vuur tekort schieten, dat er iets mats over
het spel ligt, in volkomen tegenstelling met
wat men van dergelijke jonge, flinke kna
pen juist mocht verwachten?
Komaan, laat men niet in zoo'n voorbarig
pessimisme vervallen! Zelfs na één seizoen,
mag men m.i. nog geen oordeel vellen. Deze
competitie is in de eerste plaats bedoeld als
leerschool en men kan moeilijk verwachten,
dat men na luttele weken het materiaal
reeds geschift en de juiste mentaliteit ge
schapen heeft. Het is de taak der leiders en
trainers (ook der scheidsrechters!) om de
Juniores-competitie aan haar bedoeling te
doen beantwoorden. Vanzelf gaat dat ze
ker niet! En met de verbetering der elftal
len en spelpeil zullen de mogelijkheden,
welke deze competitie biedt, velen vereeni-
gingen wel duidelijker worden dan dit
blijkbaar tot nu toe het geval geweest is.
Over „leiders" gesproken. In den laat-
sten tijd kwamen wij weer eenige merk
waardige staaltjes ter oore Een onzer
kleinste adspiranten-elftallen bleek laatst
een vriendje van een der jongens als grens
rechter bij een verren uitwedstrijd gehad te
hebben, die geen A.F.C.-lid was. Ze won
nen, doch de „leider" der tegenpartij beloof
de zijn pupillen op grond dezer overtreding
der bepalingen, overspelen aan te zullen
vragen, welke aanvrage, meen ik, ook ge
schied, doch niet toegestaan is. Wat moe
ten die knaapjes, op hun voor indrukken
nog zoo ontvankelijken leeftijd, wel zonder
linge begrippen van sportiviteit krijgen,
wanneer om zulk een futiliteit een sportief
resultaat aangevochten wordt.
En wat te denken van den „leider", die
bij een overigens gelukkig in de prettig
ste verstandhouding gespeelden wedstrijd
tegen ons 4de elftal, zijn spelers met „Hup,
arbeiders!" meende te moeten aanmoedi
gen? Waarom toch deze pogingen om tegen
stellingen te suggereeren, welke voor goede
sportjongens niet bestaan en in de Maat
schappij reeds haat en nijd genoeg gekweekt
hebben?
Het is helaas een feit, dat de ruwheid en
animositeit in vele wedstrijden, waar waar
deering voor den tegenstander verre te
zoeken is, hun aanleidende oorzaak vinden
in hatelijke verslagen en ophitsende prog
nostics in Sport- en Clubbladen en het op
treden van clubbestuurders. In tegenstelling
daarmee wil ik nog eens met groote vol
doening herhalen, dat het contact en de
samenwerking der besturen der meeste
Amsterdamsche 2de klassers er in de laatste
jaren toe geleid heeft, dat onze plaatselijke
wedstrijden in zulk een sportieve geest
gespeeld worden, dat zij voor spelers en
niet op sensatie beluste toeschouwers in
derdaad een ontspanning en genoegen zijn.
24 November 1933. I. H. GALAVAZI.
EEN ZWARTE DAG.
26 November 1933 is voor A.F.C. een
zwarte dag geworden. Onze K.N.V.B.-elf-
tallen behaalden de volgende „resultaten":
4 - 4 3-16
Werkt allen mede, opdat het ontstellen
de verschil tusschen kwantiteit en kwali
teit onzer elftallen ten spoedigste verdwijne!
TONY KNOPPER.
Juist in een periode, waarin we onze
eerste elftalspelers zoo dringend noodig
hebben, gaat onze linksbuiten ons verlaten.
Een teleurstelling voor A.F.C., doch er zijn
nog wel iets belangrijker dingen op de we
reld dan de competitiestand van ons eerste
elftal en zoo kunnen we ons van harte ver
heugen over de mooie promotie die Ton ge
maakt heeft.
Dit is de tweede maal, dat Ton naar
den „gordel van Smaragd" gaat: de eerste
maal ging hij alleen, thans wordt hij verge
zeld van zijn vrouwtje, waarmede hij Dins
dag in het huwelijk getreden is.
Waarschijnlijk wordt hiermede Tony's
voetballoopbaan afgesloten, want als hij
over zes jaar terug komt, zal hij wel iets
van zijn startsnelheid kwijt zijn. We kun
nen hem slechts dankbaar zijn voor de voet
balvreugde, die hij ons zoo vaak verschaf
te en het is wel tragisch, dat zijn laatsten
wedstrijd, die zoo ongelukkig afliep, tegen
W.F.C. was. Want het was tegen W.F.C.,
dat hij destijds zijn grootste prestatie lever
de, daar van onze zijlijn af den bal in
één vaart mede te nemen en in de laatste
minuut de beslissende goal te scoren.
Ton's afscheid is daverend geweest. De
charmante avond bij de fam. Nijboer in
Heemstede, de knalavond in Amsterdam's
vermaakscentrum, waren getuigen van een
hechten sterken vriendschapsband.
15 December vertrekt het jonge paar van
Genua met de „Huijgens". Namens heel
A.F.C.: veel geluk en tot weerziens!
A.F.C.-ers, begunstigt onze adverteerders!
- 7 -
