A WmBTW a- 34 Co Grosze Nipper ondagmiddag 3 mei 2009. ~7 In de Zondag Hoodfklasse y' A wordt de voorlaatste speelronde van het seizoen 2008-2009 afgewerkt. AFC speelt thuis tegen FC Omniworld. Het is een wedstrijd om 'des keizers baard' maar tegelijkertijd een mooie gelegenheid om nog een laatste keer als team te "schit teren" voor de trouwe supporters. Al snel maakt AFC 1-0 en rennen alle veld spelers uitgelaten en juichend naar de reserve bank. Waarom? Daar op de bank, stan daard rechts naast de elftalleider, zit voor de laatste keer Co Grosze Nipper. Het is na 30 jaar trouwe dienst als ver zorger en masseur van AFC 1 zijn laatste actieve middag op 'Goed Genoeg'. Co wordt in de mêlee van spelers opgeslokt. De ploeg draagt het doelpunt aan hem op. Een week later in Heemskerk, tijdens zijn allerlaatste wedstrijd in functie, gaat Co op de schouders van het veld. Een waardig afscheid van een clubicoon. Co Grosze Nipper wordt geboren op 30 juni 1940 in de Hillegomstraat in Amsterdam en groeit als kind op tijdens de Duitse bezet ting van Nederland in de Tweede Wereld oorlog. In de naoorlogse periode, wanneer Nederland werkt aan haar wederopbouw, gaat Co naar de Schinkelschool en voetbalt bij AWV in de Aker. Als hij ouder wordt gaat hij naar de Ambachtsschool waar hij zich specialiseert tot automonteur. Als voet baller verkast hij van AWV naar Rivalen en wordt daar als rots in de branding centraal in de verdediging vaak kampioen. Ondertus sen koestert hij de wens om voetbaltrainer te worden. Maar op 26 jarige leeftijd wordt Co plotseling ernstig ziek. Hij heeft een buikvliesontsteking en ligt lange tijd in het ziekenhuis. Zijn situatie is precair. Een noodzakelijke operatie volgt maar tijdens die operatie wordt er een fout gemaakt als de artsen vergeten een pees van zijn buikspier vast te zetten. Een tijdelijke verlamming in zijn rechterbeen maakt een einde aan zijn aspiraties om trainer te worden. Goede vriend Wim Crouwel adviseert hem een cursus sportmassage te gaan volgen en introduceert hem via een stage bij FC Am sterdam. Het is voor Co het begin van een fantastische periode. Zijn stage is een succes; hij treedt midden 70-er jaren in vaste dienst en maakt van dichtbij de glorietijd van "De Lieverdjes" mee. Onder het motto 'humor is het karakter van de ploeg' trekt de bonte karavaan van goede (cult)voetballers door de Nederlandse Eredivisie. Vaak in het bijzijn van hun trouwe supporter André Hazes, die zowel bij uit- als thuiswedstrijden de 'derde helft' voorziet van optredens en zorgt voor onvergetelijke feesten. Tijdens één van die mooie teamavonden leert Co in de kroeg De Bastille zijn vrouw Cobi kennen. Zij wijken daarna nooit meer van eikaars zijde. In 1979 wordt Co op introductie van AFC's Erelid Otto van Rijn de vaste verzorger en masseur van AFC 1. Co werkt inmiddels bij Heineken en runt het wagenpark bij 7-Up. Hij zal uiteindelijk veertig jaar voor het bedrijf Vrumona blijven werken. Hij ziet er naar eigen zeggen een beetje tegenop om als jongen uit een volksbuurt toe te treden tot het elitaire AFC. Maar dat valt in praktijk reuze mee. AFC blijkt een vereniging waar gezelligheid en vriendschap voorop staat. Er wordt vaak samen met de vrouwen en vriendinnen van de spelers gegeten op zondagavonden. Bij de Amsterdamse 'Fuif' Club houden ze wel van een feestje. Co voelt zich er direct helemaal thuis. Hij sluit AFC in zijn hart en gaat er nooit meer weg. n 30 seizoenen ziet hij vele ver schillende voetballers, trainers en elftalleiders komen en gaan. Terwijl de (voetbal)wereld om hem heen verandert, blijft Co honkvast en loyaal aan zijn club. Hij werkt in de jaren '80 fijn samen met trainer Doby Peters. De medische kamer is in die tijd nog een hok met een gammele massagebank aan het einde van de kleedkamergang. Maar, ook daar geldt 'orde en netheid'. Als iets kenmer kend is voor de 30 jaar dat Grosze Nipper alle spelers verzorgt, dan is het dat wel. Een immer keurig gerangschikte medische box met allerlei verschillende middeltjes en een hevig naar Midalgan geurende kleedkamer. Vlak voordatje het veld opging maakte hij bij alle spelers nog even hun gezicht schoon met een handdoek die bol stond van de vicks vapor ub. Zo ging je in ieder geval 'wakker' het veld op. Vanaf begin jaren '90 gaat de A-Selectie ieder seizoen op trainingskamp naar de Canarische Eilanden en ook daar is Co een constante, zo niet onmisbare factor. Als al tijd goed gesoigneerd en verzorgd, wijst hij de jongens continu op hun plichten. Plezier maken mag, maar op tijd komen en zorg dragen voor de spullen hoort daar zeker bij. Alle spelers die daar ooit geweest zijn zullen nooit meer vergeten om zoute drop, G- 11 zeep en een rode polo mee op vakantie te nemen. Op dezelfde manier manifesteert hij zich bij het grote Oranje, in 1994. Via oud AFC 1 speler Rob Ouderland, in die tijd de fysiothe rapeut van de KNVB in Zeist, gaat Co mee als onderdeel van de medische staf van het Nederlands Elftal naar het WK Voetbal in Amerika. Het is nog altijd één van de mooi ste belevenissen die hij op sportgebied heeft meegemaakt. Een onvergetelijke ervaring. Hij kan het goed vinden met de topspelers Marc Overmars en Dennis Bergkamp, waarvan de laatste regelmatig de 'gouden handen' van Co op zijn benen loslaat. Frap pant is echter wel dat Bergkamp na dat toernooi en al die behandelingen nooit meer in een vliegtuig heeft durven zitten. Terug bij AFC werkt Co in de jaren daarna prettig samen met coach Stanley Menzo met wie hij een goede klik heeft. Dat geldt zeer zeker ook voor zijn later collega fysio's bij AFC, Frank Tilmans en Michael Oliviera. Tussen die drie mannen ontstaat een hechte vriendschap, wellicht ook door hun gedeelde rood-zwarte clubliefde en zorgzame vakkun digheid. Onder hun leiding en met steun van Bas Rachman, Lex Swaan en Wim Krouwel wordt de medische begeleiding in de loop der seizoenen steeds professioneler. Op zondag 6 april 2014 stroomt het clubhuis op Goed Genoeg vol voor een reünie van oud spelers, trainers en begeleiders van AFC 1. Er volgen vele vrolijke en intense begroe tingen. Soms moeten de mannen elkaar even helpen herinneren, maar dat geldt niet voor Co. Hij kent iedereen en iedereen kent hem. Met zijn zalvende handen heeft hij hen al lemaal op zijn massagetafel gehad. Vele kuit spieren en hamstrings werden 'losgegooid', waarbij Co al zijn jongens altijd voorzag van een korte peptalk. Er werd in 30 jaar veel gewonnen, genoeg verloren, en lief en leed met elkaar gedeeld. Maar 30 seizoenen lang hadden al die verschillende mensen één man met elkaar gemeen: Co. En zijn clubliefde. En zijn uitstervende vorm van loyaliteit. BG

AFC (Amsterdamsche Football Club)

Persmappen | 2014 | | pagina 36