dat het fout ging. Ieder ander had zich geen raad geweten, wat te doen. Maar Fons zette z n handen aan z'n mond en riep: ,,Een beetje naar links, stommelingen!'' En wie Fons wel eens op de tribune A.F.C. heeft hooren aanmoedigen, kan zich voor de rest van z n leven het Bijbelverhaal van de ingestorte muren van Jericho levendig voor stellen. Er zijn tijden, dat Fons niet schreeuwt, maar zingt. Dat doet hij beter, dan hij zelf denkt. Maar dan moet er sfeer zijn; intimiteit van schemerlicht, van een viool, van sigaret tenrook en van een whisky-soda. Dan heb ik hem Au clair de la Lune hooren zingen op een manier, dat we ons andere menschen voelden. Z'n lijfdrank is bier. Maar thuis vindt hij het beter staan, om wijn te schenken. Hij praat er dan over op een manier, alsof hij verstand van wijn heeft. Dat is heel erg; vooral, als je er te gast bent en je veel liever bier zou hebben. Fons heeft een lieve illusie: Dat hij mee helpt, A.F.C. te besturen. Hij komt ook wel eens op bestuursvergadering en zegt dan af en toe verstandige dingen. Een eigenaardige kerel met vrij veel fou ten. Maar met één pracht-eigenschap: Dat hij dingen groot kan zien. En zulke lui kun nen we best gebruiken in een land, waar de menschen zoo verschrikkelijk klein kunnen zijn. Geachte lezers. Ik kreeg van Jo Wijnand bovenstaand stukje ter inzage. Daar ik niet wensch, dat men een onjuisten indruk zal ontvangen van onzen hoofdredacteur en ver tegenwoordiger van de internationale sport pers, wensch ik op de volgende verzachten de omstandigheden te wijzen. Ik weet zeker, dat dit fraais geschreven is na den wedstrijd A. F. C.Zandvoort. Als ik u mededeel, dat hij Woensdag morgen j.l. nog niet in orde was, dan be weer ik dit op de volgende gronden: a. hij had de afspraak, die hij met mij had gemaakt, niet vergeten; b. hij kon de stukken vinden, die hij bij zich had; c. hij gaf mij geen gelijk. FONS DE VILDER. ONDERSCHRIFT. Wij gaan thans sluiten. Dames en heeren, de stand is één één. RED. VOORUIT, A. F. C.! Potverdikke, A. F. C.-ers!ü! Is me dat nou een seizoen. 'k Geloof dat onze adspiranten Het nog beter zouden doen!! Schoon ik reuze in mijn sas ben Denk ik woedend eiken dag. Dat zooiets een A. F. C.-er Toch niet overkomen mag. Zijn wij niet de trouwe volgers Van onz' sympathieken Schaf. Met Gé Bosch en Galavazi En hun uitgebreiden staf? Tonny, Nico, heel het eerste Doe van nu af aan je best. Om wat plaatsen op te klimmen In de tweede klasse West. Dat je eens als oude A. F. C.-er Dan kunt zeggen: Da s ons werk. Door ons trainen en ons zwoegen Is de club nu „reuze-sterk". N. EVERSHARP. A.F.C.-ers, begunstigt onze adverteerders! - 14 -

AFC (Amsterdamsche Football Club)

Schakels (clubbladen) | 1932 | | pagina 14