Van blauwe tranen, suizende klokhuizen en pee en dee-wee
"Jh,r"
n
tijpiste heeft vacantie
)3egunstiging van onze Adverteerders, houdt de Schakel in stand.
0E „J
Waar
,,Jhr" huilt
Waarom zou een
niet mogen
huilen? Zijn de
blauwbloedige tranen van
de blauwe „Jhr' niet even
veel waard als de meest
warme tranen van U, even
veel doodgewoon schepsel?
Maar U, simpel Schakel
lezer of -lezeres, geregelde
geïnteresseerde van alles,
wat des ,,Jhrs" is, dient te weten, wat de reden is van het
gejank van steller dezer regelen.
Moet U weten! De samenstelling van de volgende com
petitie laat niets aan eentonigheid te wensen over. Het is
weer K.F.C., W.F.C., Spartaan, Watergraafsmeer, H.V.C.,
en al die getrouwe tegenstanders meer.
Niet dat ik aanmerking wil maken op die tegenstanders,
integendeel. Wij speelden in het verleden zo menig aantrek
kelijke en spannende wedstrijd tegen deze lieden, dat ook dit
keer een treffen tegen hen door ons met genoegen zou wor
den tegemoet gezien.
Doch wijl vragen ons af: gaat de hele competitie, jaar na
jaar niet lijden aan een verschrikkelijke eentonigheid, die
alle animo doodt?
Wat is er voor een verschil tussen een reis naar Enkhui
zen, Koog a.d. Zaan en Beverwijk en een dito onderneming
naar H.V.C., V.U.C., Overmaas, Emma, Velox of Coal
Zal het een half uur zijn, en, indien, wat maakt het, alge
meen genomen, voor verschil?
Zijn de officials van de K.N.V.B. kortzichtig? Waarom
speelt ons tweede elftal doorlopend tegen Blauw-Wit, Ajax,
Z.F.C. en R.C.H.? Wat geeft het als ons tweede elftal ken
nis maakt met de capaciteiten van Feyenoord II, Sparta II,
H,B.S. II en D.H.C. II? Is de reis te lang? Ik kan het mij
nauwelijks voorstellen. Integendeel! Nieuwe relaties, nieuwe
gezichten en fris bloed, dat door de competitie stroomt.
Maar nee, hoor! Een geheid conservatisme blijft rustig en
gedegen op zijn stoel zitten, zonder de fantasie, de onderne
mingslust en de grote kijk op alle zaken de vrije loop te
geven. Wat is een afstand heden ten dage van Amsterdam
New York? Moet men dan nog krentenwegen over een luttel
aantal kilometers, dat Amsterdam van Rotterdam of den
Haag scheidt?
En hiermede is de huilbui van de „Jhr" volledig over.
Want de „Jhr" haat huilpartijen, zoals U in de vorige
„Schakel" ken lezen.
(Gelukkig stopten de blauwe tranen al automatisch. Anders
had het bericht op pag. 20, dat de gewijzigde competitie
indeling behelst, hem althans gedeeltelijk kunnen troosten.
Red.)
Veel meer genoten heb ik van een cricketdag, een wed
strijd tussen H.D.V.S. en A.C.C. in Schiedam. Als je die
vreugde en saamhorigheid ziet tussen doodgewone A.F.C.-ers,
die des Zomers cricketen. Eén der jongens zei mij na afloop:
„Meneer van Rossem, wat was het een jovele dag". Ik lette
dit keer niet op de positieve herkenning van mijn diep-ge-
heim-gehouden-pseudoniem en was het er volledig mede
eens. En als meer dan 100% liefhebber van Cricket snapte
ik domoor, nog maar steeds niet, waarom niet iedere jongen
cricket speelt. Goof, Willem, Frits, Jan, Freddy, Hans,
Menno, Paul en Robby, heb ik ongelijk?
Maar, ja, het wordt weer September, het voetbalseizoen
eist ons weer op. Tijdens de thee van die cricketmatch vroeg
mij een der juniores, hoe laat de trein naar Amsterdam
vertrok, want hij moest naar de voetbaltraining. Ik moet de
knaap niet vriendelijk hebben aangekeken, want even daarna
stond hij weer lustig in het veld te fielden. Ten spijt van
de goede bedoelingen van Nico Neseker, Bouke Dorenbos
en Arie Mets. De zon stond ook zóó prachtig aan de hemel
en het was ook zóó warm
Toen wij naar Amsterdam terug gingen had men een der
jongelui met zijn aangezicht tussen twee ramen van de
coupe geklemd, hetgeen ons deèd herinneren aan een recla
me affiche van een tabaksfirma. Eén van de oudere A.C.C.-
ers had de helft van de reis geschonken, hetgeen .aanleiding
was op rushes op alle soorten ijsbars, koektentjes en fruit-
kraampjes. Dat de „Chef" op het Haarlemse perron enige last
ondervond van klokhuizen treft de lijder geen schuld.
Lang leve de Pee- en Deewedstrijden!
Onze diepgevoelde condoleanties aan alle zomersporters.
Het kunstje is weer gelukt, want de K.N.V.B. heeft na
stemming besloten de vervloekte, alles-in-de-war-sturende,
seizoen-rekkende, onlogische en oneerlijke promotie- en degra
datie-wedstrijden te handhaven. De meest gevoelige zenuw
der mensen, zich bevindende tussen duim en wijsvinger, heeft
zich weer doen gelden. Alle gevoelens van sportiviteit en
altruïsme worden opzij gezet en maken plaats voor ergerlijk
egoïsme en een uit angst voor verliezen voortspruitende on-
sportiviteit. Zomersportende voetballers, die deze decisie aan
het hart gaat, verzamelt U Er wordt een loopje met jullie
genomen, en op deze manier drijven zij jullie volgende
zomer weer in het zweet en het rulle zand.
Het eieren-gedicht
Schiet mij daar van de week ineens Arnold Eysvogel aan.
Moet U weten, dat ik die vrijer toch al nooit heb gemogen.
Hij begon N. Eversharp zodanig af te kammen, dat er geen
stuk van heel bleef. En alléén omdat deze dat stiekem-
zwarte-eieren-geknoei in Friesland behoorlijk aan de kaak
steldé.
Eén raad, Arnold, kan ik je geven. Kom bij de „Jhr"
nooit zeuren over N. Eversharp, want deze medewerker is
een bloedverwant van hem. Dus ook blauwbloed! En of dat,
zoals jij venijnig opmerkte, nu van de jenever komt of niet
daar heeft niemand een boodschap aan!
Want de „Jhr" schrijft toch, wat hij wil. (Wat er zo al
per maand door Jo Wijnand geschrapt wordt, moet je niet
meerekenen).
JHR VAN ROSSEM DE GAULIN
IJN tpyste heeftvacantie,
Juist nu met tad moie weer?,
nU moet ik zelf myn breiven tikken
En dat kan ik heus n ietmeer.
Lie ve kind alsj e eesn wist
HOe.veeel zwetdruppels het mekost:
HOE komik door dei bregen heeenf.
Lie ve hemel? wateen post!!
POTj.andikkei wat is dattogh lastig,
aL die lettres die ik zoeken moet,
Ik Kan werkkelijk neit begrijpen
HOE jij dta zo vlot en netjes doet,.
Mensnlief,' watis het warm,
't Zweeet dat gusts me lagns m'n rugg,
Leilvé kkind ik vraag je vricn delijk,
kOm zo psoedig mogelijkt erugü!
OJÉ.
