Ton du Chatinier is back in town!
O
Ton du Chatinier (48) is back in town als hoofdtrainer van de oudste voetbalclub van Amsterdam. De gepassioneerde "bikkelaar"
die voor FC Utrecht tussen 1978 en 1991 niet minder dan 428 wedstrijden speelde en die jarenlang met ferme hand clubs coachte
als Argon, Elinkwijk en Kozakken Boys, voelt zich uiteindelijk bij AFC nog het beste thuis. Waarom eigenlijk?
Du Chatinier geeft het eerlijk toe. Aanvankelijk, bij zijn entree,
vermoedde hij dat AFC toch wel een "kakclub" was. Hij was
Argon gewend. Als hij met de spelers van Argon ergens kwam,
dan droegen ze een spijkerbroek en een T-shirt. Maar bij AFC
werd iedereen geacht een blazer met clubembleem te dragen
met een overhemd en een stropdas. Hij dus ook.
Inmiddels ziet hij het helemaal anders. "Ik doe mijn oude clubs
niet te kort als ik zeg dat AFC een schitterende club is en dat
juist de tradities en het gevoel voor stijl het verschil maken. Net
als velen heb ik mij in AFC vergist, want het zijn hier helemaal
geen "kakkers". AFC is juist een warme club. En er lopen hele
goeie voetballers rond, de organisatie is dik in orde en het
jeugdbeleid is echt uniek. Eerlijk: het is de beste club waar ik tot
dusver voor heb gewerkt. Dat zeggen trouwens ook veel jongens
die hier ooit hebben gespeeld."
"Dus je bent tevreden om weer actief te zijn bij de club waarmee
je als trainer-coach in 1999 promoveerde naar de Hoofd
klasse?"
Vorig seizoen tijdens de winterstop voelde ik dat ik bij Kozakken
Boys niet wilde verlengen. Toen ik begin februari vernam dat AFC
en John Kila uit elkaar waren gegaan, dacht ik, zou het voor mij
en ook voor AFC een optie zijn om terug te keren? Daar is
vervolgens nog een tijdje overheen gegaan, maar toen het
bestuur en ik begin maart met elkaar in gesprek kwamen, waren
we er snel uit! Zij wilden bij voorkeur iemand die de club goed
kende en ik wilde graag terug."
Heb je de brandende ambitie om AFC opnieuw kampioen te
maken
"AFC is wat ons betreft geen regelrechte titelkandidaat. Dat zijn
Argon en Turkiyemspor wel en misschien ook Haaglandia. Van
ons mag wel worden verwacht dat we bij de eerste vier, vijf ein
digen. We gaan van duel tot duel de strijd aan. En wie weet wat
er DAN allemaal gebeurt?!"
Wat is de kracht van deze selectie en wat de zwakte
"De kracht is ook onze zwakte. Wij denken vaak dat AFC de
beste spelers in huis heeft - en misschien is dat ook wel zo -
maar vaak is onze mentale weerbaarheid toch een minder punt
gebleken. AFC is te "netjes". Kijk, ik ging in mijn tijd wel eens
over de schreef als het met gewoon voetbal niet lukte. Zo heftig
hoeft het misschien nu ook weer niet, maar het mag ook niet zo
zijn dat AFC verliest, alleen maar omdat de tegenstander er
keihard in gaat. Met dat gegeven ga ik aan de slag. Onze eerste
wedstrijd - uit tegen Argon - wordt direct een mooie graad
meter, want dat is wél een ploeg met mentale weerbaarheid.
Ai
Ton du Chatinier
Maar als wij er ook stevig tegenaan gaan en spelen vanuit
een gedisciplineerde, hechte verdediging, heb ik er alle ver
trouwen in."
Kwaliteiten nieuwe spelers
"Met de nieuwe aanvallers Ruben Wilson, Mauri Cabeza en
Tom Clobus zijn we voorin zeker sterker geworden dan vorig jaar.
Maar ook ervaren spelers als Gideon Coronel en Mendel
Witzenhausen geven nieuwe impulsen, vooral qua opbouw van
het spel. Een aantal talentvolle jongens uit het tweede krijgen
een kans bij de selectie, zoals Stefan Veenboer en Khalid Harrak.
□ie trend is door mijn voorganger Pim van de Meent in gang
gezet en dat pakte goed uit. Helaas is het toptalent Murat Onal
eind juni nog even door een voetbalmakelaar weggeplukt en ver
kocht aan Club Brugge. Maar ja, AFC zit nu eenmaal in een
gebied met profclubs als Ajax, AZ, Flaarlem, Volendam, Telstar
en Omniworld, we zullen er dus aan moeten wennen dat de
beste jeugdspelers vaak snel weg zijn. Je kunt het natuurlijk ook
zo zeggen: als een jeugdspeler het eerste van AFC haalt, dan
hebben de heren makelaars zitten slapen."
AFC
Seizoen 2006-200~7 5
