sprong hetgeen ons is gelukt, al dient er direct bij gezegd, dat wij met onze 2—1 overwinning iets meer kregen dan verdiend, hoewel hierover verschil van meening mo gelijk blijft. De aandachtige toeschouwer van dien morgen zal met mij eeqs zijn dat D.W.V. voor de rust beslist in de meer derheid was. Daarentegen in de 2e helft in een dermate gewaagde opgedrongen stel ling speelde, dat het feitelijk alleen jammer is dat wij niet meer hiervan wisten te pro fiteered Met name onze halflinie en speciaal de spil had dit moeten inzien, te meer daar wij in Jan Uiterwijk een type speler heb ben die een bijzonder goed doorzettingsver mogen heeft en daardoor van een opge drongen speelwijze der tegenpartij zeker kan profiteeren. Uiteindelijk is hieraan ook de overwinning te danken, want juist zijn doorzetten bracht een aanval op het D.W. V.-doel, die eindigde met een botsing op een D.W.V.-verdediger, waardoor de bal een oogenblik voor beiden buiten bereik kwam, net voldoende voor onzen links buiten om tot aller vreugde te scoren. Als ik ook nog eens achteraf na ga dan heeft D.W.V. zeker weinig open schot kansen gehad en wij meer en gevaarlijker dan zij. Nam D.W.V. in de le helft een voorsprong van 1—0 (stond Giel niet ver keerd opgesteld hierbij?), Jan Scheepstra benutte als invaller rechtsbuiten de gele genheid om net aan de binnenkant van de paal de gelijkmaker te scoren. De rest vindt U reeds hierboven vermeld. Alleen het laatste kwartier gooide D.W.V. alles op den aanval en terecht, vooral als we nu de competitiestand in aanmerking nemen. Die scrimmage voor ons doel in de laatste mi nuut, waarbij Hermsen redde, zal ons ze ker nog wel even heugen. Mijn respect voor alle spelers die aan dit resultaat hebben meegewerkt, maar zij zul len mij niet kwalijk nemen dat ik een eere- saluut toebreng aan Hermsen (die plotse ling in plaats van Thonus op de rechtshalf- plaats geroepen werd) en Karle Lohof, die beiden een resolute partij voetbal speelden, het juiste type om D.W.V. te bestrijden. Dank aan allen, inclusief juniores, die met ons meeleefden in dezen wedstrijd en ons complimenteerden met ons succes. Aan de Zaan was onze opgave moeilijker dan verwacht. Eerlijk gezegd had ik na 10 min. spelen bij mij zelf vastgesteld dat het een kwestie van tijd was, wanneer wij de score openden, doch dit bleek een misreke ning. Zeker, 40 van de eerste 45 minuten waren wij in de meerderheid, er werd doel bewust geschoten, maar er werd nog doel bewuster verdedigd. Ik ben reeds vele ja ren een tegenstander van het W-systeem, en deze wedstrijd vonden wij het in een vorm tegen ons die mij hierin nog gesterkt heeft. Dit absolute teruggetrokken spelen (als ik zelf iets naar binnen kwam vond ik de rechtsbinnen der tegenpartij regelmatig dicht bij mijmag dan gebaseerd zijn op het ten slotte behalen van een benauwde 10 of 20 overwinning of een gelijk spel letje, zeker is dat het aan een normale gang van zaken voor ons spel niet bevor derlijk is. Het was en bleef 00, ondanks onze meerderheid in de eerste helft met wind mee na gewonnen toss. Een ieder en zeker in de voorhoede voelde dat het na de thee niet gemakkelijk zou vallen om te doelpunten, zooals ook nog eens ten overvloede uit de discussies na afloop bleek. Benauwd om het hart kre gen wij het bepaald toen Giel somewhere bij de cornervlag was (hier ligt nog een schoone taak voor Börneman) en de links buiten voorzette, waarbij de K.F.C.-rechts buiten niets anders wist te doen dan op pl.m. 7 meter afstand voor het leege onbe schermde doel royaal naast te schieten. Was dit het sein voor ons om er nog eens een schepje op te leggen? Want een dubbelblanke stand beteekende voor ons een punt verlies, een luxe, die wij ons niet veroorloven kunnen. Zeker is dat al spoe dig na dit angstige moment Jan Uiterwijk een voorzet van onzen nieuwen rechtsbuiten Bonkink benutte door radicaal in te kop pen (1 0), aldra gevolgd door een 2e goal van links uit een goeden through pass. En hiermede was het pleit beslist. Een gelukkig en tevreden elftal verliet het veld. Maar nu de eindspurt, waarbij de le plaats of de 2e plaats achter Ajax 3 recht geeft op het spelen van promotiewedstrij den. Het is natuurlijk een eere-taak om te trachten de plaats die wij nu bereikt heb ben te behouden. Daarvoor resten de 3 bo venste gegadigden de volgende wedstrij den: Ajax III nog thuis tegen A.F.C. II en uit tegen D.W.V. II en H.F.C. II; D.W.V. II nog thuis tegen K.F.C. II en Ajax III en uit tegen H.R.C. II; A.F.C. III nog thuis tegen H.R.C. II en Blauw Wit IB en uit tegen Ajax III, terwijl de competitie stand hieronder vermeld staat. Interessant om te zien wat hiervan de re sultaten worden; zeker is dat ons elftal A.F.C.'ers, begunstigt onze adverteerders! 6

AFC (Amsterdamsche Football Club)

Schakels (clubbladen) | 1937 | | pagina 6