te houden met de moderne, ge-
emancipeerde vrouw van 1947. De oorsprong van de eman
cipatie is voornamelijk te vinden in het feit, dat in crisis
jaren de vrouw het werk van de man overnam in fabrieken,
magazijnen en kantoren. Onmiddellijk maakte het zwakke
geslacht van de toegestoken vinger een hele hand en wenste
zich gelijk te schakelen met de sterke sexe. Met alle gevol
gen van dien. Tussen twee enorme halen van de sigaret, ge-
inhaleerd als een rasechte Moriaan dat kan doen, praat de
hyper moderne vrouw over Boogie-Woogie, automatische
versnelling, Virginia Blend en atoom-energie. Die is heel ge
woon en wij zien daar allang niets vreemds meer in.
Doch, evenals in andere opzichten, is ook in de Sport de
vrouw tot en met doorgedrongen. Niet alleen met gewone
slagen, stoten en klappen heeft zij zich een behoorlijk gebied
van wat des mans is, weten toe te eigenen, ook op sport
gebied met crawlslagcn, kogelstoten en rake klappen naar
de boundary staat zij in het teken van de belangstelling.
Wij allen kennen Zus Braun, Rie Mastenbroek, Willy den
Ouden, Kea Bouman e.a. uit de „ouwe tijd". Thans zijn het
Iet Koster, Nel van Vliet, Hanny ter Meulen, Fanny
BlankersKoen (Mijn petje af tussen haakjes!) en vele
anderen, die de sportbewondering van de Heren der Schep
ping afdwingen.
Zo óók in ons clubleven dienen wij rekening te houden
met de plaats, die de vrouw inneemt. En ik schrijf heus
niet om in het gevlei van de dames te komen. De „Jhr" weet
zich bemind genoeg om dat volmaakt onnodig te beoordelen.
Wij sportmannen, dienen de plaats, die vrouw zich heeft
verworven, ruiterlijk te erkennen.
En, is het in A.F.C. niet een bekend feit, dat menig echt
genote met welgevallen ziet, hoe een prachtige functie haar
mannetje in de Vereniging bekleedt. Met welk een geduld
en opoffering ziet zij haar man na den eten en een héél enkele
keer daarvoor naar Bestuurs-, commissie- of veteranenver-
gadering vertrekken. Geen spier op haar gezicht vaak, die
vertrekt. Maar ook, met hoeveel mateloze zorg omringt ze ons,
wanneer wij afgepijgerd en gebroken tot soms diep in de
nacht uit een taxi worden geladen, vaak niet in staat een
onbenullig kort trapje op te komen Doch op zijn tijd ook
dient de vrouw in de vereniging present te zijn. Op feesten
en bijeenkomsten. Haar aanwezigheid, mits de statuten deze
toestaan, wordt steeds op zeer hoge prijs gesteld.
Wij, sportmannen, weten maar al te goed, dat ondanks
de emancipatie die zich in vele gevallen slechts beperkt tot
het dragen van een broek bij koud weer, het rijden in één van
onze auto's of het roken van luttele piraatjes, de vrouw met
het gezin het vaak reuze moeilijk heeft. De „hee-ba-be-ri-ba"
kindjes van tegenwoordig zijn niet zo heel lekker en fluiten
op jeugdige leeftijd reeds hun wijsje dapper mee.
Juist om al deze zorgen op te vangen, het amusement van
de echtgenote, dat deze vindt in A.F.C. en A.C.C. genoeg
zaam te waarderen en toch steeds een prettig humeur te be
houden, dat maakt de A.F.C.-vrouw tot zulk een excellent
voorbeeld van de zwakke sexe.
En juist daarom was ik eens zo vrij, het onophoudelijk ge
schrijf over mannen en hun sport een wijle te staken en op
deze plaats de hulde aan alle echtgenote's en verloofden te
brengen, die zij zo oprecht verdienen.
Jo, Fred, Arie, Nol, Henk, Willy, Willem, Lou, Bouke
of hoe ge ook heten moogt, het nieuwe seizoen vangt weer
aan. U kunt thans weer iets rustiger vergaderen, want het
pleidooi van de „Jhr." zal bij menig echtgenote zwaar in
slaan.
Laten wij, ondanks het feit, dat wij A.F.C. moeten dienen,
het gezin niet vergeten. Overdrijving schaadt en deze bewe
ring gaat ook hier in geruime mate op.
Slechts de juist uitgevoerde synthese: Gezin Zaak
Sport zal de meeste bevrediging schenken en het gezamen
lijke resultaat gunstig beïnvloeden. Het een hangt onver
biddelijk aan het ander en aan een hangpartij heeft niemand
iets.
Want de „Jhr" bekijkt het loupe-zuiver!
Jhr. VAN ROSSEM DE GAULIN.
P. S. Naar aanleiding van dit prima stukje verwacht ik
bedankjes, bloemen en in sommige gevallen een tegen-artikel.
Deze begrijpelijke reacties kunnen ingestuurd worden aan de
redactie van dit blad. Uw VAN ROSSEM.
V
r)Z~)ESTE Wijnand ga je nooit meer
Ij j tijdens 't Arolfeest naar Praag
want die baan van Perschef, geloof mij
is in 't Stadion een plaag
't Was een eer voor mij natuurlijk
vrij te lopen overal
dwars en over Koningsloge
in de gangen, in de hall
'k maakte kennis met de Pers, heus
wat is dat een grappig stel
als ik jou daar een paar dingen
entre-nous iets van vertel.
Als een speler op de grond ligt
en ik ben riet in hun buurt
word ik, om de naam te weten
kilometers ver gestuurd
En ik wist niet dat die Perslui
zo verzot op melk zijn,
Dat klopt niet met jouw verhalen
over bier en brandewijn.
Ik heb die dag gesjouwd, gelopen
als een postpaard, geloof mij, Jo.
Ik heb gerust wat voor je over
Maar zo n 'baan krijg je cadeau
En weet je de volgende morgen,
Dit als einde van het vers,
stond er van mijn prima service
zelfs geen letter in de pers
WIM STAATS
