hervatting hebben wij den sterken wind mee en onmiddellijk oefent onze voorhoede een sterken druk op het Zandvoortdoel uit, ter wijl Zandvoort zich bepaalt tot enkele snelle uitvallen, die echter door het te ver opdrin gen van onze halfs en backs dikwijls vrij ge vaarlijk zijn. Na ca. 10 minuten spelen weet Ascherman den Zandvoort-keeper met een schot het nakijken te geven en als deze doel man even later een bal door den harden wind verkeerd beoordeelt en het leer even uit zijn handen laat vallen, is Jannie er als de kippen bij en scoort ten tweeden male. Ons kleine groepje supporters juicht als waanzinnigen, tot groot misnoegen van de talrijke Zand- voort-aanhangers, die een minder prettige houding tegenover ons beginnen aan te nemen en die thans meenen hun favorieten te moeten aanmoedigen op een wijze, die zelfs in dezen verruwden voetbaltijd niet door den beugel kan. Uitdrukkingen als „trap ze maar dood" en „maak er brandhout van" waren schering en inslag. Er valt hier voor het Zandvoort Bestuur nog veel te doen en mocht Zandvoort er dit jaar in slagen de eerste klasse te bereiken, dan vrees ik, dat de N.V.B. wel eens ernstig zal moeten ingrijpen, teneinde de Zandvoort-supporters wat meer sportiviteit in te pompen. Nadat eenigen tijd voor een paar wat al te hevige hagelbuitjes gestopt is, wordt de strijd hervat en Zand voort zet er alles op om op te halen. Ver schillende uiterst gevaarlijke aanvallen op ons doel volgen en uit een voorzet van rechts weet Houtkamp eindelijk met een keihard schot ineens te scoren. Zandvoort wil nu ge lijk maken, ja winnen zelfs, doch onze jon gens zien het gevaar in en verdedigen zich met hand en tand. Onze voorhoede doet nog eenige gevaarlijke uitvallen, doch de ver moeienis doet zich gelden en we slagen er niet meer in het Zandvoort-doel te vinden. Ook Zandvoort kan het niet verder brengen dan tot een paar corners en onder groote spanning komt het einde met een 2-1 over winning voor ons. De traditie, dat we nooit van Zandvoort kunnen winnen, is dus gebro ken en zoo ooit, dan is het wel nu gebleken, dat, indien er slechts van het begin tot het einde hard en enthousiast gewerkt wordt, wij van geen tweedeklasser behoeven te ver liezen. Na deze tour de force bonden we de week daarop den strijd aan tegen Donar te Hil versum, een vrij zwakke tweedeklasser. We waren wederom vergezeld van een groot aan tal supporters, allen vast er van overtuigd, dat we dit „zachte eitje" gemakkelijk zouden kraken en die ons allen reeds in de volgende ronde waanden. Zooals het echter meer gaat in dergelijke gevallen, hadden we buiten den waard i.e. Donar, gerekend. Wel speelden wij beter voetbal dan de Hilversum mers, doch over het spel der onzen lag iets mats. Het was alsof de spelers dachten: „we winnen toch wel". Donar daarentegen speelde een „fighting game" en beschikte over een backstel, waartegen het matte spel van onze voorhoede niet was opgewassen. Daarbij kwam nog, dat het ons dien dag nu eenmaal niet meeliep. Steeds was er een paal of een lat of een of ander Hilversumsch lichaamsdeel, dat een bijna zeker doelpunt voor ons verijdelde, terwijl aan den anderen kant onze achterhoede zoo vriendelijk was 2. doelpunten cadeau te geven. Het eerste kwam voor de pauze, toen Huyer op den uitgeloo- pen Alandt terugspeelde en daarbij den bal in eigen doel plaatste; het tweede werd na de pauze gemaakt, toen Karei een bal uit zijn handen liet vallen, waarna het leer door een der toestormende Hilversummers in het doel werd geloopen. Wat je dus noemt twee „sof" goals. Het laatste kwartier begonnen onze jongens wat beter aan te pakken, doch toen was het telaat. Donar verdedigde met elf man en wist, dank zij een behoorlijke dosis geluk, tegenpunten voorkomen. Zoo leden we met 20 een smadelijke nederlaag en werden onze beker-adspiraties voor dit jaar den bodem ingeslagen. Het tweede elftal, hoewel onvolledig (o.a. speelde Galavazi mede) wist zijn laatsten wedstrijd tegen Hollandia II op eigen terrein met 40 te winnen. De eerste overwinning van dit seizoen; het werd de hoogste tijd. In elk geval geeft deze prestatie moed voor de komende degradatiewedstrijden. Het derde elftal kon het tegen de Spar taan III niet bolwerken en moest met 62 zijn minderheid erkennen. Nog twee wed strijden, en dan is ook dit elftal uitgespeeld. Kans op de laatste plaats is er niet meer; wanneer er een beetje aangepakt wordt, zal het derde zich wel op de vijfde plaats kun nen handhaven. W. Naschrift. Helaas zijn onze jongens er in Hoorn niet in mogen slagen revanche te nemen. We kwamen met een geheel gebroken achter hoede uit, daar zoowel Ruys als van Nelc verhinderd waren. Als back fungeerden nu Ruys Jr. en Wit. Hütter werd op de center voorplaats geprobeerd, terwijl Huyer center- half en P. Bos rechtshalf speelde. Aanvanke- 3 A. F. C-ers, begunstigt onze adverteerders

AFC (Amsterdamsche Football Club)

Schakels (clubbladen) | 1925 | | pagina 3