DE RECHTSZITTING.
Veldwachter:
Meneer de Edelachtbare, ziet, de beklaagde is binnen.
Voorzitter:
't Werd tijd, de zaak kan nu meteen beginnen,
En geef ik 't woord aan den griffier,
Voor wie 't niet wist, dat is die goosser hier.
Griffier:
U wordt bedankt, maar 'k wil geen heibel maken,
En voor ik goed begin zal ik daarmee maak staken.
Beklaagdes naam is Piet van voren,
Van achteren heet ie Bos,
Ook is ie eens geboren
En vroeger liep ie los.
Maar nu is ie getrouwd en Pa zelfs.
Ie Rechter:
Hoort dat ook tot de klacht?
Voorzitter:
Het was ons wel zoo lief als U voor 't spreken dacht.
Griffier:
Die zit, en ik kan verder gaan.
Hij was een broekkie nog, een blaag, een vlerk, een bengel.
Ie Rechter:
Maar wat ik zeggen wou, z'n vrouwtje is een engel.
Voorzitter:
Als U nog één keer smoest, dan ligt U in het park,
Ga voort griffier en hoor niet naar dien hark.
Griffier:
Wat is de baas op dreef, hij lijkt wel Galavazi,
Een ieder die wat zegt, dien geeft ie op z'n facie.
Maar ik vervolg: hij was nog maar een knapie,
Toen vloog den bal ie na, zoo lenig als een apie.
En welke club ie koos, U stemt hetallen mee,
Er is hier maar één club, d'aloudeA.F.C.
Ie Rechter:
Dat het ie mooi gezegd, drie cheers, hiep, hiep, hoera!
Voorzitter:
Griffier, houd u me vast voor 'k 'm op z'n hersens sla.
Het woord is aan den griffier, laat dien nou rustig spreken,
Want anders is de kans op dansen vast verkeken.
Griffier:
Hij begon direct in elftal No. vier
En speelde steeds met animo en pleizier.
Maar al heel gauw liep hij in de gaten:
Voor 't spelen voelde hij en liet de and'ren praten.
Zoo groeide hij dan op en klom dan ook steeds hooger,
Van team tot team ging het en achter de ooren drooger,
Versierde hij al gauw het elftal No. twee
En zoo sterk was z'n liefde voor de A.F.C.
Dat, ofschoon opgeleid tot officier ter zee,
Hij na één reis met d'Oranje, aan 't varen gaf den brui,
En direct zich weer ging tooien, met de roode voetbaltrui.
Voor de club was deze terugkeer, zeer zeker opperbest.
- 3
A.F.C.-ers, begunstigt onze adverteerders!
