mAAnóelrjksch jeuqöoveRZicht
Ri.e. - ers begunstigt
8
LLEREERST wil ik een zetfout in de voor-
I laatste Schakel rectificeeren. Het waren n.l.
niet de Adsp. IV, doch de Adsp. VI die een
voorwedstrijd zouden spelen, welke door een
waterhoos werd verhinderd.
De voorwedstrijd, welke onze Junioren I tegen
P.W. zouden spelen, kon niet doorgaan, ten eerste
doordat de K.N.V.B, dergelijke wedstrijden ver
boden had, en ten tweede omdat eenige onzer pro
minente spelers het 4e elftal moesten versterken
in zijn degradatiewedstrijden. Het 4e elftal heeft
zich niet weten te handhaven. Dit is echter niet te
wijten aan onze Junioren; zij waren regelmatig pre
sent, hetgeen van de 4e elftallers zeer zeker niet
gezegd kan worden; ik heb hieromtrent tot mijn
spijt wel eens andere berichten gelezen. Den wed
strijd tegen P.W. hebben wij evenwel, zij het ook
met een gehavend elftal, op Zaterdagmiddag op
ons eigen veld toch gespeeld. De heer Holterman
was zoo vriendelijk voor dezen wedstrijd een zil
veren medaille beschikbaar te stellen. Daar de
wedstrijd echter met een 22 uitslag eindigde,
moest, ondanks de enorme hitte, nog 2 X 7J^ min.
worden verlengd. Ook na dit kwartier was de
stand nog dezelfde, zoodat wij met strafschoppen
lieten beslissen wie winnaar van de medaille zou
worden, waarin tenslotte onze jongens slaagden.
De tour naar Sneek
De Tour naar Sneek met onze eerste Junioren en
Adspiranten elftallen is een daverend succes ge
worden, van het moment af dat onze trein op Zater
dagmorgen half zeven het C S, verliet, totdat wij
's Maandags omstreeks twee uur dit station weer
binnenliepen.
Het weer was dien Zaterdag zeer triest, doch in
onze coupé s was van deze triestheid niets te be
speuren. In het compartiment, waarin ik zat, werd
al vroeg begonnen aan den inhoud van de door
moeder thuis, goed gevulde koffers en rugzakken.
Toffee's, chocolade, appels, een enkel sigaretje, en
vele andere versnaperingen kwamen al gauw te
voorschijn. Elke koffer die langer dan tien tellen
open bleef zou echter buiten het raam worden uit
geschud; zoover is het steeds net niet gekomen.
Op de tevoorschijn gehaalde voorwerpen schoten
onmiddellijk tien handen tegelijk toe. André, Paul,
Frits, de drie Wimmen, Robbie en Freddy, die zijn
bijnaam van de crickettour behouden had, lieten
zich geen van allen onbetuigd. Dit had tot gevolg
dat toffee's van de meest vreemdsoortige vormen
werden verorberd, met of zonder papier. Appels
rolden door den geheelen wagen, zoodat zelfs in
een aangrenzende coupé een jongedame niet veilig
was, die daar argeloos eveneens haar appeltje zat
op te peuzelen. Uiteindelijk kwam de bewuste
appel van Paul te voorschijn uit de rugzak van
Postmaa, die André toch! Onder al deze weder
waardigheden bereikten wij Enkhuizen, waar
moest worden overgestapt op de boot, die ons naar
Stavoren zou brengen, welke zeereis zonder zee
zieken afliep. In Stavoren was het rennen om een
plaats in den trein te krijgen, zij het ook een
staanplaats; ons geheele gezelschap van 29 per-
sonën kwam echter mee. Persoonlijk had ik het
ongeluk om met de heeren Kuggeleyn en Holter
man op hetzelfde balkon te moeten staan, waar
mijn beide mede-leiders niet het minste medelijden
met mij hadden, doch hun pijpen opstaken en mij
toen mededeelden, dat zij tabak rookten. Het was
maar goed dat mij deze uitleg gegeven werd, daar
ik anders zeker mijn toevlucht tot de noodrem zou
hebben genomen, om het treinpersoneel van een
treinbrand op de hoogte te stellen... per slot van
rekening was ik toch verantwoordelijk voor onze
jongens.
In Sneek werden wij door enkele bestuursleden
van Sneek en eenige pleegouders opgewacht.
Reeds hier bleek dat de bestuursleden van Sneek's
Jeugdafdeeling voortreffelijke voorbereidingen
hadden getroffen, want in een ommezien waren,
na de kennismaking, al onze jongelui en ook de
leiders reeds op weg naar hunne respectievelijke
pleegouders. Dien middag zou een boottocht wor
den gemaakt naar het Sneekermeer, alwaar de
zeilwedstrijden (het was Sneek-Week) zouden
worden bijgewoond. Wij namen plaats op een
groote schuit met muziek, en de tocht begon.
Maar gelijktijdig begon ook Pluvius energieke po
gingen aan te wenden om ons schip met water te
vullen. Door den regen werden wij dan ook ge
dwongen naar Sneek terug te keeren. Het was
zeer jammer, want onze gastheeren hadden dit
onderdeel van onze tour zoo prima voorbereid.
Onze jongens waren echter niet meer uit het lood
te krijgen en de stemming bleef best. Met z'n allen
hebben wij toen de kermis bezocht, waar een ieder
zich kostelijk vermaakte. Ook des avonds troffen
"dj alle jongelui daar weer aan. waar Hans, Ad
en Chris zich speciaal tot de paddestoelen voeiden
aangetrokken.
Den volgenden dag werd deelgenomen aan het
Jeugdtournooi ter gelegenheid van het 20-jarig be
staan der Jeugdafdeeling van de Voetbalvereeni-
Uw adverteerders
