REUNI
van J. H. EGGERS
club, dat onze namen genoemd werden als
die van faire, dappere sportmen en dat ons
clubje eervol vermeld werd als een der beste
in den lande, dit alles maakte ons trots.
Want ziet, dat was ons werk geweest.
W ij hadden door taaie vasthoudendheid
en gestaag werken een heel seizoen lang de
hoogste trede bereikt op de ladder der eere,
die wij als voetballers bereiken konden. En
daar waren wij terdege trots op. Dit kwam
den goeden naam onzer club ten goede. En
daar hadden wij toch heel veel voor over.
We bezaten maar een eenvoudig veld,
dat slechts door het harde werken van ons
allemaal goed bespeelbaar kon worden ge
maakt. We hadden een eenvoudige kleed
gelegenheid, die door bijdragen van onszelf
en onze kennissen was gebouwd. We had
den geen duizendkoppig publiek, dat de las
ten van ons vermaak droeg. Neen, zoowel
de lasten als de lusten namen we voor onze
rekening. Maar dat ook deed ons de goede
sport meer waardeeren. Het was voor ons
uitsluitend een eerezaak een bepaalde hoog
te te bereiken op de ladder der competitie. En
als eerlijke sportmen stelden we er geen
prijs op in een hoogere afdeeling te spelen,
zonder dat we op het veld bewezen hadden
de meerderen te zijn.
Fred, zei Kees, je bent nog de oude philo-
soof. Je redeneert als Brugman, maar je hebt
gelijk. Ik heb me juist de laatste dagen weer
geërgerd aan het bericht, dat er nu toch
maar weer een heele competitie zal gespeeld
worden tusschen de verschillende districts
kampioenen, maar dan onder de beperkende
bepaling, dat alle spelers, die bij de 20 uit
verkorenen behooren, die naar Parijs gaan,
niet mogen meespelen. En hierop hebben de
betreffende vereenigingen nog aangedron
gen. We hebben dus een bondsleiding, die
wedstrijden om de allerhoogste voetbaleer
laat spelen op voorwaarde, dat de elftallen,
het eene meer, het andere minder, verzwakt
uitkomen (terwijl het toch anders kan en
ook reeds vastgesteld was), en verder ver
eenigingen, die een financiëel voordeeltje,
tengevolge van het spelen van meer wed
strijden, hooger schatten dan den eeretitel
kampioen van Nederland. Zoover is men
reeds in den N.V.B. Eer wordt reeds achter
gesteld bij het geld. Obsi, zou je denken,
dat zooiets vroeger ook maar denkbaar was?
Och wat Kees, je weet toch even goed
als ik, dat tusschen vroeger en nu een groot
tijdsverloop ligt. Het schijnt, dat het eerste
tijdperk van ons voetbal afgesloten is, het
tijdperk, dat men zou kunnen noemen: het
tijdperk der opkomst. Alles is met veel
moeite verkregen in deze periode. Het voet
bal werd geleid door hen, die zelf het spel
beoefenden. Met veel zorg werd de een
voudigste accomodatie verkregen, die men
noodig had, elke verbetering, welke men aan
het terrein of clubhuis aanbracht, elke uit
breiding of aanvulling van het materiaal,
dat alles moest er komen door de opbrengst
der leden, spelers, zelf. We spiegelden ons
nog alleen aan de Engelsche amateurs,
wier gebruiken we ons als voorbeeld' stel
den. De profs waren voor ons ideaal-voet-
ballers, die we echter liever niet evenaar
den. De club was voor ons het symbool van
trouw en kameraadschap. De clubnaam,
haha, we keken ze uitdagend aan de niet-
clubgenooten, wanneer de naam van onze
club genoemd werd, want we wisten, dat we
allen zonder uitzondering daarachter ston
den, hou en trouw. De clubkleuren, dat wa
ren de teekenen, die in ons het enthousiasme
wakker schudden. Publiek bij wedstrijden
kenden wij gelukkig niet. We waren nog
„pur sang" amateurs. Tegenwoordig ziet
men een duizendkoppige menigte met be-
CAFÉPOYAL, KONINGINNEWEG 212
9
NA AFLOOP DER WEDSTRIJDEN BIJ
A. F. C.-ers, begunstigt onze adverteerders!