Ivo Niehe en zonen I 33
Woetbal speelt een centrale rol in het gezin Niehe. Gijs (23):
"We hebben het tachtig procent van de tijd over voetbal en
als we dat niet hebben komen we er snel weer bij terug."
Tim (22): "Mama moet zich soms behoorlijk buitengeslo
ten voelen, haha. Onze gesprekken weten we vrijwel altijd
terug te koppelen naar het voetbal. Het is echt een passie
van mijn broer en mij geworden. Allemaal dankzij pa. Als hij ons vroeger
mee had genomen naar het concertgebouw, waren we nu wellicht gek van
Jaap van Zweden. Nu is het vooral Lukoki." Ivo: "Had ik ze vroeger inder
daad maar meegenomen naar theater of museum."
Ivo (68) speelde zelf bij RKAVIC, De Zwarte Schapen, OSO en is inmiddels
ruim dertig jaar lid van AFC. Hij speelde voornamelijk als rechtshalf in het
naar eigen zeggen legendarische vriendenelftal met ondergewaardeerde
talenten als Hans de Wijs, Marcel Koster, Cock van Duivenbode en Tonny
Bruins Slot. Ivo was de man van de assist. 'Wegens mijn fabelachtige trap-
techniek werd ik ingezet bij corners en vrije trappen." Gijs: "Ik heb mijn
vader nooit serieus zien voetballen. Graag refereert hij aan de voorwedstrijd
die hij met het Nederlands artiesten elftal mocht spelen in de Kuip. Heb er
slechts één foto van gezien maar toch geloven we hem op zijn woord." Ivo:
"Het was wel in een bomvol Feyenoord-stadion. Het was de voorwedstrijd
voor het afscheid van Wim van Hanegem als speler." Tim: "Hij heeft wel
mooie verhalen, maar is ook wel reeël: hij omschrijft zichzelf altijd een stijve
speler, met de corner inderdaad als specialiteit. Lopen kon hij niet, maar er
was weinig mis met zijn traptechniek." Ivo: "Mijn loopvermogen? Zero! Wel
top in het geven van tips aan anderen."
Tim begint aan zijn derde seizoen bij AFC en speelt in Zaterdag 7. "Daar
speel ik centraal op het middenveld. Met de punt naar achter. Ik heb een
aardige techniek en prima balgevoel. De handelingssnelheid is wat laag
maar op dit niveau valt dat niet zo op." Gijs speelde net als zijn jongere
broertje eerst bij BFC in Bussum. Daarna voetbalde hij voor de Universi
teit van San Francisco voordat hij in het seizoen 2013/2014 aansloot bij de
zaterdagselectie van AFC. Daar werd Gijs meteen een vaste waarde op het
middenveld. 'AFC betekent voor mij gezelligheid gekoppeld aan presteren.
Het is altijd lachen maar zodra de training of wedstrijd begint is het toch
serieus en willen we allemaal winnen." Ivo gaat zoveel mogelijk kijken naar
zijn zonen. 'Als ze thuis spelen ben ik meestal van de partij om bij een fatale
achterstand meteen weer huiswaarts te keren. Kan niet tegen hun verlies."
Ook al is de familie Niehe Ajax-fan (Ivo: "Hoewel mijn enthousiasme
behoorlijk is getemperd; ik heb zo mijn bedenkingen met betrekking tot de
koers na 'Johans Revolution' en de manier waarop dat is gegaan."); de man
nen hebben AFC inmiddels collectief in het hart gesloten. Tim: "Ik vind de
Amsterdamse avonden in de kantine altijd genieten. Lekker biertjes drinken
met de jongens en beetje dansen met dames van middelbare leeftijd. Het is
alleen jammer dat die avonden op vrijdag zijn, want die zaterdag erna kom
ik steevast niet uit de middencirkel." Ivo: 'AFC geeft me het besef hoe snel
het leven voorbij gaat. Een plek van oude vrienden, stokoude medespelers
van toen. Altijd weer het woord 'nog'. 'Speel jij nog?' Of erger nog: 'Zo oud
al? Dat zou je niet zeggen.' Maar AFC is voor mij vooral sfeer, gesprekje
met de voorzitter, het broodje kroket, de te grote prijzenkast en herinne
ringen aan de Zuidelijke Wandelweg.' Tim: 'AFC betekent heel veel voor
me. Een fantastisch gezellige club. Ik heb een geweldig leuk team. Vorig
jaar zijn we ons teammaatje Dennis verloren in een verschrikkelijke auto
ongeluk. Het is heel bijzonder om te zien hoe we daar mee om zijn gegaan
met z'n allen. Echt mooi."
Tenslotte, een mooi verhaal van Ivo: "Het is zondag. We beginnen om één
uur op het oude veld voor het clubhuis aan de zoveelste tweede helft uit
ons leven. Het eerste speelt thuis, meteen na ons. Achter de ramen staat
het zwart van de vrouwelijke bewonderaars. Wedstrijd tegen non descripte
tegenstander (dat waren ze allemaal, het kon ons niet schelen tegen wie
we het moesten opnemen, we speelden altijd ons eigen spel, dwingend van
achteruit met veel inschuivende buitenspelers, de keeper als controleur op
het middenveld en een doordekkende hangende spits). Ruststand: 0-0. Begin
tweede helft dus. Wij brengen de bal aan het rollen. Bruins Slot schiet van
uit de middencirkel direct op doel. Woede en onbegrip over zoveel egoïsme.
Maar: de bal suist over de wanhopig springende doelman van de tegenpar
tij. Zo de bovenhoek in. Ramen nog ternauwernood in de sponningen van
wege het applaus en gejuich. Bruins Slot loopt richting kleedkamer. Hoezo
doet hij dat? Overal onbegrip. De doelpuntenmaker verdwijnt naar binnen
om nooit meer terug te keren. De volgende ochtend is er groot nieuws In
de krant lees ik: 'Bruins Slot met Cruijff naar Barcelona'. Een superieur
afscheidsmoment dus. Onvergetelijk."
