VERASSCHING PIET VERMEULEN.
Een groot aantal vrienden van onzen on-
vergetelijken Piet Vermeulen had zich
12 Februari opgemaakt, om de laatste eer
te bewijzen aan hem, dien we uit onzen kring
zoo noode kunnen missen.
Na aankomst van den trein te Driehuis-
Westerveld, begaf de stoet zich naar het
crematorium; hier bleek eerst recht, hoe-
velen uit Amsterdam waren meegekomen.
Het woord werd allereerst gevoerd door
een vertegenwoordiger der Amsterdamsche
boekhandelaren; de heer Meulenhoff bracht
hulde aan de nagedachtenis van hem, die in
korten tijd zulke groote dingen in zijn zaak
tot stand gebracht had. Namens A.F.C.
sprak Jac. van Ooij, die er diep ontroerd aan
herinnerde, wat Piet voor ons allen geweest
is. Dan werd nog gesproken namens de
Universiteit van Amsterdam, waarna een
zwager een woord van dank sprak. En
terwijl het orgel de gedragen melodie „In
diesen heiligen Hallen kennt man die Rache
nicht" ten gehoore bracht, verlieten allen
diep bewogen het crematorium.
Piet laat een groote leegte achter en vele
malen zal het wel gebeuren op ernstige
vergaderingen of op vroolijke bottertochten,
op diners zoowel als bij belangrijke beslis
singen dat het ons vreemd zal vallen, dat
Piet Vermeulen er niet meer is.
Piet was een princelijk mensch; waar hij
was, gaf hij richting aan het gesprek, was
hij vaak onbewust de leider. Zijn milde
humor stelde hem in staat, veel te begrijpen,
veel te doorgronden van wat raadselachtig
scheen in het moeilijke, veelzijdige leven.
Moge der zwaar-beproefde familie de kracht
geschonken worden, het leven zonder hun
steun en toeverlaat verder te gaan.
WAT IEDER A.F.C.-ER BEHOORT TE
WETEN.
De spanning, welke reeds maanden, doch
speciaal de laatste weken in de A.F.C.-
familie geheerscht heeft, is gebroken. We
zijn gelukkig definitief in veiligheid en heb
ben weer voor een volgend jaartje van angst
en beven ingeschreven, zooals een „optimist"
mij gisteren na afloop geruststellend in het
oor fluisterde. Of de man nu gelijk zal krij
gen, of niet, kan ons in den eersten tijd vrij
koud laten. Voorloopig willen we alleen ge
nieten van het heerlijk gevoel van ontspan-
ning, dat intrad, toen na het eindsignaal van
den heer Bos, onze derde overwinning in
successie een feit was. Welk een opluchting,
welk een vreugde onder de groote schare
van A.F.C.-ers, die de laatste beslissende
wedstrijden zoo trouw bijwoonden en ons
elftal, ik zou bijna zeggen: als weleer
aanmoedigden.
Wat te zeggen van ons eerste elftal, dat
na bijna het geheele seizoen gefaald te heb
ben, thans met groot enthousiasme 3 bijzon
der fraaie overwinningen wist te behalen?
Laten wij beginnen aan deze elf jongens een
woord van dank te brengen voor de wijze,
waarop zij zich, zooals onze Oostelijke na
buren zeggen, „restlos" gegeven hebben. Dat
was de manier, waarop men successen be
haalt. Zóó moet er altijd gestreden worden,
als we in de toekomst zulke akelige tijden
van spanning en angst willen vermijden en
zóó kunnen we weer eens op kampioen
schappen hopen.
Het is toch eigenlijk vreemd, dat je nu,
nadat het gevaar nauwelijks geweken is,
direct weer aan de toekomst gaat denken.
We zullen het hierover t.z.t. nog wel eens
hebben. Voorloopig zitten we nog in het loo
pend seizoen. Er rest ons nog de wedstrijd
tegen Baarn. Winnen we dien, dan kunnen
we nog eens eenigszins toonbare plaats in
nemen. Het zou toch een schande wezen,
indien een elftal, dat achter elkaar Bloemen-
daal uit, en Hercules en Velox thuis, ge
slagen heeft, op één na de onderste plaats
zou bezetten. Kom jongens, nog éénmaal de
tanden op elkaar. Al is het dan niet meer
voor het bestaan van uw club, dan alleen
maar voor de eer.
Het 2de elftal had ook buiten gevaar kun
nen wezen, indien het E.D.O. II eronder had
kunnen houden. Dit mocht helaas niet zoo
zijn. Nog 2 wedstrijden moeten echter ge
speeld worden, n.l. Blauw-Wit II uit en
H.F.C. II thuis. Ik weet wel, dat een woord
van opwekking voor captain Van Nek eigen
lijk overbodig is en zal er dus mee volstaan,
het vertrouwen uit te spreken, dat hij erin
zal slagen, met zijn elftal het voorbeeld van
het eerste te volgen. Wie komt onze reserves
Zondag 2 Maart aan het Nieuwe Diep aan-
INHOUD: Piet Vermeulen f. - Verassching Piet Ver
meulen. - Wat iedere A.F.C.'er behoort te weten.
Na ons jubileum. - Officieel. - Competitiestanden.
A.F.C. in veiligheid. - Het 2de in |an. en Febr. -
Ons derde - Onze feestelijkheden. - 1 Vat op
19 |an. vergeten werd. - A. V. B. - Uit den A.V. B.
Van de „Reds Band - Oef- Een afsch^ iving. -
Materialia. - Dankbetuiging. - Desillusie. - Nw. Leden.
