WAT IEDERE A. F. C.-ER BEHOORT TE WETEN.
I en II nog steeds in nood.
Een kampioenschap voor het derde?
Het w3S een onnsnQename vcrrsssincj,
toen onze geachte Schakel-Redacteur mij
opbelde en op zijn vriendelijkste toon de
vraag stelde, of hij nog langer op mijn bij
drage zou moeten wachten. Een verrassing,
als je al eenige dagen geleden je copy aan
Tante Pos toevertrouwde en dus nu tot de
ontdekking komt, dat zij in haar taak is te
kort geschoten. En onaangenaam, omdat je
nu hals-over-kop verdere stagnaties moet
zien te voorkomen.
Sinds ons vorige overzicht is de positie
van ons eerste elftal niet veel veranderd.
Eén nederlaag en één overwinning brachten
noch verbetering, noch verslechtering, zoo
dat de toestand bleef zooals hij was n.l.
zorgbarend.
De groote nederlaag tegen Velox was
zeer teleurstellend. De laatste ontmoetingen
tegen deze Utrechtenaren op ons terrein
hadden altijd overwinningen opgeleverd en
al lag thans een nederlaag onzer jongens in
de lijn der verwachtingen, velen onzer had
den toch de stille hoop, dat ook deze thuis
wedstrijd een winstje zou opleveren.
Eenige ongelukjes in onze verdediging
bezorgden Velox al heel goedkoop de lei
ding en stelden haar spoedig in staat dezen
nuttigen voorsprong te vergrooten. Het was
duidelijk, dat dit ons elftal, speciaal de ver-
dediging, deprimeerde en onze tegenstanders
tot steeds rustiger en beter spel inspireerde.
Speciaal de geelzwarte voorhoede weerde
zich geducht, waarbij het in het bijzonder de
linkervleugel Achterberg-v. Lith was, welke
onze achterhoede voortdurend in het nauw
bracht. Daar de Utrechtsche middenlinie aan
onze voorhoede een vrij zacht eitje had, kon
zij zich geheel aan haar steunende taak
wijden en deed dit voortreffelijk. Voegt
daarbij behoorlijke backs en keeper, dan is
daarmede verklaarbaar, dat ik, zelfs gedach
tig aan het feit, dat ieder elftal speelt zooals
de tegenpartij het toelaat, den indruk kreeg,
het sterkste elftal onzer afdeeling aan het
werk te hebben gezien. Ik had dan ook niet
verwacht, dat Velox en dan nog wel in
Utrecht tegen H.F.C. het loodje zou leg
gen. De nederlaag tegen D.W.S. kan nog
uit een zekere reactie op het teleurstellende
resultaat tegen H.F.C. en de abnormale ter
reinsgesteldheid verklaard worden.
Ergens heb ik gelezen, dat H.F.C. tegen
Velox grootendeels in het defensief geweest
is, doch juist in momenten van sterke pressie
met snelle aanvalsstooten succes wist te be
halen. Het schijnen speciaal de beide vleugel
spelers en midvoor Koper geweest te zijn,
die dit kunststukje uithaalden. En nu vraag
ik mij af, of dit defensief spel opgedrongen,
of tactiek geweest is. Onze wedstrijd tegen
Velox werd door talrijke H.F.C.-spelers,
onder leiding van hun trainer, bijgewoond.
Tegen ons toonde Velox, met haar goede
voorhoede en middenlinie, een ploeg met
sterke aanvallende capaciteiten te zijn.
Vooral zonder Van der Meulen ook al
bezit v. d. Togt meer dan gemiddelde qua-
liteiten lijkt een voorzichtig optreden i.e.
terugtrekken der halfs, etc., een goede
tactiek. Goed, mits men over snelle wings
en een productieven midvoor beschikt, die
van luttele kansen een maximum gebruik
kan maken. Is dit laatste niet het geval, dan
lijkt mij dit verdedigend spel uit den booze.
Feitelijk gaf onze wedstrijd tegen Hercu
les hetzelfde beeld, al was het dan ook geen
opzet. Toen Hercules direct opdrong en ons
doel onder vuur nam, waarna al spoedig
Wout Buitenweg den eersten treffer in het
doel plaatste, werd het ons bang te moede.
Dat de zaken zich niet verder in deze
fatale richting ontwikkelden, was aan het
trio v. Nek-Lungen-Knopper te danken.
Vooral de tweede goal van Charles was
als voorbeeld van samenspel tusschen vleu
gels en midvoor een juweeltje. De verre
harde voorzet van Roelof werd door Knop-
A.F.C.-crs, begunstigt onze adverteerders!
