Wii jongeren hebben zooveel voor op
de veteranen, die zich vroeger, (bewaar me,
daar begint ie weer over vroeger) met
heel wat minder moesten behelpen.
Wij bezitten een behoorlijke kleedgelegeri-
heid, goede verlichting der lokalen, en er
wordt aan verwarming gewerkt, mijn liefje
wat wil je nog meer. Dan is misschien Bos
wel zoo op te warmen, dat er thee komt,
zoodat de inwendige mensch ook verzorgd
kan worden. Een warm bakje troost zal
goed doen na een frissche oefening.
Aan de menschen, die dit alles met veel
opofferingen tot stand hebben gebracht,
zijn wij spelers verplicht hun zoo min mo
gelijk teleurstelling te bezorgen.
Maakt dus Uw Woensdagavond vrij,komt
oefenen, ook bij slechte weergesteldheid,
alle factoren zijn aanwezig voor een ge-
zelligen- en eveneens nuttigen avond.
Spelers van A.F.C., kent uw plicht!
Teka.
HERINNERINGEN UIT LANG VER
VLOGEN TIJDEN.
De AF. C." voor 25 jaar geleden.
Als je nu des Zondags zoo langs
de groote overdekte A.F.C.-tribune para
deert een overdekte tribune met loges
plus naamplaatjes nog wel!! en je neemt
de moeite om de toeschouwers eens iets
nauwkeuriger dan zoo terloops op te ne
men, dan zie je ze zitten zij' aan zij
de mannen uit het grijs stokoud ver
leden de oude garde.
Namen noemen? Waarom? Straks mis
schien. Ik generaliseer. De oude garde
die twee woorden zeggen alles.
Het tegenwoordig geslacht weet het nog
maar van hooren vertellen. Dat „Schaffie"
altijd voorzitter is geweest; dat Ab de Haan
jaren lang een groote steun der club was;
dat Koninginneweg No. 129 op weekavon-
den belegerd werd.
Daar blijft het bij.
Maar zij weten niet half, hoe de gewel
dige „struggle for life" zich afgespeeld
heeft; hoe moeilijk en zwaar het jaren terug
ging met de aloude club; hoe het iedere
week een vechten, een ploeteren „till the
•bitter end" is geweest, om de „A. F. C."
boven water te houden.
Het tegenwoordig geslacht beseft niet
dat, wat thans plaats vindt de oogst
de rijke oogst binnenhalen is, wat de men-
sohen van vroeger ja thans de mannen
der oude garde gezaaid hebben.
Eén greep één uit velen precies
25 jaar terug. Octobermaand 1902.
De N.V.B. bestaande uit 3 districten,
totaal 15, zegge 15 klassen.
R.A.P.; Ajax Leiden; Velocitas; Volhar
ding; Rapiditas; Quick Amersfoort; Her
cules en Haarlem; met H. V. V.; Sparta;
H. B. S. en H. F. C. vormden de le klasse.
De laatste 4 zijn nog over, de rest ge
degradeerd of ter ziele.
En dan de 2e klasse.
A.V.V.; Quick (A'dam.); Swift; Steeds
Voorwaarts; Vooruitgang; Edo (A'dam.)
en A. F. C.
Allen zijn dood morsdood alleen
A. F. C. dat leeft nog (en hoe) hoor
ik den tegenwoordigen secretaris al mom
pelen.
Na 3 wedstrijden 16 goals tegen, één voor.
Hoe vaak we in het „Rechthuis" op die
eene goal „geprosit" hebben, weet ik niet
meer. Aan overwinningen durfde niemand
denken.
Maar dan kwamen de Scheepensen; de
Klomps; de Odinks en zooveel anderen bij
een; krijgsraad gehouden, het elftal een
beetje omgezet (toendertijd zat ,,A. F. C."
niet zoo dik in de reserves) en tot slot:
Schafs opbeurende woorden: „Vooruuit
boys, Zondag lukt het".
In December 1902 werd de tweede goal
fgefokt en een ware veldslag was het gevolg.
De voorhoede begon volgens velen op
„schot" te komen.
Wel bengelde het team nog vrij hopeloos
onderaan, maar gezien het optimisme trok
niemand zich iets van die onderste plaats
wat aan en aan het eind van 1902 kwamen
de overwinningen, en in den eindstand nam
A.F.C. met 6 gewonnen en 6 verloren
(Wedstr. de 4e plaats in, (23 voor, 35 tegen).
Burgers doel; van der Lee en J. Odink
achter; Scheepens Jr., G. Klomp en Schee
pens Sr. midden; Odink Jr., Corn. Klomp,
v. Seventer, Schreuder en le Roy voor.
Dat was het elftal.
Ik wil zeer gaarne aan het vriendelijk
verzoek van de Redactie voldoen, om eens
een stukje voetbal over de „A. F. C." te
schrijven, maar dat ik éérst de oude garde
huldig (al is het dan maar in alle beschei
denheid door dit krabbeltje) zal men mij
hopenlijk niet euvel duiden.
A.F.C.-ers, begunstigt onze adverteerders
