De resultaten van het geheel, noch van de spelers individueel, zijn in overeenstemming met de gedane moeite en gemaakte kosten. De vraag werpt zich nu vanzelf op: waar zit het lek, waardoor zooveel energie en zoo veel krachtsontplooiing doorsijpelen? De vraag stellen is haar beantwoorden. Zie onze elftallen spelen en let eens spe ciaal op de spelers, die regelmatig aan de oefeningen deelnemen, en dit reeds geruimen tijd gedaan hebben. Bemerkt ge daaraan, dat zij in staat zijn vlot met beide beenen te trappen, dat zij een bal behoorlijk stoppen kunnen, dat zij een bal in alle richtingen gemakkelijk kunnen trappen, dat zij den bal ineens goed kunnen verwerken, in één woord, dat zij de elemen taire eigenschappen grondig beheerschen, die tot den opbouw van het spel noodig zijn? Ziet ge aan hun speelwijze, dat zij inzicht in het spel hebben, dat zij zoo noodig syste matisch weten te voetballen? Ge zult een somber gezicht trekken als u deze vragen worden voorgelegd. Welnu, dan weet ge het antwoord op de hierboven gestelde vraag. De training is niet doelmatig. Men leert sommige onderdeelen half, maar men „volleert" ze niet. En zoo lang we geen kern van spelers hebben, die de eenvoudige voetbaleigenschappen aangeleerd hebben en die inzicht gekregen hebben in de speelwijze, zoolang blijft ons spel opportunistisch voet bal. Er is ongetwijfeld een groep van spelers te vinden onder onze jongens, die zich gaarne moeite willen getroosten, en ijver betoonen om het spel zoo goed mogelijk aan te leeren. Laat men die knapen in niet te groote groepen verzamelen en ze aan een speciale en systematische training onderwerpen. Het is niet zoo moeilijk daarvoor een plan te ontwerpen. Laten het dan theoretische en practische oefeningen zijn. Maar vooral ook, laat te voren Bestuurs- of elftalcommissie leden ernstig met deze uitverkorenen praten. Laat men hun voorhouden wat van hen ver wacht wordt en wat men van hen eischen zal. Noem het mijnentwege een specialen cur sus, dien men te doorloopen heeft. Richt alles met overleg en weldoordacht in, en laat men er van alle zijden zijn wil en zijn energie in leggen. Ik zou wel eens willen zien of we dan niet tot betere resultaten kwamen. Maar men moet vooral niet opzien tegen moeite. Vooruit, A.F.C.-ers, de handen aan den ploeg. Gepraat is er genoeg. Het komt nu op daden aan. OBSERVER. ONDERSCHRIFT. Het moet voor het Bestuur en de Trai ningscommissie wel een stimuleerend geval zijn, dat in breede kringen van A.F.C. de zelfde opvattingen, als genoemde officials hebben, gekoesterd worden. Zulks kwam ten volle tot uiting op de Zaterdag j.l. ge houden vergadering, waar o.m. het volledig thans spelende 1ste elftal tegenwoordig VERZUCHTING. Waarom toch mogen wij onze idealen nimmer behouden? Waarom moet steeds en steeds weer elk teer gekoesterd ideaal door een of anderen wreedaard, gewoonlijk drijft de opgemelde wreedaard het spel zelfs zoo ver door, zich vriend, liefst nog met een hoofdletter te noemen, snoodelijk om hals ge bracht worden? En zoo in-gemeen om hals gebracht! Steeds heb ik met eerbied opgezien tot menschen, op wie de bovenaardsche gave was uitgestort dat zij konden „schrijven echt schrijven, voor een dagblad, een perio diek, een reclame-brochure, en zoo. Iemand die een boek schreef was een ideaal iemand, zich voedende uitsluitend met hemelsche ge rechten, zich lavende aan den uchtenddauw der Juni-rozen, enz. Zelfs achtte ik een wezen, dat zich onledig houdt met het schrij ven van ingezonden stukken, nog te zijn iemand van hooger plan, dan wij schepselen, voor wie alle schriftuur een penetentie is. Ach, hoe ben ik weder met ruwe hand in deze illusie verstoord! Ach, toppunt der wreedheid, dat deze neerstorting in de diepste diepten van ont goocheling en smart, in de donkere spelon ken der vertwijfeling moest geschieden door een, die ik steeds als lichtend idool en illuster wezen beschouwde! Door een, die mede aanzat aan den disch der goden, een der begenadigden, een der schrijvers! Door een schrijver, een redacteur, een sport-redacteur, onze Schakel-redacteur! Ai, hoe schrijnt de wonde, hoe knaagt de pijn aan de diepste vezelen van een bloedend hart! A.F.C.-ers, begunstigt onze adverteerders!

AFC (Amsterdamsche Football Club)

Schakels (clubbladen) | 1932 | | pagina 7