AFC 125 jaar tradities 41
Edwin Geluk, AFC'er in hart en nieren, die de tradi
ties koestert. Want waarom zou hij anders jarenlang
het Jaardiner mede hebben georganiseerd en reeds
enige jaren ook De Zilveren Ploeg en de Ridderlunch.
Edwin heeft in de loop der tijd het Jaardiner wel zien
veranderen.
"De club is zoveel groter, breder en professioneler
geworden, dat het aantal genodigden flink is toege
nomen. Naar mijn gevoel was het vroeger exclusiever,
was het een eer om door het bestuur uitgenodigd te
worden en dat werd je niet zomaar. Lachend: Maar
de eerste elftalspelers werden altijd al uitgenodigd.
Doordat het voor de keuken in het clubhuis niet meer
te hanteren was om alle genodigden van het diner
te voorzien, heeft men moeten uitwijken naar bui
ten de deur (gemiddelde opkomst 160). Hoe je het
wendt of keert, een Jaardiner in het Americain Hotel
of zoals de laatste keer in het Grand Hotel geeft toch
een extra cachet aan de verjaardag van AFC.
De Zilveren Ploeg, voor alle leden die minimaal 25
jaar lid zijn, is informeler. De opkomst is daarom ook
geringer dan bij het Jaardiner (gemiddelde opkomst
100). Maar ook hier zijn er wijzigingen, omdat de
club verandert. Vroeger moest je minimaal 35 jaar
zijn, dat is niet meer zo, nu is dat 30 jaar, de jeugd
gaat namelijk op steeds jongere leeftijd voetballen.
En de Ridderlunch is voor de leden die minimaal 50
jaar lid zijn. Zowel bij de Zilveren Ploeg als bij de Rid
derlunch is de verwachting dat het aantal deelnemers
aan deze twee bijeenkomsten niet sterk zal groeien.
En dat komt toch ook door de veranderingen in de
maatschappij, de binding met de club wordt minder.
Hoeveel junioren blijven lid bij AFC?
Hoe dan ook, deze traditionele bijeenkomsten blij
ven bijzonder, maken AFC tot die unieke club, tradi
ties die je moet koesteren, of zoals Edwin zegt: want
AFC is meer dan voetbal alleen."
Bobby Gehring over het bijna 120-jaar bestaande AFC
Jaardiner: "Voetbal en AFC is mij met de paplepel in
gegoten. Ik voetbalde bij wijze van spreken al eerder
dan dat ik kon lopen. Zitvoetbal wel te verstaan, met
mijn 3 jaar oudere 'grote' broer. En ieder weekend
met Kees en Syl mee naar Aafcee, naar de wedstrij
den van mijn vader, van mijn broer en van het Eerste!
Toen ik een broekie van 5 was zongen wij op de druk
bezochte Nieuwjaarsreceptie op 1 januari 1984 op het
toneeltje in het clubhuis met andere jeugdspelers als
Alexander Daniels, Brian van Gelder, Michiel Red
dering, Jerry Bakker, Schilo van Loggem, Remco Ver-
bruggen, Arie Knoppers en Robert, ik op de schou
ders van Jack van Gelder op de melodie van 'we are
the world', 'wij zijn de hoop, wij zijn de toekomst, wij
zijn het die de AFC nog jaren doen bestaan'.
Ik had dan ook een heerlijke voetbaljeugd bij AFC en
vanaf mijn 13e kende ik sportief mooie jaren bij AJAX
Lou Hekster, bestuurslid met de portefeuille 'Recrea
tieve Senioren' aan het woord:
"De 'Be Friends Cup' is het onderlinge voetbaltoer
nooi waar het seizoen mee afgesloten wordt en waar
alle senioren elftallen vanaf AFC 3 en vanaf AFC zat.
2 aan mee doen. Samen eerst voetballen, daarna
eten, drinken en met z'n allen naar de finale van de
Champions League kijken; een echte AFC-traditie!
Naast de 'Be Friends Cup', zijn er nog twee andere
traditionele toernooien voor de senioren op het spor
tieve vlak. Het Sixes toernooi (altijd op 1 januari om
het nieuwe jaar, 6 tegen 6, voetballend te beginnen)
en het Nieuwjaar Zaalvoetbaltoernooi (op de eerste
zondag van het nieuwe jaar).
Wel moet er geconstateerd worden dat de Zaterdag
en Zondag elftalcommissies die deze toernooien
organiseren, ieder jaar meer moeite moeten doen
om genoeg aantal deelnemers te krijgen.
Dat is een teken van deze tijd. De maatschappij is
veranderd, individualistischer dan vroeger. Men wil
de vrijheid van keuzes tot het laatste moment behou
den. Vroeger bepaalde de club het sociale leven. Dat
is minder geworden. Het sociale leven in Amsterdam
en omgeving en de keuzes daarin zijn zo omvang
rijk geworden, dat de club daarbij een bescheidener
plaats inneemt.
Maar als je dan toch ieder jaar weer al die enthou
siaste reacties hoort van de deelnemers die uiteinde
lijk wel meedoen en die tevens trots zijn om het AFC
shirt te dragen, dan besef je hoe belangrijk het is om
ook deze sportieve tradities tot in lengte van jaren
voor de club te behouden.
Want AFC koestert haar tradities om de binding met
onze leden te bevestigen en te versterken. Dat is een
belangrijke doelstelling.
Zonder geschiedenis en tradities is er geen toekomst!"
en toen ik 18 was en bij AFC terugkeerde speelde ik
samen met Robert in AFC 1, hoe mooi was dat? Twee
broers in het Eerste!
Maar later ging ik meer en meer beseffen dat AFC
niet alleen over voetbal gaat, maar ook over vriend
schappen en de vele tradities. Toen ik vier jaar
geleden gevraagd werd om tafelpreses te zijn bij
het Jaardiner vond ik dat een eervol verzoek met
illustere voorgangers als Rob Duis, Jan van Dijk, Karel
van Osch, Bas Rachman, Nicky Hekster, Machiel van
der Woude en Tom Egbers en besloot ik daar voor
een aantal jaren op in te gaan. Het AFC-Jaardiner,
met meer dan 150 genodigden, van AFC-Ridders tot
de spelers van het eerste elftal, allen in smoking en
met mooi gedekte tafels, de trotse laureaten en de
verschillende speeches en als afsluiting het 85 jaar
oude clublied, het is en blijft toch een bijzondere
avond!
Ik zou dan ook willen zeggen, AFC koester je tradities!"
