La bellaCapri.
Vier voetbalmaniakken van de ergste soort
- Hebben zeven dagen, is 't niet ongehoord
Niet over Voetbal geredeneerd
Voetbal, dat anders hun denken regeert!
Ze zwierven door Italia
Als een eensgezinde Compania
Aten macaroni met parmessaansche kaas
En waren het simpele taaltje al aardig baas.
Ze frischten in Rome hun geschiedenis wat op
Het wemelde van gekke namen in hun kop
Ze huurden het Collosseum voor de Arol-finale
En wisten heel snel waar je Spumante moet halen.
De kooplui, die het viertal wat aan wilden smeren
tin bij elk artikel de echtheid bezweren
Zeiden steeds, ze konden hun ooren niet gelooven
Met een vriendelijke grijns „Oranje Poven".
En een van heen kon dat niet verkroppen
Hij vroeg „het waarom" aan den barbier op 't hoekje
Hn deze niet minder vriendelijk zei
Met behulp van zijn zeventalig woordenboekje „door jullie
dikke koppen!
Zoo ging het verder, tot op den dag der dagen
Zij iets voor het oog verschijnen zagen
Dat zij zullen onthouden tot hun laatste stonde
Uit dankbaarheid, dat zij dit paradijsje vonden.
O, Capri divine, o heerlijk land
Gij rijt met ons verbonden door 'n gouden band
Uij hebt door Uw schoonheid ons verhard gemoed
Untroerd, zooals slechts ware schoonheid dat doet.
Hoe goed kan ik thans Axel Munthe volgen
Die door 't leven verzuurd en verbolgen
Zijn San Michele bouwde op dien heerlijken grond
tin daar eindelijk rust en vrede vond.
Ook ik zal nog veel „La bella Capri" gedenken
En a s onverhoopt ziekte of onheil mij krenken
Zal ik droomen van haar bloemen en vruchten
Van haar blauwe, blauwe zee en luchten.
De vier voetbalmaniakken zijn alweer „in stad"
Ze hebben een prachtig lesje gehad
Want al beminnen zij de sport nog met heilig vuur
Ze hebben geleerd, er is niets mooier dan „de Goddelijke Natuur".
Bébé.
A.F.C.-ers, begunstigt onze adverteerders!
16 -
