I r mm m I I'. m t É®IP^1P®P!8 OP HET NIPPERTJE - Dijkstra stompt weg; de ZFC backs en scheidsrechter Twisterling kijken geïnteresseerd toe. WEER REDT DIJKSTRA - Spelmoment voor het ZFC-doel Begunstiging van ome Mdverteerclers, houdt de Schakel in stand. El Ps de ontwaarding van het voetbalspel (let wel: spel!) tot rauwe puntenjacht demonstreert dan deze. Misschien ben ik een tikje ouderwets in mijn opvattingen, maar ik vraag mij af, of we niet een beetje hysterisch wor den met de voetballerij. Terwijl bijv. alle kopstukken van Nederland en België dag en nacht in de weer zijn om de Tol-Unie tussen deze landen voor elkaar te krijgen, speelt zich in Deurne een voetbalveldslag af, dat de stukken er af vliegen. Men gedraagt zich, alsof men in een vijandelijk land is, gaat na afloop mokkend en kankerend zijns weegs en bederft de atmosfeer. Elf Nederlandse amateur-voetballers gaan in Parijs spelen tegen een ploeg beroepsspelers. Aanvoerder is Henk van der Linden van Ajax, mij persoonlijk onbekend, maar waarvan ik zonder meer aanneem, dat hij maatschappelijk en sportief een nette vent is. Deze van der Linden, die toch ook wel zijn best gedaan zal hebben» trapt een paar maal over de bal heen en wordt vervolgens in de pers te grazen genomen op een wijze, die alle perken te buiten gaat. Als het huidige voetbaldelirium nog een tijdje zo doorgaat, dan krijgen we over een paar maanden in dezelfde editie de volgende berichten: ,,De vroegere S.S.-Hauptobersturmscharführer, de heer Schmidt, gaf welwillend toe, dat hij een paar honderd illega len om zeep gebracht had. De verdediger wees op de zachte inborst van de heer Schmidt „Da landverrader van der Linden trapte weer eens over een bal heen in de wedstrijd tegen de Cechen, zodat Hoepeloepski gemakkelijk kon scoren. Het wordt tijd, dat deze eervergeten schurk uit de maatschappij gestoten wordt. In het Herrijzend Nederland is geen plaats voor mistrap- pende backs". En voetbalclubs, volgens de statuten opgericht om hun leden een aangename en nuttige ontspanning te bieden, wor den gevraagd „hun sportieve plicht" te doen, als zij het veld ingaan. Het is beschamend en belachelijk. Wij willen de zaak omdraaien: Niemand behoeft Z.F.C. of West-Frisia of W.F.C. te loven, omdat ze tegen ons en Zeeburgia hun best deden Het was een sportief schandaal geweest, als ze het niet gedaan hadden! 2*'. 2'i. 3* 'f Zo is „Zeeburgia" kampioen geworden en als we het behalve ons zelf één club gunnen, dan is; het Zee burgia. Deze prima geleide club, waarvan men in en buiten het veld altijd een correct optreden ervaart, heeft de eind spurt kranig volgehouden en we wensen onze aloude sport vrienden uit Watergraafsmeer van harte geluk. Als „beloning" voor dit, voor de poorten van de hel en voor onze verbijsterde neuzen binnengesleepte kam pioenschap mogen de withemden nu vier promotie-wedstrijden spelen. De promotie-degradatie-wedstrijden zijn niet alleen een aanfluiting voor de sport, maar tevens een demonstratie van een onzer kenmerkendste nationale karakterfouten, dat wij ons niet bij een beslissing kunnen neerleggen. Wij ingezonden stukken-schrijvers en nakaarters, moeten altijd een achterdeurtje zoeken. Dus onthouden we de kampioen de beloning, die des kampioens behoort te zijn dus. hebben we Promotie-Degradatiewedstrijden, Protest commissies en Commissie van Beroep. In geen enkel land kent men die nonsens, maar wie er hier tegen ageert, wordt uitgemaakt voor iemand, die alleen om zijn eigen belan gen denkt. Tja, en nu tenslotte weer A.F.C. Hoe komt het toch, dat wij ieder seizoen zo beroerd beginnen en zo prachtig ein digen? Dat was al zo in de magere jaren van 19291934. We verloren prompt de eerste wedstrijden, maar de eind spurt maakte alles goed en dan waren we weer „safe". Nu zijn we meestal in de eindstrijd om het kampioenschap, maar verliezen de eerste paar wedstrijden. Eigenlijk is ons eerste elftal al jaren rijp voor de eerste klasse; de resultaten in de Bekercompetities en de A.R.O.L.- wedstrijden zijn daar om het te bewijzen Zonder enig chau vinisme kan gezegd worden, dat A.F.C. ook ditmaal de beste ploeg uit de afdeling had. Het was o.a. de Noord- Hollandse correspondent van de „Sportkroniek" die dat schreef. In Amersfoort zei men ons hetzelfde, evenals de reserves van „Alkmaarse Boys". En als dit seizoen een bittere nasmaak achterlaat, dan is dit niet om dat ongelukje van Gerrie Stallmann, maar om dat wij,' om in wielertermen te spreken „opzittend" kam pioen hadden kunnen zijn, als we de eerste wedstrijden niet zo stom vergooid hadden. Veleden jaar was het eigenlijk van hetzelfde laken een pak, maar toen kwam eerlijk gezegd Vrouwe Fortuna ons te hulp. En nu kan men met deze nukkige jongedame wel een verhouding hebben, maar niet met haar trouwen. Dat heeft de wedstrijd tegen Z.F.C. wel bewezen. Doen hier de mysterieuze krachten in de sport zich gelden? Is de overgang van zomersport op wintersport bij ons te abrupt? Moet de inzet van de serieuze voetbaltraining iets eerder beginnen? Vragen, die door onze technische leiders zullen moeten beantwoord worden. Eén voordeel biedt het feit van ons falen. We hebben nu de weelde van drie maanden voetbal- rust, waarin rustig en weloverwogen een „plan de campagne kan worden ontworpen voor het volgende seizoen. Want, Karei Lotsy, we zijn dan maar weer een tikje heroïsch, ver bijten onze teleurstedling, geven elkaar een klopje op de schouder en zeggen: „Volgend jaar beter!" 9"

AFC (Amsterdamsche Football Club)

Schakels (clubbladen) | 1947 | | pagina 4