dere sprekers en toen was de stemming
zóó, dat zij, die door het Bestuur waren
aangeschreven en thans verzocht werden
om als elftalleider op te treden, dit aan
vaardden.
Het waren Grevel, Mr. Eijsvogel, van
Dijk, J. F. Scheepens, G. J. Bosch, Dr. van
Wijle, v. d. Grampel, Walther, Riechelman,
Kappelhof, van Ooij, Buijs en P. Sanders,
die zich bereid verklaarden met een elftal
mee te gaan.
Ongetwijfeld een der belangrijkste beslis
singen der laatste jaren en die niet anders
dan uiterst gunstig kan werken.
Er was meer belangrijks op deze gedenk
waardige vergadering. Voor de elftalcom
missie hadden Frans de Vilder en Gala-
vazi bedankt; Galli memoreerde het vele,
dat Frans de Vilder voor deze commissie
gedaan had en Nic. Neseker maakte zich tot
tolk van de vergadering, door den voorzit
ter hartelijk te danken voor zijn gestagen
en onverpoosden arbeid. Inmiddels heeft
Galli thans zijn handen vrij; het is altijd ris
kant, lid der E.C. te zijn Jan en Alleman
hebben critiek en voor een president wel
zeer riskant. Want de voorzitter moet boven
en buiten critiek staan, de algemeene leiding
behouden en slechts ingrijpen daar, waar hij
meent dat verkeerd gewerkt wordt. Van
daar dat de vereeniging zeer zeker Galava-
zi's besluit respecteeren zal.
Inmiddels is de elftalcommissie terugge
bracht tot drie leden, als derde lid werd
Rambonnet gekozen.
De Elftalcommissie-aangelegenheid gaf
nog aanleiding tot een levendig debat, inge
leid door Mr. Sabelson, die het nut be
pleitte van een éénhoofdige elftalcommissie.
Zijn daartoe leidende motie werd met groo-
te meerderheid aangenomen, dochis
van slechts academisch belang. Wij hebben
nu eenmaal geen voetbal-Mussolini, die
blindelings door A.F.C. gevolgd zou wor
den
Wanneer wij dan nog vermelden, dat er
plannen bestaan tot het oprichten van een
honkbalafdeeling, en dat de reclamecommis
sie herkozen werd, dan meenen wij „the to
pics of the evening" aan de vergetelheid
ontrukt te hebben.
OM NU EENS IETS GEKS TE SCHRIJVEN.
We verloren met 5-0 van Kinheim en ik bad natuurlijk gloeiend het land,
dat we wat je noemt „ingemaakt" werden, temeer daar Kinheim op zulk een
fortuinlijke wijze aan de eerste twee doelpunten kwam. Ik wil dit niemand
aanwrijven, daar ik zelf eveneens de kans van den dag had, om tenminste die
irriteerende nul weg te nemen, maar dit was natuurlijk niet mijn schuld, ik had
pas nieuwe 2de hands schoenen, tenminste Arie zei, dat ze nieuw waren, en
die weet het, want die heeft ze me verkocht.
Ik wil echter dit zeggen, dat ik als voetballiefhebber genoten heb. De wijze
waarop wij „voetbal" speelden deed me goed en al misten we Zondag „de fins-
hing touch" en Vrouwe Fortuna, succes kan op deze wijze niet uitblijven.
Daarom noodig ik langs dezen weg Vrouwe Fortuna uit om Zondag a.s. aan
den Wandelweg te verschijnen en ons met dit kleine belangrijke onderdeel te
verblijden.
P.S. Onze kleuren zijn ROOD-ZWART.
Heemstede, 17 Oct. 1933.
11
A.F.C.-ers, begunstigt onze adverteerders!
