18 JANUARI.
Ik weet niet, of het U gaat zooals mij,
maar voor mij is een verjaardag altijd een
dag van bijzondere bekoring. Er zijn pessi
misten, die zeggen, dat je op je verjaardag
weer een jaartje dichter bij je houten hotel
letje gekomen bent. Doch ik voel meer voor
de optimistische opvatting, dat je zoo'n dag
meerdere consumpties mag nemen, omdat je
ondanks ons „veilig verkeer" het er weer 'n
jaar veilig hebt afgebracht.
Zoo is ook de 18e Jan. een feestdag, een
feestdag voor ons allen. Want dan is onze
club, onze A.F.C., jarig. En ook deze ver
jaardag is weer gevierd op de wijze, die bij
ons gebruikelijk is: met een reunistendiner
en met onderlinge wedstrijden.
Dit reunistendiner was een der meest ge
slaagde, die we ooit hebben gehad. 55
A.F.C.-ers, van oud tot jong, van dik tot
dun, hebben aan den feestdisch blijk gegeven
van hun onvergankelijke liefde voor onze
oude club. Er waren er, die dat in een speech
tot uiting brachten en zonder iemand te kort
te doen, moet de prijs der welsprekendheid
dit jaar in drieën gedeeld worden.
Eén deel gaat naar Schaf Scheepens, die
een „causerie hield, die de jongeren boeide
en de anderen bekoorde. Het tweede deel
gaat naar Galli, die een openingsrede hield,
die niet anders betiteld kan worden dan
„magistraal".
Onze praeses heeft èn in Bonds- èn in
A.F.C.-kringen de reputatie, een makkelijk
en vlot spreker te zijn, doch zijn openings
speech was toch wel het beste, dat op dit
moeilijke gebied mogelijk was. En het derde
deel van de „Prix d'Eloquence" is voor Pim
van Raamsdonk; onze dokter hield een tafel
rede, stoer van taal en brandend van club
liefde.
E. Rood en George Kromschröder ver
wierven samen den Nobelprijs. Het is wel
licht niet onnoodig om hier eens dieper op
de beteekenis van onzen Nobelprijs in te
gaan. Eenige jaren geleden heeft Gé Bosch,
die als eerelid vrij van contributie is, mee
gedeeld, dat hij dit bedrag toch ter beschik
king stelde, doch dat van dat bedrag ieder
jaar een souvenir gekocht moet worden, dat
aan de reunistentafel overhandigd zal wor
den aan dat lid of aan die leden, die zich
naar het oordeel van het Bestuur geduren
de een jaar buitengewoon verdienstelijk ge
maakt hebben.
Dat dit jaar de keuze op Rood en Krom
schröder viel, zal ongetwijfeld algemeen
worden toegejuicht.
Om nog even op Pim's tafelrede terug te
komen hoe prachtig was daarin de verge
lijking met „de Pelikaan". Ik zou die lijn nog
even verder willen doortrekken: het pak-
kendste, het ontroerendste van de Pelikaan-
tocht is geweest het groote, onbegrensde
A.F.C.-ers, begunstigt onze adverteerders!
9