ONS DERDE HANDHAAFT ZICH.
A.F.C. IllHollandia II 21.
De beslissende wedstrijd tegen Hollandia II
is door ons derde gewonnen. Bravo, jongens,
uit de knel zijn wij!
Na de „onaangename' nederlaag tegen
Haarlem II stond er voor den wedstrijd tegen
Hoorn veel op het spel. Een gelijk spel was
voldoende om „veilig te zijn, doch het was
te voorzien, dat de Hoornsche Leeuwen alles
in het werk zouden stellen om het degredatie-
gevaar nog te ontloopen.
Onder leiding van scheidsrechter Faber
stelt het volgende A.F.C. III zich op: Visser.
Nesenberend, Van Gastel, Hermans, Back,
Reijenga, v. d. Bilt, Langevoort, Stradmeijer,
Rood, Volbracht.
Back wint den toss, en verkiest tegen den
wind in te beginnen. De A.F.C.-ploeg zit er
dadelijk goed op, doch doelpunten blijven uit,
door het treuzelen der voorhoede. De Hol-
landia-aanvallen, gesteund door den sterken
wind, worden door onze verdediging resoluut
afgeslagen. Onze verdediging dringt gevaar
lijk op, hetgeen gelukkig voor de rust niet
noodlottig is geworden. Stradmeyer komt met
zijn hoofd in onzachte aanraking met een
Hoornschen voetbalschoen, en moet het ter
rein verlaten. Gelukkig blijkt het ongeval niet
van zeer ernstigen aard te zijn, zoodat onze
middenvoor zijn plaats na 10 minuten weder
om kan innemen. Tot de rust blijft A.F.C. III
iets in de meerderheid, doch kan de vijande
lijke verdediging niet passeeren.
Na de thee wordt vol goeden moed met den
wind mee begonnen, doch de A.F.C.-ers
schijnen te denken, dat het wel al te gemak
kelijk zou gaan. Hollandia neemt het spel in
handen, en Nesenberend en Van Gastel
moeten alle zeilen bijzetten om het gevaar af
te wenden. Wanneer onze verdediging weder
om zeer ver is opgedrongen, breekt de Hol-
landia-voorhoede door, en de rechtsbinnen
passeert Visser met een onhoudbaar schot.
Het begon er toen donker uit te zien voor onze
jongens. De „fighting spirit" ontbrak totaal,
en er werd laks en zonder eenig enthousiasme
gespeeld. De aanhang op de tribune begon
te helpen, en een hevig gebrul brak los.
Speciaal de leeftijd onder 13 jaar was sterk
vertegenwoordigd, en maakte een ontzagge
lijke herrie. Onze spelers schenen hierdoor
geïnspireerd te worden, en de voorhoede
kwam er langzamerhand iets beter in. Frits
Hermans bracht het keerpunt in den strijd.
Een vrije schop op den rand van het straf
schopgebied, schoot hij keihard langs ca. 16
beenen in het Hoornsche net. Enorm gebrul
op de tribune. A.F.C. III zag nu haar kans.
en viel fanatiek aan. E. Rood kreeg een knauw
en moest „opgevijzeld" worden.
Spoedig kwam echter zijn wraak. Nadat
Theo de Hoornsche verdediging door een
ingooibal „genomen" had, zette hij keurig
voor, en Eetje kopte den bal onberispelijk in
het net. Een mooi doelpunt! Even later
kogelde Stradmeijer tegen de lat, terwijl een
schot van Langevoort rakelings langs vloog.
In de laatste 10 minuten van den strijd hield
Visser, welke zijn doel op keurige wijze heeft
verdedigd, nog twee vliegende schoten uit zijn
heiligdom. Zoodoende kwam het einde met de
zoo gewenschte overwinning van A.F.C. III.
De spelers waren niet bepaald fit meer; een
zachtzinnige wedstrijd was het dan ook niet!
Mijn hartelijke gelukwenschen voor Back
en zijn mannen met het behoud van ons derde
in de Reserve Tweede Klasse. Het kan, dat is
nu gebleken. Alleen moet het volgend jaar
van meet af „gewerkt" worden. Voor de
spanning is het wel aardig alles op de laatste
wedstrijden te laten aankomen, maar daaraan
is toch te veel risico verbonden.
De eindspurt van onze drie N.V.B.-elf-
tallen heeft doen blijken, dat wanneer het
„heilige moeten" er achter zit, het best kan!!
Het is toch te mal, dat, waar bewezen is, dat
wij het best „kunnen" wij het niet „doen".
Dus A.F.C.-spelers, laten wij ons er eens op
prepareeren, dat het zevende Lustrumjaar van
A.F.C. een gloriejaar moet worden. Dit kan!
EPPALS.
A.F.C. IV—AJAX V 4—3.
Sinds den laatsten wedstrijd tegen O.V.
V.O. II, op den 24en Maart j.l., speelde het 4e
tot op heden slechts één competitiewedstrijd
en wel tegen Ajax V op 7 April. In verband
met het door den A.V.B. bepaalde betreffende
het eindigen der competitie op 1 Mei a.s.
(uitgespeeld of niet) laat het zich aanzien, dat
dit onze laatste wedstrijd is geweest, hoewel
het vierde nog lang niet uitgespeeld is. (Als ik
het wel heb, zouden we nog 5 wedstrijden
moeten spelen.)
Hier volgt het verslag van den wedstrijd:
Als om bij half twaalf beide ploegen, waar
van Ajax slechts met 10 man, op het veld
aanwezig zijn, blijkt, dat de scheidsrechter
weer eens is weggebleven. (Bij ons reeds de
2e maal in dit seizoen.) Aangezien echter
zoowel Ajax als A.F.C. graag wilden spelen
A.F.C.-ers, begunstigt onze adverteerders!
- 7
