zet van Tacke en nog voor de rust maakte
Piet Bos er 20 van. Na de hervatting
scoorden de beide Pieten elk nog eens en
aldus wonnen we met 40.
In verband met de bekerwedstrijden speel
den we dan 3 weken achter elkaar geen com
petitiewedstrijden. 22 Maart bonden we in
Zaandam den strijd aan tegen Z.V.V., waar
van na een matig partijtje voetbal met 20
werd gewonnen.
Zondag a.s. speelt het eerste zijn laatsten
wedstrijd tegen Hollandia in Hoorn. Van
invloed op den competitiestand is deze match
niet. We staan muurvast op de vijfde plaats
en zelfs een nederlaag kan ons daarvan niet
afbrengen. Hoewel Hollandia op eigen ter
rein een zeer gevaarlijke tegenpartij is, reke
nen we er op, dat onze jongens alles in het
werk zullen stellen om de Hoornsche worte
len van mijn vriend Mosquito af te drogen,
want de smadelijke nederlaag in Amsterdam
door ons geleden, moet gewroken worden.
Dus jongens, tanden op elkaar en denkt om
de revanche.
Wat de bekerwedstrijden betreft, hebben
we ons dit jaar ware cupfighters getoond.
Vele onzer enthousiaste aanhangers droom
den ons reeds in de demi-finale of finale te
zien uitkomen, toen we onverwachts in de
derde ronde dóór den legendarischen „out
sider gewipt werden. Onze loting was verre
van gelukkig en onze spelers hebben het dan
ook niet gemakkelijk gehad. Voor de eerste
ronde moesten we uit spelen tegen onzen
ouden tegenstander V.V.A.en het was te
voorzien, dat dit weder een vinnig partijtje
zou worden. Het was een spannende, doch
ruw gespeelde wedstrijd, waaraan de onvol
doende leiding niet weinig schuld had. V.V.
A. was aanvankelijk sterk in de meerderheid
en wist deze voor de rust in een dubieus doel
punt uit te drukken, daar volgens diverse
spelers de bal de doellijn nog niet gepasseerd
had. Na de rust zijn onze aanvallen zeer ge
vaarlijk en weten we niet alleen gelijk te
maken, doch zelfs de leiding te nemen. Hoe
wel V.V.A. fanatiek aanvalt en ons doel her
haaldelijk in groot gevaar verkeert, komt het
einde met een 21 overwinning voor ons.
Een gelijk spel had V.V.A. wel verdiend,
doch het resultaat was hetzelfde geweest,
daar volgens het nieuwe Beker-reglement bij
gelijk spel niet wordt verlengd, doch de be
zoekende vereeniging in de volgende ronde
komt.
De volgende week moesten we een tus-
schenronde spelen en daar loten we waar
achtig tegen onze Zandvoortsche vrienden.
Waar Zandvoort dit seizoen op eigen terrein
nog ongeslagen was, zag het er boos voor ons
uit en gaven we onze jongens in het diepste
van ons hart geen schijn van een kans. Een
groot aantal supporters toog mede, om den
titanenstrijd te aanschouwen, en deze hebben
ondanks koude en hagelbuien geen spijt ge
had van hun tochtje naar het onder deze
weersomstandigheden allesbehalve bekoor
lijke badplaatsje. We missen Piet Bos, terwijl
ook Tacke nog steeds niet van de partij is.
Knopper speelt nu linksbuiten en Hartog
rechtsbuiten. Zandvoort wint den toss en
verkiest eerst met den sorm in den rug te
spelen. We vreezen het ergste en denken, dat
het spoedig goaltjes bij ons zal gaan regenen.
Direct valt Zandvoort aan, maar onze achter
hoede staat pal en zet de voorhoede aan het
werk, die een gevaarlijke aanval onderneemt,
die Zandvoort bijna noodlottig was gewor
den. Gesteund door den orkaan, komen de
Zandvoorters voortdurend opzetten en onze
achterhoede krijgt het zwaar te verantwoor
den. Allen werken echter als paarden en
slechts zelden krijgen de geelzwarte voor-
waartsen gelegenheid tot schieten. Diverse
corners op ons doel veroorzaken even zoo
vele angstige momenten, doch Karei in het
doel is buitengewoon safe en weet steeds te
redden. Een paar kanjers van Houtkamp en
Keesman weet hij op sublieme wijze te stop
pen en een vrije schop keihard even buiten
het strafschopgebied genomen, weet hij nog
net corner te slaan. Zandvoort ziet in, dat
het zoo niet gaat en begint nu nog een extra
schepje er op te leggen, doch hoe ze ook
sjouwen en zwoegen en hoe het publiek ook
loeit en tiert, we weten de score blank te
houden. Af en toe doet onze voorhoede ge
vaarlijke uitvallen. Bij een dezer weet de
Zandvoort-keeper niet beter te doen dan den
aanstormenden Wolters bij de beenen vast te
houden, de bal rolt door en waar de scheids
rechter denkt, dat niemand onzer spelers er
meer bij kan, fluit hij voor een vrijen schop
tegen Zandvoort. Jammer, want juist als hij
fluit, weet de toeloopende Kali het leer nog
net te bemachtigen en in het onbeschermde
Zandvoortdoel te doen belanden. Ondanks
het feit, dat we nu van zijn beslissing nadeel
hebben, kan scheidsrechter Romeyn hieraan
niets meer veranderen en krijgen we een
vrijen schop te nemen juist op den rand van
het strafschopgebied, die door Ascherman
hoog wordt overgetrapt. Zandvoort doet nu
nog eenige verwoede aanvallen, doch Karei
is onvermurwbaar en tot groote vreugde der
onzen komt de rust met blanken stand. Na de
A. F.C.'ers, begunstigt onze adverteerders!
