WAT HET DERDE DEED.
A.F.C. 3—W.M.S. 2
4-3
O.V.V.O. 2—A.F.C. 3
4-2
A.F.C. 3—Z.R.C. 2
6-0
Oosterpark 2A.F.C. 3
0-1
A.F.C. 3—O.D.E. 2
6-0
Wij hebben dus 5 gespeeld, 4 gewonnen
en 1 verloren met een doelgemiddelde van
19 voor en 7 tegen. Voorwaar geen slecht
resultaat. Doch niet alleen de cijfers, doch
ook het vertoonde spel en de geest onder
ling stemmen tot optimisme en doen de ver
wachting koesteren, dat dit elftal zijn
uiterste best zal doen teneinde datgene te
bereiken, dat verleden jaar niet gelukt is.
Toen is n.l. het derde in het gezicht van
den haven gestrand, hoewel het gedurende
het grootste gedeelte van de competitie aan
het hoofd heeft gestaan. Laten wij echter
de tanden op elkaar klemmen en probeeren
het derde weer op zijn oude plaats in de
reserve tweede klasse terug te brengen. Het
kan wel dus... het moet.
Onze eerste wedstrijd begon zeer slecht
want binnen betrekkelijk korten tijd ston
den wij reeds met 01 achter. Dit was voor
ons het sein beter aan te pakken. Het tem
po werd versneld en dank zij een produc
tieve bui van den middenvoor was het al
vlug 34 in ons voordeel met welken stand
gedraaid werd. Daarna werd het 3—2 en
dus ook een beetje „knijpen". Het vierde
doelpunt bracht echter de overwinning on
danks het feit, dat W.M.S. er ook nog een
goaltje bijfabriceerde. De verstandhouding
liet niets te wenschen over, zooals dit trou
wens in wedstrijden met alle elftallen van
W.M.S. het geval is.
Tegen O.V.V.O. konden wij het niet bol
werken. Het oneffen effectvolle terrein
speelde ons parten. Onze speelwijze is he
laas niet geschikt voor zulke terreinen en
toen het ons ook nog tegenzat speelden wij
een verloren wedstrijd. Revanche op ons
veld moet er echter absoluut het gevolg
van zijn. Hier hebben wij iets goed te maken.
Z.R.C. op papier niet sterk, scheen ons
geen angst in te boezemen want nog voor
de rust was de stand reeds 5—0. Speciaal
Tjerk had er het oog in en was buitenge
woon actief. Het tempo was echter veel te
snel, hetgeen zich na de rust wreekte.
Z.R.C. kwam er dan ook beter in en be
dreigde meermalen onze goal zonder er
echter in te slagen een doelpunt te maken,
dat echter zeer zeker verdiend zou zijn. Wij
voegden nog een goal aan de score toe en
wonnen met 60.
Oosterpark 2 bleek ook al niet makkelijk
te bespelen. Het veld bleek nog slechter en
effectvoller te zijn dan dat van O.V.V.O.
en hoewel wij gedurende den geheelen wed
strijd in de meerderheid waren slaagden wij
er niet in het zoozeer verlangde doelpunt
te fabriceeren. De kansen waren legio doch
op de gekste wijze ontsnapte het Ooster
park-doel aan een doorboring, terwijl dit
doel verdedigd werd door een zeer behoor
lijken doelverdediger, die er menigen „suis-
Dal" heeft uitgehouden. Tot een paar minu
ten voor einde na een zeer hardnekkige
doelworsteling Tjerk Reyinga op de goede
plaats stond en den bal onder hevig pro
test van Oosterpark in het net deponeerde.
Een narrow escape.
O.D.E. 2 had tot nu nog niets gewonnen,
zoodat deze ook onder de zwakkere zus
jes gerekend kon worden. Het vertoonde
spel was dan ook dienovereenkomstig, doch
zij toonden zich in den waren zin des
woords „good loosers". Tot op het laatste
moment hielden zij vol en ofschoon zij wis
ten tegen een overmacht te strijden kon
men dat aan hun spel in geen geval mer
ken. Buitendien kenmerkte zich deze wed
strijd door de buitengewoon vriendschappe
lijke verhouding tusschen de spelers onder
ling. Geen enkele wanklank werd gehoord
en zelfs indien de scheidsrechter minder
resoluut in zijn optreden was geweest, dan
nog zou alles een ordelijk verloop gehad
hebben. In dit opzicht hebben de O.D.E.-ers
zeer zeker een pluim verdiend. Vroeger
was het zoo gesteld, dat als een vereeni-
ging unfair had gespeeld dit werd vermeld,
doch in den modernen tijd is het juist om
gekeerd.
Ofschoon het elftal ongeveer steeds met
een of twee wijzigingen in het veld ver
schijnt, (tengevolge van de invallerskwes
tie) blijft de kern steeds gehandhaafd en ik
ben er vast van overtuigd indien het derde
een serieuze kampioenscandidaat blijkt te
zijn, het elftal zoo weinig mogelijke veran
deringen zal ondergaan. De stemming is
prima en een ieder is er zich van bewust,
dat alles in het werk gesteld moet worden
om het doel te bereiken. Ons parool is dan
ook:
Het Derde nog dit jaar naar de reserve
Tweede Klasse! EFFEMM.
13
A.F.C.-ers, begunstigt onze adverteerders!
