BORRELUUR
ïoekmty
f
van 5-7 - (I. 0.60)
BAR-DANCING
DIR. M. VAN HUIZEN
Oud-bedrijfsleider SAVOY
naast CITY-THEATER
begunstiging van onze .Adverteerders, houdt de Schakel in stand.
„George" gaat de Arsenal verlaten. George Allison, op
volger van wijlen de grote Chapman. Een manager uit dui
zenden, een groot verlies voor de Londense club. Maar
Allison keert weer tot z'n oude liefde terug. Hij wordt weer
Europees correspondent van de „American Weekly een
Zondags magazine met een oplaag van 9.000.000
copies Ik denk dat Allison toch liever deze „baan" terug
had, dan baasje spelen over de beroepsvoetballers van de
Arsenal footbal Club En vóór 1939, in welk jaar Allison
manager van de Arsenal werd, was hij al aan American
Weekly verbonden.
Tom Whittaker, oud-trainer van het Engelse elftal, wordt
z'n opvolger.
Maar weer terug naar mijn vriend Frank Coles. Een van de
weinige Engelse correspondenten die ruiterlijk erkende dat
Zwiserland zijn fraaie 10 overwinning te Zurich dubbel
en dwars verdiend heeft en Engeland zelfs geen gelijk spel
verdiende.
De Zwitsers hadden een plan opgesteld om de Engelse
voorhoede zoveel mogelijk te blokkeren en dat plannetje is
opgegaan. De linkshalf Bocquet zou Matthews schaduwen,
waardoor Steffen zich met mijnheer Tommy Lawton kon
bezig houden.
Nu werd Lawton wel heel erg door Carter en Manion
in de steek gelaten, maar Steffen komt de eer toe, Lawton
uit zijn spel gespeeld te hebben. De zwakke plek was ver
der H ardwick, de aanvoerder, die vrijwel de gehele match
heeft staan knoeien.
Ook het kleine veld acht Coles geen verontschuldiging
(wat de anderen nog wel proberen). Na afloop kregen de
35.000 toeschouwers zowat een soort delirium van vreugde.
Hoeden af voor Zwitserland
Eerste Pinksterdag trad Engeland wederom in het strijd
perk. Dit keer te Lissabon tegen Portugal.
Het geschokte prestige diende hoe dan ook goed gemaakt
te worden ende Portugezen werden „het haasje". En
hoe! Met 100 kregen zij een voetballesje.
En „fijn" gekonkeld hebben ze ook nog. Want toen
het spel 30 minuten oud was en Engeland met 40 leidde,
verdwenen de keeper en rechtsback, die door anderen ver
vangen werden. Gewond waren de heren helemaal niet.
Wel protesteerden de Engelse officials, maar plotseling ver
stonden de Portugese leiders geen Engels!
De match werd onder een gloeiende zon in een propvol
stadion gespeeld. Er waren 60.000 toeschouwers, elk had
een zitplaats (oh Dick Bessem!). De kosten van het stadion
waren 300.000 en de helft der toeschouwers bestond uit
dames, gekleed in de duurste zomertoiletten.
Maarer was een grasveld, gelijk Wembley. En dat
was natuurlijk de dood dier Zuiderlingen.
Matthews, Lawton, Mannion en Mortensen, die Carter
verving, deden met de bal wat zij wilden. Het „regende"
doelpunten. In 12 minuten al 30, rust 60 en daarna wTat
„gallery" play. Finney wedde met Matthews dat hi] eerst
drie man zou passeren om daarna te scoren, Matthews dacht:
