soeRA-Buaya
Uil het dagboek van een A.FX .-er
Begunstiging van onze Adverteerders, houdt de Schakel in stand.
9 Februari: 's Ochtends op den Sintelbaan de strijd tus-
schen D. W. S. en A. F. C. op de schaats gezien. Er
werd met prettig enthousiasme gestreden speciaal de jonge
ren vochten om de prijzen. De prijsuitreiking bij van Tuyll
was uitstekend verzorgd. Arie kreeg de schoonheidsprijs en
Ouwe Dis won de kruik, welke echter geen lang leven be
schoren viel. Allerlei afspraken werden er gemaakt, Kla
verjassen en wedstrijden met de andere Eerste Klassers.
10 Februari: Op Clubavond .Broekie'" geluk gewenscht
met zijn verjaardag, hoop dat je nog veel succes met je elf
tallen zal behalen dit jaar:
15 Februari: Vandaag de „Schakel" weer in de bus ge
vonden. Ondanks gebrek aan voetbalcopie mij bij het lezen
niet verveeld. Gooi geen oude schoenen weg voor „nieuwe".
16 Februari: De Sintelbaan schijnt voorloopig ons strijd
toneel te zijn geworden. Alle deelnemers hadden aan de uit-
noodiging gevolg gegeven en door de goede organisatie had
alles een vlot verloop. De Volewijckers bewezen dat zij ook
wat anders kunnen als voetballen en ontvingen de vereeni-
gingsprijs. Na de prijsuitreiking verzamelden de „fine
fleur" van ons hoofdstedelijke voetbal zich onder een ge
zellig borreltje. Booze tongen beweerden dat wij dezen strijd
gewonnen hebben.
19 Februari: Vandaag een biljet gezien met A. F. C.
D. W. S., dacht eerst dat ik nog sliep. Enfin wij gaan a.s.
Zaterdag kijken.
22 Februari: Via sneeuwloopgraven het clubhuis bereikt
en vanuit het hoekje den strijd aanschouwd. Flet vertoonde
spel was zeker niet onvoldoende, maar onze voorhoede moet
de kansen beter gebruiken.
23 Februari: Op de A. Y. C. de wedstrijden op de
schaats georganiseerd door de A. V. B. bijgewoond. De
„boeren bewezen wat zij waard zijn en sleepten de prijzen
weg. Proficiat N. F. C. en Lijnden.
25 Februari. Vanavond bij „Tante Corrie' geweest.
Tante Fietje was er ook. Alle twee zijn zij vuige voor
standers van het S.S.-systeem. Ik heb genoten van jullie
tactiek om op een gegeven oogenblik zelf de kruik ter hand
te nemen. Er is ook nog gekaart, want Tante Corrie is de
geestelijke Moeder van D.W.S. en dus werd er hevig ge
streden tuschen een team van ons tegen een z.g. „B.-team
van onze vrienden van de Spaarndammerdijk. De wedstrijd
is door D. W. S. op het kantje af gewonnen, maar wij
komen terug
Het was weer een avond vol jolijt en pret. Hartelijk be
dankt voor de uitnoodiging D. \V. S. en tot de revanche.
1 Maart: Volgens de kranten zal het nog niet gaan
dooien. Het wordt nu vervelend.
LEO KIDNESS.
R was eens
s - zoo begint ieder
sprookje en zoo
begint ook het
sprookje over het ontstaan
van Soerabaya.
In oeroude tijden, toen
wij de schedels onzer vij
anden als bokalen gebruik
ten en daaruit 't bruischend
bier nuttigden, leefden in
deze contreien een haai en
een krokodil. Er zullen er
wel meer geleefd hebben,
maar de glans der historie
heeft deze twee in 't licht der eeuwigheid geplaatst.
Ze leefden in onmin, want in hun ijver om het persoonlij!'
welzijn instand te houden, was het natuurlijk onafwendbaar
dat hun belangen zich kruisten.
Op een goeden dag besloten ze de koppen bij elkaar te
steken, teneinde 't vraagstuk op te lossen en het was in dien
prettigen tijd, dat Rockefeller geen 8.500.000 dollar behoef
de te geven om de deelnemers aan de conferentie een dak
boven 't moede hoofd te verzekeren. De onderhandelingen
vonden plaats aan den oever van een snelle vliet, waar
langs een vogelijn op groenen tak lustig kwinkeleerde.
„Goede morgen, heer Soera".
„Ook zoo, waarde Buaya."
Het is natuurlijk verre van mij hen te interrumpeeren,
maar II zij kond gedaan van t feit, dat Soera „haai be-
teekent en buaya „krokodil".
Voelt U, waar we naar toe gaan? Listig!
De conferentie vond plaats in een vriendschappelijke sfeer
en na afloop lieten de deelnemers zich gearmd fotografee
ren. Nu niet flauw zijn en beweren, dat fografie in dien
tijd niet bestond, 't bestond wèl. Er ging een zucht van
verlichting op in de dierenwereld, die gegild had om vrede
en het communiqué, dat dien avond uitgegeven werd be
paalde, dat de haai zijn rijk in 't water en de krokodil
zijn macht op 't land Zou doen gelden.
Zoo gezegd, zoo gedaan en een iegelijk ging zijns weegs.
Dat ging een tijdje goed, de haai was zeewaarts getogen,
vervolgde en evacueerde zijn onderdanen naar hartelust,
een waardig evenbeeld van den krokodil, die zulks op t
land deed.
Doch ziet: op een kwaden dag ging de haai stuurboord
uit en laveerde de rivier op.
Nu ontstond een grensgeschil, dat in de overeenkomst
niet nauwkeurig was omschreven. De krokodil vertoefde in
den waan, dat de perimeter werd bepaald door de eb- en
vloedlijn. Niet alzoo de haai, die terecht beweerde, dat ook
een rivier tot 't gilde der He O behoort.
Er volgde een algeheele mobilisatie en iedereen leefde in
angst en beven, dat gebruik van de cocosnoot gemaakt zou
worden, hoewel de controle-commissie beweerde, dat zulk
een straf operatiemiddel wel niet aangewend zou worden.
Conferenties mochten niet meer baten, de oorlog brak
uit 't water werd rood van het bloed.
En nu de clou van 't sprookje: in het gebied, waardoor
de snelle vliet stroomde ontstond Soerabaya en over de
plaats waar 't water zich kleurde welft nu de Roode Brug.
Als heraldische bizonderheid zij verteld, dat t wapen
van Soerabaya bestaat uit een haai en een krokodil.
Mocht U het onwaarschijnlijk vinden, weet dan: het is
een sprookje.
PUPPES DRIE.
O
