maanöelrjks
3euqöoveRzicht
Invallen en uitvallen van
een ISuitenhd
ISegunsiiging van onse Adverteerders, houdt de Schakel in stand.
Eindelijk kunnen wij dan weer in ons maandoverzicht over
voetballen schrijven. In de vorstperiode hebben onze jongens
een buitengewoon goed figuur geslagen in de diverse schaak
wedstrijden, welke gehouden zijn. Maar nu genoeg daarvan
en de voetballerij onder de loupe genomen.
Ons 1ste Juniorenelftal heeft de prachtige kans, die zij
had om het kampioenschap tie behalen met meer in
„eigen hand". Wel werd van Z.S.G.O. en De Spartaan ge
wonnen, maar de moeilijke uitwedstrijd tegen D W.S. weiv.
verloren en ook de thuiswedstrijd tegen Ajax leverde een
nederlaaq op. Vooral in de laatste wedstrijd viel het uit
stekende positie-kiezen en plaatsen van de Ajaxieden op.
Bij ons werd soms aardig individueel werk verricht maar als
elftal stond Ajax stukken hoger. De 20 nederlaag is dan
ook zeker niet onverdiend te noemen. Maar het kan nog
jongens, want ook D.W.S. zal zeker nog wel één of meer
punten kwijtraken en wij spreken af dat we in de nog
resterende wedstrijden geen punt meer cadeau geven en als
kampioenen bij Be Quick op visite gaan.
Junioren II wisten D.E.C. met niet minder dan 5—1 te
kloppen, een uitslag die de hoop op een dubbel Junioren-
kampioenschap wekte. Helaas leverden de twee vo gende
wedstrijden evenveel nederlagen op. In deze twee laatsie
wedstrijden werd onze keeper in totaal 10 keer gepasseerd,
een bewijs dat de plaats onder de lat r.ie^ al te sterk bezet is
Junioren III behaalde twee verdiende overwinningen,
resp. op R.A.P. en het altijd flink partij gevende Aalsmeer.
Er werd in deze wedstrijden behoorlijk gevoetbald Brugman
gaf een goed partijtje spel weg en ook Kortenoever en Joop
Veen hadden er blijkbaar zin in.
Junioren IV behaalden twee verdienstelijke gelijke spelen,
maar moesten tegen het sterke R.O.D.I. toch met 2—0 de
vlag strijken.
Bij onze adspiranten haalde het eerste elftal weer twee
puntjes binnen uit twee gelijke spelen, tegen de Volewijckers
werd echter met 3—0 verloren. Het tweede elftal leed drie
nederlagen, waarbij de laatste tegen Ajax II 7—0 de
grootste was.
Het derde elftal deed uitstekend werk door het sterke
Aalsmeer te kloppen met 2 1. Na met 1 0 achter ge
staan te hebben scoorde Denker de gelijkmaker, terwij Wim
Wennes 1 minuut voor tijd het winnende goaltje maakte.
Van Argonaut wérd met 70 gewonnen en indien onze
jongens hun laatste wedstrijd (thuis tegen Swift II) winnen
zijn zij kampioen
Het vierde elftal behaalde een mooie 5—1 overwinning op
Swift III, maar tegen S.C.A. scoorden ze niet één doelpunt
en zagen er drie tegen zich gemaakt.
Het vijfde elftal is nog steeds ongeslagen, met 13—0 van
K.BV. gewonnen en N.T.C. zag zeven doelpunten tegen zicii
maken, zonder dat zij datzelfde kunstje kon nadoen.
Het was jammer, dat in de uitwedstrijd tegen Sport de
scheidsrechter wegbleef, want nu moeten de jongens de reis
naar Duivendrecht nog eens maken.
Het zesde en zevende elftal kwamen ook weer in het
veld; het zesde behaalde 3 punten uit drie wedstrijden, ter-
wijl het zevende 1 keer met 10 verloor en 1 keer gelijk
speelde.
Tot zover het jeugdoverzicht.
Het is niet mijn gewoonte om onze jongens op te heme
len al spelen ze nog zo goed. Eén uitzondering wil ik maken,
maar dat gaat dan ook niet over het spel maar over de
houding van een speler. Het betreft hier Willy Roos. Dat
knaapje heeft een voorbeeld gegeven, waaraan menige
A.F.C.-er zich kan spiegelen. Hoewel officieel opgesteld in
het derde adspirantenelftal, stond hij toch zijn plaats af aan
de speler in wiens plaats hij was opgesteld, toen deze van
den dokter toch toestemming had gekregen om te voetbal
len en ofschoon niet opgesteld rustig zijn koffertje had ge
pakt en naar het terrein was gekomen Of je een prima
speler zult worden Willy, dat weet ik nog niet, maar een
Drima A.F.C.-er ben je nu al.
P KUGGELEIN Sr.
LS buitenstaander beschik je gewoonlijk over wei-
I nig stof, doch zo af en toe heb je wel eens een in-
J f val en voel je je gedrongen onze Schakel-redacteur
weer eens een pleziertje te doen.
In dit stukje wil ik het hebben over ons nieuwe Bestuur, of
liever gezegd over onze nieuwe Voprzitter. Tot mijn leedwe
zen was ik verhinderd de bewuste Algemene Vergadering
bij te wonen, doch ik meen, dat wel elke A.F C.-er zich met
de benoeming v;an Mets zal kunnen verenigen en dat zowel
A.F.C. als Arie zich met deze keuze mogen feliciteren. Eigen
lijk moet ik mezelf hiervoor ook nog een pluim op de hoed
steken, want Arie behoort tot de weinige mensen, die ik in
de loop der jaren als lid heb voorgesteld. Eerlijk gezegd ben
ik nooit zo gek op het voorstellen van nieuwe leden ge
weest, liet dat liever aan anderen over. Je kunt je er soms
onsterfelijk mee blameren en als zo n lid later niet betaalt,
wordt jij er scheef op aangekeken.
In het onderhavige geval kon ik er echter slecht buiten,
want Arie was mijn slapie, zoals ze dat in dienst noemen,
ja nog meer, hij was mijn drank(!) en eetcollega We
woonden toen samen bij dezelfde ploerterij, die door jaren
lange training in het verstrekken van onderdak en voeding
aan bandeloze studenten en burgerlijke débauché s vrijwel
immuun geworden was voor allerhand streken en verras
singen, waaraan je in dat vak geregeld bloot staat. Dat
wij er desalniettemin toch enige malen in geslaagd zijn haar
uit de plooi te brengen, pleit voor ons onvermoeid door
zettingsvermogen en onze strategische capaciteiten.
En juist dit zijn kwaliteiten, die bij een Bestuurslid er.
vooral bij een Voorzitter een zo voorname rol spelen. Ik
twijfel er dan ook niet aan, of Arie zal ons in dit opzicht
niet teleurstellen en bovendien ben ik er zeker van, dat hij
weet wat leiding is. Reeds in zijn jonge jaren koesterde hij
een uitgesproken voorliefde voor leiding, in elke betekenis
des woords. Toneel en muziekpodium behoorden tot zijn on
omstreden domein en talloos zijn de slagwerken, die ondei
zijn vakkundige handen tot een oase van zaligheid werden.
Hoe levendig herinner ik me nog hoe heel Café van Stra
len (d.w.z. onze bittertafel, zes kellners, de buffetjuffrouw
en twee slenterkatten, die waarschijnlijk bij de inventaris
behoorden) als één mem opstond en hem een ware^ ovatie
bracht voor zijn bezielend optreden op de Bühne. Als ge-
