HOTEL BOGGIA
A. F. C. werden beoefend. Maar vandaag
was er van sport geen sprake, daarvoor was
het weer tè ongunstig. Dientengèvolge hiel
den zich een groot aantal leden op in de
ruime lokalen, die zich gelijkvloers rechts van
den middengang bevonden. Hier werd ge-
billart, geschaakt, gebridged, sommigen zaten
aan tafeltjes te praten, terwijl weer anderen
aan de leestafel hun kranten zaten te lezen of
geïllustreerde bladen aan het besnuffelen
waren; achter deze clublokalen bevond zich
een groot vertrek, waar de jongeren, die niet
in het „café" mochten komen, een ping-pong
competitie aan het spelen waren. Links van
de gang bevond zich een portiersloge, een
wachtkamer, een groote vergaderzaal, bene
vens nog 2 kleine zaaltjes. Niettegenstaande
de groote vergaderzaal plaats bood voor 300
leden, bleek zij nochtans bij algemeene leden
vergaderingen te klein te zijn, waarom men
dan ook den laatsten keer in de groote feest
zaal, die zich op de eerste verdieping bevond,
vergaderd had. Boven deze feest-verdieping
bevonden zich de secretariaten en de ver
schillende onderafdeelingen. Deze secretaria
ten waren 's Zaterdagsmiddags altijd ge
opend; immers de secretarissen, alle in den
dienst vergrijsde voetballers, hadden sinds
lang hun voetbal-attributen opgeborgen en
vergenoegden zich er mede te kijken hoe hun
kinderen en kleinkinderen de roodzwarte
kleuren hooghielden.
U moet niet denken, dat ik zoo onbeleefd
ben geweest om, terwijl ik dit vertel, dien
Engelschman voor de deur op het Damrak in
den regen te laten staan. Neen, de portier,
die zich voldoende in de vreemde talen kon
uitdrukken, had hem te woord gestaan en
vernomen, dat hij lid wenschte te worden
van de A. F. C. Hij had hem in de wacht
kamer gelaten en was den chef-secretaris (ik
meen, dat diens voornaam in het jaar 1950
met een I begon) gaan waarschuwen. Deze
liet den Engelschman een formulier invullen
en zeide hem, dat hij van de Enquête-Com
missie wel nader zou hooren.
„Ik waarschuw U echter", zei de secretaris
in het Engelsch, „dat het mogelijk wel eens
lang zou kunnen duren eer U bericht krijgt,
dat U aangenomen zijt, want de Enquête-
Commissie werkt zeer langzaam; dit is ze
aan de traditie verschuldigd. Ook is huisbe
zoek absoluut noodzakelijk, dit geldt zelfs
voor donateurs."
De secretaris bracht nu de onderafdeelin
gen der A. F. C. ter sprake. Van cricket en
tennis was in dit jaargetijde geen sprake.
Neen, de Engelschman interesseerde zich
meer voor de cabaret- en de muziekafdeeling.
Het eerst ging hij naar de cabaret-afdeeling,
doch hier wachtte hem onaangenaam nieuws.
„Ik kan U wel als lid aannemen' zeide
hem de secretaris van de betreffende afdee-
ling, „maar van een rol kan ik niets beloven!
Wij beschikken over prima krachten. Ik kan
U verzekeren, dat ons laatste drama, opge
voerd ter gelegenheid van ons 55-jarig be
staan, een buitengewoon lachsucces bleek te
zijn. En dan dat ballet, U hadt het moeten
zien, in één woord „af". Wel beweerde een
zekere A. M., dat onze eerste balletdanseres
een „ouwe tang" was, die in een doodkist uit
Egypte hierheen gebracht was, maar dat be
richt kan ik officiéél tegenspreken, en men
vermoedt terecht, dat de bewuste heer te veel
whisky gedronken had, want de flesch had
den geheelen avond onbeheerd op het tooneel
gestaan."
„Kunt II me misschien niet als figurant
gebruiken?" drong de Engelschman aan.
„Ja, kijkt U eens hier, U zoudt misschien
een rol kunnen krijgen in de revue, want die
wordt toch niet opgevoerd, zoodat het er niet
toe doet wie er in meespelen.'
De Engelschman, na zich als lid van de
tooneelafdeeling te hebben opgegeven, begaf
RESTAURANT
lil te NIJMEGEN Hl
HUIZE „PARKZICHT"
CAFÉ-RESTAURANT
GERENOMMEERD
STADHOUDERSKADE
HOBBEMASTRAAT
A. F. C.-ers, begunstigt onze adverteerders!
