Zeeburgia was, een moment gedacht, dat we
zouden winnen? Maar 't onbegrijpelijke, het
ongelooflijke, werd waar! Onder een orkaan
van gejuich gingen onze jongens er van door
en Charles maakte doelpunten, enfin, om
nooit te vergeten. Om murmelend na te ver
tellen, als we als oude mannen rond den
haard zitten, 't Was om stapelgek te wor
den, om het uit te gieren van de pret, om
je heesch te brullen van vreugde.
U kunt begrijpen, als jac. van Ooij de
tranen in z n oogen staan van emotie, als
Nic. Scheepens vergeet, cynisch te zijn en
als een ander mannetje, At Van Wijle en
Henk v. d. Grampel's hoeden over hun hoof
den slaat van pure krankzinnigheid, dat er
zich daar zoo iets heeft afgespeeld.
Er restte nog één wedstrijd: Zandvoort
thuis! Alle mogelijke combinaties waren
mogelijk, van binnen" tot barrage-wedstrij
den. Maar onze ploeg had gelukkig lak aan
wiskunde en was zoo verstandig, beide pun
ten te veroveren. En dat bleek noodig ook,
want T.O.G. haalde het bravourstukje uit,
Velox in Utrecht te kloppen en B.F.C. won
van D.E.C. De Januari-Schakel had toch
maar gelijk! Alle berekeningen van „die krij
gen die nog, en die moet daar nog naar toe
zijn per saldo op niets uitgeloopen en als we
daar op afgegaan waren, dan was ons lot nu
beslist.
Gelukkig met 1—0 zijn we tegen de
kustbewoners in de meerderheid gebleven.
Verdiend? Och, wat is ten slotte verdiend!
Inderdaad hebben de Zandvoorters uitste
kend partij gegeven, en in het veld was er
van 'n bepaald overwicht van een der partijen
geen sprake. Maar er waren toch meer
scrimages voor het Zandvoort-doel dan voor
het onze. Verder misten we nog een penalty
en deden lat en palen van het Zandvoort-
doel verdienstelijk werk.
Tonny Knopper komt de eer toe, het eenige
doelpunt in den wedstrijd gescoord te hebben
en al was het nu geen beauty, het was een
doelpunt, dat dubbel telde en dat onze ver
dediging de noodige rust gaf. Onder adem
benemende spanning verliep de tweede helft
en eindelijk konden we lucht geven aan ons
overkropt gemoed.
't W^as stampvol, zoodat we ook, wat dat
aangaat, tevreden konden zijn. Aardig was
de belangstelling van officieele voetbalzijde.
Al zitten we in de purée, vergeten is de
oudste Amsterdamsche club nog lang niet!
Na afloop eerst „even" een borrel ge
dronken hebben we het seizoen uitgegeten
in de bovenzaal van De Kroon. De stemming
was „stürmisch" en er is nog braaf ge
smoesd ook. Schaf een aardige speech,
waarin hij Galli huldigde. Kassian, dat
I. ziek lag Willy v. d. Brink wou spre
ken over het trainersfonds, maar werd zoo
in letterlijken zin in de bloemetjes gezet, dat
hij heel link z'n draai nam en op onze dames
speechte. Dorenbos, de Voorzitter van BI.
Wit, hield de rede van den avond. Hij had
het over onze fouten, over het gebrek aan
opofferingsgezindheid voor de training, en
hoopte, dat A.F.C. nu eens gauw grootscher
dingen zou doen dan het eeuwig vechten
tegen de laatste plaats.
Karei Hoogenberk sprak over oude tijden
en onderlinge vriendschap, en Fons de Vil
der had het met de hem eigen soepelheid
en onnavolgbare charme, over alles en nog
wat.
Tonny heeft als aanvoerder een vlotte,
aardige rede gehouden en zoo was het tijd,
om op te breken, voor we het wisten.
Wa 'n dag, wa 'n dag, zou Sijmen zeggen.
WAT ER AAN ONS EERSTE ELFTAL
HAPERT.
Na het succes der laatste weken van ons
eerste elftal, schijnt het misschien misplaatst
op de spelers en speelwijze crtiek uit te
oefenen. Toch moet er dringende verande
ring in de speelwijze van het elftal komen,
wil men 't volgend jaar niet weer in degra
datiegevaar verkeeren.
Keeper Peeters is een goede doelverde-
diger, die echter te weinig met zijn hoofd
speelt.
Zijn grootste fout is, dat hij te bewegelijk
is. Hiermede bedoel ik, dat hij zich niet rustig
opstelt bij een aanval der tegenpartij en het
spel niet genoeg volgt. Zijn vangen is goed.
doch bij lage schoten moet hij niet te veel
vallen. Zijn uittrappen is ook goed, doch hij
moet er zich aan wennen vrij staande spelers
den bal toe te spelen.
Aan achterspelers hebben wij vijf goede
krachten: Smits, Tacke, Nesenberend, Piet
Bos en Stradmeyer. De keuze voor de
beste achterspelers is m. i. Nesenberend,
Stradmeyer.
Tactisch is Piet Bos de beste, doch het
trappen en opstellen van Nesenberend en
Stradmeyer als combinatie is subliem.
De middenlinie van een elftal is het be-
A.F.C-ers, begunstigt onze adverteerders!
