„DE CORINTHIAN"
aan bloedarmoede) bespaarde en het publiek
gelegenheid gaf, met temperaturen kennis te
maken, zooals Roald Amundsen die pleegt te
beleven.
Opnieuw is gebleken, hoe A.F.C. en Schaf
één zijn: zelden zal iemand op zoo schitte
rende wijze gehuldigd zijn als onze eere
voorzitter. Dat schittefende zit niet bepaald in
de waarde van de cadeaux en de bloemen,
maar in de hartelijkheid, in de intimiteit, de
sfeer, die er tusschen zaal en tooneel bestond.
Daar stond niet alleen een man, Gie ae ach
ting van de club genoot, daar stond de vriend
van allen, de man, waarvoor iedereen een wel
zoo hartelijke sympathie gevoelt, dat die toch
niet in geschenken is uit te drukken. Maar er
waren voordvoerders, die zeer duidelijk
dat, wat er onder de leden leeft, onder woor
den brachten: Galavazi, Piet Vermeulen, Piet
Bos, zij allen wezen nogmaals op wat Schaf
geweest is en nog altijd is.
De avond zelf was eveneens een succes.
Piet Vermeulen overtrof zich zelf als confé
rencier en leidde alle artisten op onnavolg
bare wijze in. Hen de revue te laten passee-
ren, zullen we veiligheidshalve achterwege
laten: zoo licht wordt een der beste paarden
van stal vergeten. Eén uitzondering zij toe
gestaan, ten aanzien van nl. hem, die onder
ongunstige omstandigheden optrad. De heer
Kapper had immers den geheelen avond op
kantoor gewerkt en kwam op het tconeel zóó
laat, dat de zaal reeds rumoerige dansneigin-
gen toonde. Dat de heer Kapper toen met
zijn declamatie de zaal dwong, in ademlooze
spanning te luisteren, pleit voor zijn kunnen.
In de danszaal, waar om half een gestart
werd, bereikte de stemming het hoogtepunt,
niet in het minst door de „troep van Tinus'
op den Burgerlijken Stand bekend als Reds'
Band. Om vier uur ontstond er een geani
meerde strijd om enkele schaarsche taxi's,
doch iedereen schijnt per saldo toch thuis ge
komen te zijn, met, volgens onze overtuiging,
de herinnering aan een zeer geslaagden
avond.
Bekomen van de vermoeienissen, trad men
met frisschen moed Maandagavond in „Ré
serve" aan, om daar den 31 sten verjaardag
onzer club genoegelijk te vieren. Nadat alle
nadeelige invloeden van mist en vorst geneu
traliseerd waren door diverse vaaeriandsche
dranken, trok men ten aanval op het feest
maal. Ook deze avond stond (Charivarius,
please excuse) in het teeken van Schaf, die in
welgekozen woorden door diverse sprekers
gehuldigd werd. Er werd gespeechd op zoo
wat alles, waarvan een A.F.C.-er het hart
vol heeft: is het niet typeerend, dat al die
redevoeringen, langs „lijnen van geleidelijk
heid" elkander steeds weer ontmoetten in dat
ééne centrale punt: Schaf? Ook de slachtof
fers van den watersnood werden niet verge
ten. Een warm speech je van Piet Vermeulen,
die na het spelen van het Wilhelmus den
aanwezigen verzocht, het illustere voorbeeld
van de Koningin te volgen, maakte de beur
zen los en, overtuigd dat we aldus onze maat
schappelijke plicht vervuld hadden, atta
queerden we met des te meer animo de ome-
lette-sibérienne. Onnoodig te zeggen, dat de
avond verder in de beste stemming (U weet
wel, die van de Heerenkamer) verliep.
Niet van de Tribune.
Aan den dwang van den ouden Schakel
tiran Sijmen ontkomen, rust thans het juk
van onzen nieuwen Cluborgaan-opperbeul
zwaar op mijn schouders. En uitermate be
vreesd voor de gevolgen van ongehoorzaam
heid aan deze, zijn eerste bevelen, haast ik
mij eenige vellen papier vol te modderen, op
dat ik mij in de weelde van zijn goedkeurende
blik zal laten baden.
Van de tribune weet ik, helaas niet veel,
leder lid onzer vereeniging abonneere zich op
Geïllustreerd Weekblad voor Amateursport
Prijs per half jaar f 5.—
Proefnummers gratis A ÜTIllf Ef ArËÜ sPaarnestraat 4
Abonnementsopgaven j flOdljDvfilv lil Ullllvl Ij DEN HAAG
4
A.F.C.-ers, begunstigt onze adverteerders!
