Dit is even dom als verkeerd. Hoeveel
elftallen en clubs zijn er niet roemloos ge
sneuveld door die onzalige gewoonte van
enkele menschen, welke men in de wande
ling kiften pleegt te noemen?
Houd je mond en voetbal. En wanneer
je het voetbalspel niet kunt spelen, zooals
het behoort, tracht dan niet dit gemis aan
capaciteiten aan te vullen met een verschrik
kelijke groote en onaangename mond.
De goede stemming hebben wij dan ook
in dit team vergeefs gezocht.
Neen, dan was het leuker de wedstrijden
der eerste adspiranten bij te wonen. Het
zou natuurlijk een mirakel zijn, wanneer daar
niets werd gezegd, doch de stemming was
er veel beter, enmen speelde een goed
soort voetbal.
Bij dit team kon men dan ook gewoon
lijk de meeste menschen vinden langs de
lijn, en het stemt ons tevree, dat juist tegen
de kampioenen, Ajax het beste spel werd
gespeeld.
Voor de toekomst van de meesten hunner
zijn wij niets bang, ook al moet er nog heel
wat fijne kantjes aan geschaafd worden.
Tegen L.S.C. speelde Kalsbeek zeer goed,
en het moet hem thans toch wel duidelijk
zijn, dat zijn plaats alleen is op de rechts-
halfplaats. En niets anders
Nog steeds kunnen wij van de tweede en
derde adspiranten niet veel goeds vertel
len. Hoe graag wij dat ook zouden doen.
Voor de jongsten der jongeren, het vier
de adspirantenteam, geldt thans het parool:
pas op je tellen, want iedere tegenstander,
goed of niet goed, loert er op, jullie een of
meer punten af te snoepen. Logisch ove
rigens.
In de laatste weken kan men allerminst
van „walk overs" spreken. Nu deed zich
het minder fit gevoelen van prominente
krachten, wel eenigszins gelden, doch een
goed team drijft nu eenmaal niet op één of
twee menschen, zoodat aanpakken de bood
schap is.
De clubavonden voor jongeren zijn afge-
loopen en veel dank zijn wij verschuldigd
aan een ieder, die hier min of meer aan
heeft medegewerkt.
En ten slotte nog één ding, waarover ik
het geheele seizoen het stilzwijgen heb be
waard. Namelijk de ontevredenen, die mee-
nen niet genoeg in aanmerking te zijn ge
komen voor een der elftallen.
A.F.C. is nu eenmaal een Voetbalclub,
en dat vergeten sommigen wel eens. Daarbij
komt, dat de klachten vaak komen van jon
gens, die öf pas in A.F.C. komen kijken,
óf met hun neus nauwelijks boven een nor
male tafel komen.
Wacht rustig je kans af. Wij hebben
legio velden, ballen, enz., enz waarop en
waarmede je het mooie enmoeilijke
voetbalspel kunt leeren.
Natuurlijk zullen enkelen het nooit leeren,
en dan vrees ik, dat hun klachten blijvend
zullen zijn. Maar voor diegenen, die maar
een enkel bewijs leveren er iets van te kun
nen, komt de kans. Ontegenzeggelijk.
En hiermede wil ik, wat mijn adspiran-
tenrubriek betreft, eindigen voor dit seizoen.
W. S.
UIT HET VETERANEN-KAMP.
Op den Zondag van HollandBelgië zijn
de H.B.S.-veteranen bij ons op bezoek ge
weest. Om het Stadion geen concurrentie
aan te doen, vond de wedstrijd in de och
tenduren plaats,onder voor Veteranen-voet
bal bij uitstek geschikt weder. H.B.S. won
met 5—2, weliswaar eenigszins geflatteerde
cijfers, maar de overwinning was niettemin
ten volle verdiend. Onze Haagsche vrien
den, blijkbaar van meening, dat wij nog
iets van onzen vorm van vorige jaren had
den behouden, hadden hunne gelederen niet
onbelangrijk versterkt met o.a. Vermetten
en Diehl. Henk had met onze voorhoede
niet de minste moeite, terwijl Eddy Diehl in
vlotte combinatie met Mannus van Thiel en
Roel onze achterhoede het vuur geducht aan
de schenen lag. Willem Verbeek bleek ook
op de rechts half plaats niets van zijn oude
taktiek te hebben ingeboet en aanvoerder
Zoutendijk gevoelde zich op de spil-plaats
even goed thuis als voorheen op den rech
tervleugel. Van de A.F.C.-ers verdient al
leen Will v. d. Brink een bijzondere ver
melding, die het op de voor hem ongewone
plaats van keeper lang niet gek deed. Tot
ongeveer een kwartier voor tijd was de
stand nog gelijk, toen geloofde onze half-
linie het verder wel, met bovengenoemden
eindstand als gevolg. Na afloop recipiëerde
Henk Esser in het Clubhuis, zoodat een ge
noeglijke lunch verzekerd was, waarna de
gelukkige bezitters van kaarten naar het
Stadion togen. Des avonds hebben wij in
broederlijk en zusterlijk samenzijn eenige
etablissementen in de binnenstad bezichtigd.
Het was half twaalf voor wij het wisten en
bij het ontroerend afscheid aan den laatsten
trein, waren allen het volmaakt er over
- 15 -
A.F.C.'ers, begunstigt onze adverteerders!
