óe Revue, öie ik wèl October-Schakel I October, eerste post bij De triomfen van Jack Junior en zijn trawanten Copy, aan één zijde getypt, inzenden uiterlijk j. h. wijnanó, E met veel belangstelling tegemoet geziene cabaret- revue .Cheerio A.F.C." behoort weer tot het ver leden. Gedurende drie avonden achtereen werd iedere A.F.C.-er en zeer veel AROL-vrienden de ge legenheid geboden om te genieten van dit kunstzinnige pro duct van het brein van Jack Junior. En om zijn fantasie te verwezenlijken verkreeg hij de hulp van erkende A.F.C.-revuesterren als Willem v. d. Marei, Jan Snelleman, Puck Keizer-Rood, Lou Duys, Henk Lohmann en vooral niet te vergeten Ton JuniorDoon en haar voortreffelijk ballet. Schetsen om te brullen van het lachen, costumes om te zoenen zo mooi, enscenering van topklasse en alles met een tempo en een vaart, dat je geen seconde de kans kreeg om je neus zelfs maar te snuiten. Aan de vleugels Joop de Leur en Nico Kaspers, twee keien van pianisten. Iedereen amuseerde zich geweldig. De proloog was fris en levendig, niet te lange dialogen enz. Bijzonder in de smaak viel het liedje ,,Ik heb mijn kans in eigen hand". Daar behoef je niet voor naar het Leidseplein- theater te gaan. De biljart-pantomine van Willem en Jan was gewoonweg meesterlijk, terwijl de dolle klucht van de leden van de visclub „De zilveren echo" de aanwezigen deed schateren van het lachen. Voo:ral de rasechte Am sterdamse humor werd door de AROL-gasten uit de pro vincie goed begrepen en trof de roos in het midden. Zéér goed was de hariekijndans van het ballet. Wij Am sterdammers, die toch iedere dag in de gelegenheid zijn om hier of daar ballet te zien, weten maar al te goed hoe slecht dat onderdeel in Nederland is verzorgd. Wat wij hier te zien kregen, was zó ingestudeerd, dat er geen foutje werd gemaakt. Het was in één woord: klassewerk. Om dit te be reiken hebben deze dames waarachtig niet stil gezeten en hebben zij zich vele opofferingen moeten getroosten. Henk Lohman toonde zich weer een waardige partner van Willem v. d. Marei welke combinatie tot een hoogtepunt kwam in de scène van de „Vaders in verwachting". Jan Snelleman, brutaal als altijd, had met Miss A.F.C., Puck Keizer, zeer veel succes o.a. in de scène van de Opa die het vertikte om te lachen, alsmede de bontjas-klucht, waarin Bela v. Schoor als kraamzuster geen mal figuur sloeg. Lou Duys toonde zich een goede zanger en bracht o.a. „het A.F.C.-fluitje", dat zo prachtige liedje van Marius Bakker. Ditmaal trad Ton Junior-Doon meer op de voorgrond dan in de voorlaatste revue. En zeer terecht. Haar spelkwa- liteiten zijn van hoge klasse. Haar intonatie en stemtechniek bij het voordragen van de „Ode aan Dick Bessem" waren voortreffelijk. Met v. d. Marei samen bracht zij het liedje „Ik heb de kans in eigen hand" subtiel en fijn gespeeld en dat een geweldig succes oogstte. Ten slotte Willem van der Marei. Jack Junior heeft aan hèm wel een geweldige steun. Wat deze komiek er, buiten zijn officiële rol, uitflapt, is even ongeloofelijk als groots. Met ongeduld zitten wij te wachten op de volgende revue, waarvoor de aanleiding heus wel eens weer gevonden zal worden, A.F.C. kennende. Ik sprak na afloop ettelijke mensen van H.B.S., A.G.O.V.V., K.F.C., Zeeburgia, Blauw-Wit, Ajax, H.D.V.S. e.a. Allen waren vol lof over de wijze, waarop A.F.C. een feest in elkaar draaide. Natuurlijk zijn wij hier zeer trots op, doch even erkentelijk zijn wij voor Jack Junior en zijn medewer kers, die ons in staat stelden zulk een „goede beurt" te maken. Ik zou verscheidene personen te kort doen, wanneer ik vergat de dank te brengen aan Feestcommissie, toneelknech ten, repetitor van Veen, Jo Nestelroy voor de oefengelegen heid, v. d. Roer voor zijn medewerking, de orde-commissa rissen, de programmaverkoopsters en allen, die medewerkten dit feest tot een groot succes te maken. CHEERIO A.F.C. Het was prima voor elkaar. ROÊRStRaat 52 2 15

AFC (Amsterdamsche Football Club)

Schakels (clubbladen) | 1947 | | pagina 15