geweldig gejuich van alles, wat A.F.C. of
Zeeburgia-aanhanger was, voor te staan.
Een schitterend doelpunt van Chris Hütter
bracht den stand op 42 in ons voordeel,
waarna de bekende A.F.C.-inzinking volgde.
Alcmaria, dat dapper doorzwoegde, maakte
hiervan gebruik door een derde doelpunt aan
haar score toe te voegen, doch verder brach
ten de gasten het niet. Luide toegejuicht ver
lieten onze spelers het veld.
De laatste wedstrijd in het seizoen werd
de week daarop voor vrij veel publiek tegen
onze stadgenoote Zeeburgia gespeeld.
Voor den aanvang van den wedstrijd bood
Piet Bos aan Kruyselbergen bloemen aan,
waarbij hij Zeeburgia complimenteerde met
het kampioenschap en den spelers veel suc
ces toewenschte en de komende promotie
wedstrijden. Kruyselbergen bedankte voor
de hulde en vertrouwde, dat ook deze wed
strijd weer in dezelfde aangename ver
standhouding gespeeld zou worden, die
steeds tusschen de oudste en de jongste Am-
sterdamsche tweede Klasser bestaan heeft.
Toen kwam de wedstrijd, die steeds
bekend zal blijven als de match van
Haaxman en Piet Bos. Wat deze beide
spelers dien Zondag gepresteerd hebben,
grenst aan het wonderbaarlijke. Met zeld
zaam gemak sloeg, stompte en ranselde Hans
de moeilijkste ballen uit zijn heiligdom en
slechts eenmaal moest hij zwichten voor een
totaal onhoudbaren kopbal. Daarna moge
de captain genoemd worden, die linksback
speelde inplaats van Thomas Tacke. Voor
ieder voetballiefhebber moet het een genot
geweest zijn, Piet Bos te zien werken. Fair,
technisch knap speelde hij volle twee maal
drie kwartier tegen de geweldige overmacht
van de Zeeburgia-voorhoede, die bij ons van
het doel niet weg te slaan was.
Gelukkig, Piet, dat het je afscheidswed-
strijd niet geweest is. Zulk een speler kun
nen we nog lang niet please lees dit even
hardop voor nog lang niet missen!
Over den wedstrijd zelf kan ik kort zijn.
Drie kwart van den wedstrijd was Zee
burgia in de meerderheid; lang na rust
wisten de gasten echter eerst de leiding te
nemen. Onze ploeg werd voor haar zwoegen
beloond, toen drie minuten voor tijd uit een
corner de gelijkmaker geboren werd.
Einde 11, de mooiste uitslag voor beide
partijen!
Na afloop natuurlijk hartelijke geluk-
wenschen aan Zeeburgia. De heer Verput-
ten, voorzitter van de Kruislaan-club, hoop
te, dat A.F.C. des avonds even zou komen
klinken op het kampioenschap, een uitnoodi-
ging, waarvan zeer dankbaar gebruik gemaakt
werd.
Per saldo zijn we dus met 14 punten aan
de finish gekomen, zes meer dan het als
hekkensluiter fungeerende Helder. Een eind
resultaat, dat wel niemand zal hebben durven
verwachten. Voor ons jubileumjaar gaan we
weer zitten „knijpen", nu echter voor het
kampioenschap!
KOSTELIJK.
Het liep druk, den Zondag tegen Zee
burgia. Ons „parkeerterrein" achter de
staantribune was reeds lang voor twee uur
uitverkocht en aan de loketten vormden
zich, zij het bescheiden, files. Er meldden
zich verslaggevers, photographen zelfs!
Even later: Piet Bos aan het speechen; de
beide elftallen trekken welwillende snuiten,
bestuursleden grijnzen beminnelijk. En
nieuwsgierig, hoe het geheel op de gevoelige
plaat is gekomen, wachten we de Revue der
Sporten. Kijk, kijk, op de eerste pagina! En
dan lezen we tot onze ontzetting, dat de foto
genomen is op het moment, waarop Piet Bos,
de sympathieke captain van A.F.C. van Zee
burgia een krans krijgt voor zijn twaalf en
een half jaar meespelen in A.F.C. 1.
Dinsdagmorgen bracht de genadeslag. De
Telegraaf meldde minzaam, dat A.F.C. aan
captain Bosch van Zeeburgia een krans aan
bood voor zijn twaalf en half jaar medespelen
in Zeeburgia. Zeeburgia, dat nog geen tien
jaar bestaat!
Bos van A.F.C. en Bosch van Zeeburgia....
is het voor Dirk Lotsy niet een clubmootje
om van te smullen?
EIND GOED AL GOED
2E ELFTALLERS!
„Al brengen ons zeer waarschijnlijk de
nog resteerende 3 thuiswedstrijden voor het
2e elftal geen of weinig punten, toch kan
getuigd worden van een behoorlijk seizoen,
al is het dan met minder punten uit 18 wed
strijden dan verleden jaar, of maar
neen, dat geloof ik niet".
Zietdaar het slot van mijn vorig overzicht
omtrent de verrichtingen van A.F.C. II. De
eerste critiek die ik direct na het verschijnen
van mannen als Brusse, Ruys en Maas moest
hooren, was, dat zij het met mijn min of meer
A.F.C.-ers, begunstigt onze adverteerders!
-4 -
