ovep koffie en thee
en andere binnen- en buitenlandse indrukken!
Begunstiging van onze Adverteerders, houdt de Schakel in stand.
m
1 I ET zal menig ouderpaar genoegen doen in de A.F.C.-
-J— f- Schakel niet alleen over bier en Bols te lezen, doch
I I ook over koffie en thee.
O Dat deze beide laatste artikelen in één adem met
binnen- en buitenlandse indrukken genoemd worden, dat is
in het huidige West-Europa geen wonder. Want op zulke
betrekkelijk korte afstanden zoveel tegenstellingen te vin
den als voor je kleintje koffie en je potje thee is toch wel
zeer bijzonder.
Ongeveer midden Februari was ik in België waar je het
ene artikel zowel als het andere vrij kan kopen en overal
ook echte koffie drinkt en geen imitatie.
Als je dan een paar dagen later weer in Holland bent dan
krijg je op een of ander station imitatie-koffie en merk je
weer dat koffie en thee nog maar heel bescheiden op de bon
worden toegewezen.
Hoe heel anders is dan 14 dagen later de situatie weer als
ik het „voorrecht" heb tot de 160 uitverkorenen te behoren
die naar de Leipziger Messe, dus achter het „ijzeren gor
dijn" in de Rusische zóne mogen gaan. Een moordreis!
Liefst 46 uren achter elkaar met 5 onverwarmde autobus
sen (Den HaagLeipzig), niet uit de kleren en 's nachts
sneeuwruimen en auto's uitgraven met 8 tot 15 graden
vorst. Dat waren 2 barre nachten. En als je dan je be
stemming bereikt dan is daar helemaal geen koffie en thee
en slechts uiterst slechte imitatie. Menigeen gunt de Duitsers
hun straf, die zij overigens verdiend hebben. Denkt li echter
niet dat ze straf tekort komen want het leven is daar uiterst
slecht en doet het sterkste denken aan onze situatie ongeveer
Nov /Dec. 1944, maar dan zonder perspectief; en bovendien
het leven dagelijks temidden van ruïnes werkt uiterst neer
drukkend.
In het clubhuis.
Je komt weer terug en je drinkt op Zondag je smakelijk
kopje koffie thuis of bij Pijl in het clubhuis. Je ziet het 4e
weer spelen, moet zowaar nog de halve wedstrijd „grens
rechteren", omdat er geen jongere is te vinden, die allen
het le volgen tegen R.C.H. Bij zo'n wedstrijd als ons 4e
tegen Zeeburgia 3 speelde en liefst met 8 0 won, blijkt
weer eens wat een wonderlijk verrassend spel voetbal toch
is. He't eerste kwartier zat er niet meer in dan een gelijk
spelletje en toch wordt het een grote overwinning. Maar
ook blijkt maar al te duidelijk dat het onderling saamhorig
heidsgevoel,, goede captainsleiding, een toeziend oogje van
ouderen absoluut tot betere prestaties inspireren, terwijl het
averechts verkeerd uitwerkt, indien, zoals bij die wedstrijd
de ballen voor een lager elftal ontbreken en wij de gasten
moeten laten wachten en ook met thee onze gasten slecht
bedienen.
Inmiddels HollandBelgië en passant genoten (mijn Bel
gische gasten brachten thee voor ons mee!) en in het geheel
niet tevreden over de wijze hoe wij het aantal Belgische
vrienden zo laag mogelijk gehouden hebben. Moet dat het
begin zijn van onze Economische Unie? Enfin, onze grote
Lotsy is inmiddels naar Brussel geweest en heeft ruiterlijk
onze excuses aangeboden. Dat is verstandig. Zullen wij
begin Mei in Antwerpen met meer verstand worden be
groet en wij zelf beter begrijpen dat wij voor de oorlog
deviezenrijk (de beroemde Antwerpse uitspattingen vóór en
na België'Holland) en nu deviezenarm zijn? Armoede is
geen schande en men dient er zich naar te gedragen.
Het toeval wilde dat ik de week daarop in Good Old
England was (met koffie vrij te krijgen in de winkels, thee
op de bon, maar thee in de café's en restaurants vrij in
quantiteiten van prima kwaliteit) en in Manchester terecht
kwam op Zaterdagmiddag, waar die dag de replay voor de
halve Cup-finale BurnleyLiverpool op het terrein van
Manchester-City zou worden gespeeld. Uitverkocht bleek
het al een week lang te zijn. Dus (met of zonder toestem
ming van de Nederlandse Bank) ben ik maar eens de vrije
markt gaan verkennen en kon ik een nette staanplaats voor
een onnette prijs bemachtigen. Van koopmansstandpunt be
keken was trouwens maar al te duidelijk aan mijn gezicht
te zien dat ik honger naar een plaats had. Reeds vele uren
wachtten duizenden op de tribunes (3 staan en 1 zit) en
zelf ben ik er ook om half twee, terwijl de wedstrijd om
3 uur begint. Liefst 72.000 bezoekers opgepakt. (Ons
Amsterdamse Stadion maximum 58 000) velen met ratels
en de clubkleuren, een enkele erg enthousiaste supporter ge
heel gekleed in het rood-wit van Liverpool, velen met
cocarde op de revers. Liverpool overheerst in kleur, maar
ik kom te staan naast twee Burnley getrouwen die mij
het een en ander van hun Burnley vertellen. Hun Burnley
staat in de 2e divisie op de 2e plaatd mijn club vertel ik,
mijn A.F.C. staat ook (op dat tijdstip) in de 2e klasse op
de 2e plaats). Mijn sympathie voor deze dag staat vast: ik
houd het op Burnley.
De eerste wedstrijd had een 00 opgeleverd, de replay
beloofde dus met sterke verdedigingen weer spannend te
worden. En inderdaad. Het stopperspilsysteem (bij beide
partijen) waar ik overigens nog steeds geen vriend van ben,
werd in de perfectie toegepast, het dekken was af en vooral
aanvoerder-spil van Burnley vertolkte een meesterlijke partij.
Het „lovely Brownie" was niet van de lucht.
Hoe aardig en hoe verdiend kwam 10 minuten voor het
einde de eerste en enige goal tot stand. Kippax, de eminente
Burnley linksbuiten, brak door en viel, doordat Woodruff,
Liverpools rechtsback hem deed struikelen op unfaire wijze.
Vrije schop, prachtig in de bovenhoek van Liverpool.
Corner als gevolg, waaruit Harrison die de corner opvangt
over alle hoofden heen meesterlijk in het net schiet. Het
was een prettige, spannende en zelfs leerzame middag. Mijn
vrienden, de Burnley-supporters wenste ik succes in de
finale en nam afscheid.
Niet nalaten kon ik op de radio even te luisteren of
„mijn Burnley" in de finale succes had tegen Charlton
Athletic Het liep na verlenging met 10 mis.
Bij D. W. S.
Zelf moest ik het luisteren nog bij 00 onderbreken om
dat het na de lange winter en door afwezigheid weer eens
een vfeteranenfeest was voor mij en wel bij onze goede
D.W.S. vrienden. Onder ons gezegd, het gaat slecht met
onze Veteranen; de 2e helft zijn we gewoon nergens meer,
maar alle vreugde van Koning Voetbal had ik weer genoten
voor de zoveelste keer, zoals een goaltje gemaakt, tegen de
paal en lat geschoten, kapotte knieën door de harde droge
grond. Enfin we verloren met 31.
Na afloop vervielen alle koffie- en thee-ideeën, want in
het D.W.S.-clubhuis was het bier, gevolgd door een stevig
neutje bij Tante Corrie en slot somewhere in het Centrum
van Groot Mokum Het geluk bracht me daar in contact
met één van de A.F.C. groten, die me minzaam uitnodigde
de prompt daarop volgende Zondag mee te rijden naar
Enkhuizen, alwaar we na een zeer prettige rit, de kous heel
lelijk op de kop kregen, waarover anderen ongetwijfeld
elders in dit blad zullen schrijven. Maar ook hierna kregen
we ons gezond optimisme terug, toen we aan de Nieuwen-
dammerdijk lazen dat Zeeburgia ook verloren en Z.F.C.
gelijk gespeeld had, zodat we (meesterlijk!) tot de conclusie
kwamen dat we tactisch te werk waren gegaan om West-
Frisia te laten opklimmen tot medegegadigde voor de eerste
plaats. Deze ontzettend verstandige conclusie hebben we
zonder koffie of thee, doch met het gebruikelijke geestrijke
nat beklonken.
EX-SPELER.
14
