Met den eersten kruistocht in 1096
scheen een herleving te zullen komen. De
aanvoerder, Godfried van Bouillon, vond
het een uitnemend spel voor de vele men-
schen onder zijn bevel, die geen wapens
droegen, om er zich in te oefenen tijdens de
lange rustpoozen, waartoe zijn heirleger
van tijd tot tijd genoodzaakt was. Er moe
ten buitengewone krachten onder de spe
lers geweest zijn. Geen wonder, want die
menschen trainden door het loopen van
hier naar Palestina, terwijl zij, als er niet
geloopen werd, zich oefenden in het kop
pen, schieten en wat dies meer zij. Het
resultaat kunnen we. Het waren in hoofd
zaak de voetballers, die hun lichaam ge
hard hadden en voor Antiochië kwamen.
Er wordt beweerd, dat de muren van die
stad in den nacht vielen. Dat moet ook
waar zijn. De oorzaak schijnen echter
slechts weinigen te kennen. Zij is deze.
Heimelijk hadden de goede schutters afge
sproken, op hetzelfde oogenblik een kei te
lossen, zooals zij er nog nooit een geschopt
hadden. Dat gebeurde en de zware muren
van de oude vesting vielen in gruis.
Tot belooning werden de voetballers in
Jeruzalem allen door den koning van Pales
tina in een zaakje gezet. Zij kwamen daar
door tot welstand, zijn niet weer in hun
vaderland teruggekeerd en van voetballen
kwam hier niet meer. Waren toen de men
schen door de kranten van alles op de
hoogte gesteld, dan zou de zaak wel anders
geloopen zijn. De nieuwsbladen waren toen
echter nog niet uitgevonden en mitsdien
lazen de menschen geen sportverslagen.
Eerst zeer kort geleden heeft men deze
gebeurtenissen kunnen opdiepen uit stuk
ken, door de Franschen bij hun bezetting
van Antiochië na den grooten oorlog ge
vonden.
De geheele middeleeuwen door is er van
voetballen niets meer gekomen. Men gaf
den voorkeur aan een soort polo te paard,
waarbij de spelers met heel groote stokken
gewapend waren en ijzeren kleeren droe
gen. Dat was minder democratisch en het
volk kon daaraan niet meedoen. Daarbij is
de uitvinding van het buskruit voor het
voetballen noodlottig geweest. Immers met
dit buskruit kon men de ballen een stuk
verder krijgen dan met de voeten. Een
kortstondige herleving kwam pas aan het
einde van het Bourgondische tijdperk. Doch
daarover is een volgend artikel.
Uitjes met Taartjes.
Er is een noodlot.Zelfs de meest
verstokte optimist, en als een zulke be
schouwt zich voorzeker de M. v. d. T,,
wordt bovenstaande waarheid bij tijd en
wijlen onomstootelijk bewezen.
Bij gezelligen kout en nog iets anders
ook was besloten, dat de St. Nicolaas-kien-
clubavond weer eens het twijfelachtige ge
noegen zou smaken, schrijver dezes onder
zijn bezoekers te tellen, maar het noodlot
wilde anders. De goede Gerard Scheepens
schilderde getrouw bij het tramhuisje op
wacht of M. v. d. T. zou komen opdagen.
Doch hoewel hij langer geduld oefende, dan
wanneer het een afspraak met zijn wettige
wederhelft gold, er verscheen niemand. De
wreede hand van den tanden- en kiezentrek
ker had dien ochtend twee grafzerken uit
de ruïne, welke vroeger mijn gebit was, ver
wijderd en was mijn gemoedsstemming er
niet naar om souvenirs voor de A. F. C.-
dames te gaan koopen, al zijn ze ook nog
zoo lieftallig.
En ook den Zondag daaraan volgende kon
ik niet op mijn stamplaats op de tribune
verschijnen. Gelukkig schijnt mijn afwezig
heid opbeurend te hebben gewerkt en werd
een gelijk spel het resultaat tegen de naar
aller opinie onweerstaanbare tegenstan
ders. Laten we hopen, dat dit het keerpunt
geweest is en thans een reeks van over
winningen ons elftal in veilige haven stuurt.
En nu tot slot, waar dit wel het laatste ge
recht van dezen aard zal zijn, dat mijn
lezers dit jaar moeten verstouwen, een op
recht gemeenden wensch, dat onze Eerste
Elftallen de schouders onder het juk zullen
zetten en met vereende krachten onze
Vereeniging voor verderen tegenslag be
hoeden. Misschien, dat ik dan toch weer
aan den aanhef van dit geschrijf zal gaan
twijfelen.
Tot allerlaatste slot een kleine aardig
heid eerbiedig aan onzen Trainer opgedra
gen en gegapt uit een Engelsch Kerstnum
mer. Op een club n.l. vraagt een oud heertje
aan een vriend: ,,Is your wife entertaining
this year? Waarop hij tot verrassend ant
woord krijgt: ,,No, not very!"
Wie hem niet begrijpt vrage den trainer
om uitleg.
Met de allerbeste wenschen voor U allen
voor een genoegelijk Kerstfeest en een
pleizierig Nieuwjaar
DE MAN v. d. TRIBUNE.
