Hoeden (ij rooi'(le Denen! ]8egunstiging ran onze Adverteerders, houdt de Schakel in stand. McCool en Johnson zetten daarna de zaak op dezelfde voet als Miller voort en toen even over 6 uur wegens slecht licht gestopt werd, was Australië s totaal al opgeloopen tot 595 voor het verlies van 5 wickets. McCool en Johnson waren op 465 voor 5 bijeengekomen. De score van den derden dag is gauw verteld. Australië was all-out voor 645 (McCool 93) en toen Engeland 21 voor het verlies van Huton's wicket gescoord had, maakte de regen een einde aan de pret, terwijl ook op den vierden dag weinig gespeeld kon worden, want op 117 voor 5 moest alweer het spel gestaakt worden. Hammond was met 30 not out en op hem was Engeland's hoop nog gevestigd. Maar de zon scheen des Woensdags zóó fel op een door drenkt wicket dat goed batten uitgesloten was. De totalen van Engeland: 141 en 172 waren dan ook zeer laag. Bowlde Miller van Australië in de le innings 7 voor 60; in de 2de beurt was Toshack de held van de innings door 6 wickets te veroveren voor 82 runs. Opvallend was het falen van Hutton 7 en 0, Washbrook 6 en 13 en Edrich: 16 en 7. Compton bracht het tot 17 en 15. Bijeen een zeer droevige show. Doch bad luck voor Engeland. De eindcijfers waren: Australië 645, Engeland 141 en 172. Wederom een inningsnederlaag. Ook de tweede testmatch, te Sydney gespeeld, bracht een inningszege voor de Aussies. Ditmaal won Hammond den toss en kon Engeland op een goed, betrouwbaar wicket en in prachtig zomerweer het eerst batten. Hoe slecht echter hebben zij van hun mooie kans om een hoog totaal op te bouwen, gebruik weten te maken. Voor 255 was de bloem van Engeland's cricketnatie al weer in het paviljoen terug. Hutton batte, alhoewel niet in zijn beste vorm. toch zeer goed voor hij door Talion achter het wicket op den ,,spin" bowler Johnson werd uitgevangen, doch Washbrok (1); Compton (5) en Hammond (1) faalden. Edrich (71) en Ikin met 60 waren de eenigen die hun re putatie ophielden. Op 219 voor 8 (in 5 uur gescoord!) kwam het eindë van den eersten dag. Op den tweeden dag kwam het einde van Engeland's le innings zeer spoedig (255), doch toen Australië op 27 voor 1 stond, kwam een ware zondvloed over den Sydney Oval. Johnson, de slowbowler, had met 6 voor 42, zeer fraaie cijfers. Zoo men weet krijgt het publiek bij regen het betaalde entreegeld niet terug en waar 55.000 man het aardige som metje van 7.000,hadden neergedokt, verging ..hooren en zien" toen het tegen 4 uur droog werd, doch de aan voerders oordeelden het wickeë ongeschikt tot spelen. Vooral de populaire rang stak zijn protesten niet onder stoe len en banken en het werd een waar tumult toen een toe schouwer kans zag een stump weg te kapen, doch de politie was hem te vlug af. Waarna men het wicket liet afzetten. De derde dag was niet zoo onfortuinlijk voor Engeland als wel voorspeld werd, al had Australië al het geluk op haar hand, daar het wicket des Zondags (een rustdag) van den zwaren regenval kon bekomen Des Maandags was het weder prachtig warm zomerweer. Was in de eerste test match Hassett's langzame batten een doorn in het oog, nu had Sydney Barnes de rol van Hassett overgenomen en in een akelig langzaam tempo (doch hoogst nuttig voor zijn par tij) behaalde Barnes z'n honderd en was aan het einde van den derden dag met 114 not out, terwijl het totaal van de le innings van Australië 257 runs bedroeg voor het verlies van 4 wickets. Johnson was uit voor 7, Morris (al eerder uit") 5, Hassett 34 en Miller 40. Maar de gevaarlijke Bradman was nog met 52 not out en zoolang de Engelschen hèm niet uit hadden, was van het eindtotaal niets te zeggen. Dat werd op den vierden dag bewezen toen Bradman en Barnes hun stand: op 159 voor 4 aangevangen, voortzetten tot564! Een wereldrecord voor het 5de wicket. Op dat totaal was Bradman l.b.w. op Yardley voor 234, zijn 17de testhonderd tegen Engeland en z'n 8ste dubbele honderd. Batte Bradman iets langer dan 63-2 UUI". Barnes die even latei- uit was, deed ruim 11 uur over z'n 234. Op 571 voor 6 verlieten elf doodvermoeide Engelschen het veld met de wetenschap dat alleen regen hen voor een nederlaag kon be hoeden en bij nornxaal weer hoogstens een draw het resultaat kon zijn. Doch in dit laatste geval moest Engeland dan nog twee dagen aan het wicket stand houden. Op den vijfden dag liet Bradman nog even doorbatten, doch sloot op het nieuwe recordtotaal van 659 voor 8, de hoogste score ooit door Australië tegen Engeland bijeenge- slagen. De Engelsche bowlingcijfers waren om te rillen: Bedser 1 voor 153 in 46 overs (een over bestaat uit 8 ballen); Wright 1 voor 169 in 46 overs; Smith 2 voor 172 in 17 overs en Edrich, 3 voor 79 in 26 overs. Met een achterstand van niet minder dan 404 runs, begon Engeland aan z'n tweede innings en toen de avond was aan gebroken hadden zij 247 runs op het berd staan voor het ver lies van slechts 3 wickets. Hutton verloor op 49 z'n wicket voor 37 op den fast- bowler Miller; Washbrook was op 118 uit voor 41, zeer fraai door McCool op het bowlen van Johnson uitgevangen, waarna de twee Middlesx batsmen: Edrich en Compton een stand van 100 runs opzetten, die op 220 gebroken werd toen Compton door Bradman voor 54 in de slips uit was. Edrich met 86 en Hammond met 15 waren de beide not outs. Nog boden beide batsmen op den zesden dag hardnek kig tegenstand, doch toen eerst Hammond voor 37 en later Edrich voor 119 (z'n maidencentury tegen Australië) uit waren, werd het van 5 voor 309, innings voor 371. McCool bowlde 5 voor 109. Met innings en 33 runs had Australië gezegevierd. LAN Hoby schrijft in een der grootste Engelsche L Zondagskranten: J T „lt galis me to watch our clubs being whipped by foreign touring sides. First it was the Russians who whiped our fat-cat football pride in the mud. Then the svelte Swedes. Now the Danes. All have quit our shores unbeaten. Why is so much of our football so bad? Three reasons why. 1English League soccer has reached a new low in native skill and crafsmanship (2) the Dynamos. Norr- koping and Copenhagen Combination excel in the construc tive arts at which we were once the masters (3) we have become stupid, tethargie and complacent, (a) in our sloppy mental attitude towards these 'invaders; (b); in our gross under-estimation of the international importance of these prestige games. We can win. Then why not take the trouble to ensure that we finish up on the credit side, for a change? Gelijk Norkoping, hebben ook de Denen schitterende suc cessen in Engeland behaald. In een mistwedstrijd speelden zij 22 tegen Huddersfield; sloegen vervolgens Sheffield Wednesday met 32, daarna Brentford en eindigden met een draw tegen de Wolves, de huidige leiders der 1ste Divisie! En de Engelsche clubs waren nog wel te voren gewaar schuwd door David Steele, de manager van Huddersfield Town, die verklaarde: „let op deze Deensche combinatie, die goed is. Zweden sloegen ze onlangs met 31, terwijl zij in Mei j.l. tot drie maal toe Brentford sloegen Uitblinkers waren: middenvoor C. A. Praest. medisch stu dent Knud Lundberg (linksbinnen) en rechtbinnen Hansen, onderwijzer, een binr.entrio, hetwelk zelfs voor de beste En gelsche achterhoede te sterk bleek. Ik geef dit korte relaas over de Denen om aan te toonen, dat het Continentale voetbal momenteel niet voor de poes is en onze Hollandsche clubs, mochten zij soms een uitnoodi- girg van de Denen ontvangen, goed beslagen ten ijs komen. Want anders worden het zeer zware nederlagen. P. J. L.

AFC (Amsterdamsche Football Club)

Schakels (clubbladen) | 1947 | | pagina 16