Een belangrijke vergadering.
Scherpe critiek van verschillende zijden.
Elk elftal een leider.
De algemeene vergadering, die
18 Sept. in „Parkzicht" plaats
vond, heeft na lange en dik
wijls interessante debatten di
verse beslissingen genomen, die
van groot belang zijn voor de
verdere ontwikkelinq van
A.F.C.
Er bestond voor deze vergadering, die
volgens de agenda niet belangrijks beloofde,
zeer groote belangstelling en hoe meer de
avond vorderde, hoe meer bleek, dat deze
belangstelling gemotiveerd was.
Aan het slot van de „Mededeelingen van
het Bestuur", waarbij de Voorzitter het groo
te succes van ons A.R.O.L.-bekertournooi
gereleveerd had en mededeelingen gedaan
had over de financiering van onze nieuwe
accomodatie, constateerde de voorzitter, dat
er veel critiek in de Vereeniging was. Spr.
wilde daarom ieder in de gelegenheid stel
len, zijn bezwaren naar voren te brengen en
vrijuit te spreken.
Wijnand deelde mede, dat hij een arti
kel voor „De Schakel" geschreven had: „Ik
heb mij geschaamd" waarin hij verschil
lende fouten naar voren gebracht had, doch
dat hij op dringend verzoek van den voor
zitter dit artikel niet gepubliceerd had. Doch
thans op onze vergadering kan hij vrij uit
spreken. Volgens Wijnand zit de fout bij
onze oudere leden: iedere vereeniging, die
iets beteekent wordt geschraagd door de
ouderen, die als elftalleiders of als com
missieleden hun taak met liefde vervullen.
Bij A.F.C. echter hebben we een hardwer
kend bestuur, dan een groep actieve jonge
ren, doch de middenmoot ontbreekt. Het is
niet voldoende, alleen op clubavonden te
komen en bij een réunistendiner van de
groote clubliefde te getuigen, doch men moet
werken en dagelijks trachten iets voor de
vereeniging te doen. Met den grootsten aan
drang verzoekt hij de ouderen, mee te wer
ken en meer voor de club te doen.
Van Nek zocht de schuld bij' de spelers
zelf. Hij had dingen geconstateerd, die
fnuikend waren voor een goede geest in het
elftal en verder meende hij dat de voorbe
reiding niet goed geweest was.
Van Nek concludeerde tot het organi-
seeren van avondwedstrijden.
Toen kwamen de tongen los en het bleek,
dat er héél wat critiek op training en trainer
bestond. Het was Willy Neseker, die deze
critiek vrij scherp formuleerde, waarin hij
gesteund werd door Nesenberend, die er
speciaal op wees, dat aan de theorie niet
voldoende aandacht geschonken wordt.
Tonny Knopper wees op het groote verschil
in mentaliteit tusschen de jeugd van vroe
ger en nu en zocht daarin een bron van
moeilijkheden.
Fons de Vilder vond het een verheugend
feit, dat zoovelen zich opgemaakt hadden
ter vergadering en constateerde: a. dat er
leiders voor de elftallen moesten komen. b.
dat de training gereorganiseerd moet wor
den. c. dat het bestuur moet durven optre
den tegen welken speler dan ook, die zich
niet diciplinair betoont.
Voorzitter Galavazi ging hierna uitvoerig
in op hetgeen de Vilder gezegd had, waar
mede hij het, naar hij verklaarde, volkomen
eens was, beantwoordde sommige der an-
A.F.C.-ers, begunstigt onze adverteerders!
10
