15 juni 2004 82e jaargang nr. 17
tussen beide verenigingen het AFC-schild aan. Aan Max de Bruin sr.,
erevoorzitter van ACC de eer om de officiële openingshandeling te
verrichten. Gememoreerd werd dat ontzettend veel werk was verricht
door eigen mensen, vrijwilligers van het beste soort.
De ACC behaalde vorig seizoen met haar eerste elftal een zeer ge
wenst kampioenschap en daarmede promotie naar de Hoofdklasse.
Wij wensen alle bij ACC direct betrokkenen veel succes met het
verloop van de competitie in de Hoofdklasse.
AFC kende in het verleden nog 2 "dochters" die in de loop der jaren
als gevolg van teruglopende belangstelling werden opgeheven.
De Amsterdamsche Baseball Club werd opgericht op 22 mei 1934 en
beëindigde haar activiteiten in 1997 en de leden van de Amsterdamse
Tennis Club, opgericht op 2 december 1970, speelden voor het laatst
op de idyllisch gelegen banen op Goed Genoeg vorig jaar op zondag
31 augustus.
Derhalve kent AFC nog maar één dochter-vereniging, de bloeiende
ACC.
Daarnaast registreren wij vele "clubs in de clubs", zoals de V.B.C., de
Vrienden Billiard Club, waarvan de leden iedere donderdag in het
clubhuis bijeenkomen, de Bridge-club, die iedere dinsdag op Goed
jenoeg haar drives houdt, de Stieren-club, "heren-heren", "de club
ïi'i 8", zami cinque, e.a.
32. DE 4 MEI HERDENKING
Op een koud, winderig en regenachtig Goed Genoeg verzamelden zich
op 4 mei 2004 om 6 uur 's middags bij ons clubhuis (te) weinig clubge
noten om de wandeling over het mooie pad achter het hoofdveld naar
ons monument te ondernemen.
Voorzitter Machiel van der Woude en ACC-voorzitter Max de Bruin jr.
legden een krans bij het monument, waarna 2 minuten stilte in acht werd
genomen.
Vervolgens hield Machiel van der Woude een korte toespraak. In de
hoop dat volgend jaar meer AFC'ers op 4 mei Goed Genoeg zullen
aandoen teneinde (ook) deze traditie bij onze club in ere te houden, leek
het ondergetekende een goede zaak om de speech van onze voorzitter
integraal in dit jaarverslag op te nemen.
"Beste vrienden,
Gisteravond zag ik in Castricum in het televisieprogramma "Twee
Vandaag" het aangrijpende verhaal van ons lid Donald Speelman, die
zijn reis als klein jongetje overdoet en op zoek gaat naar mensen die een
hebben gespeeld tijdens de lange en tragisch verlopen vlucht met
!-:n ouders in de zomer van 1942.
Pim Adriaansz en zijn vrouw Olga, bij wie ik in Casticum op bezoek
ben, zijn net als ik diep onder de indruk. Een schokkend verleden, zo
lang beleefd in een relatief onwetende omgeving, nu, 62 jaar later ver
teld. Die verschrikkelijke oorlog.
Ik was bij Pim ter voorbereiding van deze herdenkingsbijeenkomst. Ik
wilde weten welke leden de helden zijn van onze club, van wie een
aantal namen zijn gebeiteld in ons monument omdat zij sneuvelden voor
het Duitse vuurpeloton.
Helden, net als de Fransman Jules Galmisch, die met groot gevaar voor
eigen leven Eva en Donald Speelman de Zwitserse grens over hielp.
Deze clubgenoten, die niet machteloos toekeken of wegkeken. Bij de
deportatie van de joden, waaronder onze leden Elias van Praag, Rolf
Salm en Rudie Hartog, die werden vermoord in Duitse vernietigings
kampen.
De helden van AFC die zich onvoorwaardelijk inzetten om weerloze
landgenoten te redden van het grote kwaad: Henny Immig, Ab Scheep
stra, Ko van Eyk, Rob Cijfer, Henk Nieuwkamp en enkele anderen, die
in de meidagen van het jaar 1940 in de strijd tegen de Duitse legers
sneuvelden, Gerard Scheepens, Henri Lindner en Gerrit Struys.
Hun nagedachtenis blijft bewaard, o.a. via dit monument waar wij nu
staan en waarover Pim Adriaansz ooit een ontroerend lied componeerde
dat op 1 januari 1975 door Miep Ridderikhoff in de Nieuwjaarsshow
werd gezongen.
De tekst van dit lied lees ik u ter afsluiting voor."
Monument
Aan het einde van de laan,
waar maar weinig mensen komen,
blijf ik wel eens even staan,
achter onze laatste bomen.
Ik zie namen, die mij goed nog zijn bekend,
in het steen gebeiteld van een monument.
Zeven namen in het steen,
verwijzen daar naar het verleden,
al weer zoveel jaren heen,
toen we nog voor vrijheid streden.
Zeven jongens, die mij goed nog zijn bekend,
in het steen gebeiteld van een monument.
Jong van jaren waren zij,
die het onrecht wilden keren;
maar wij waren nog niet vrij,
toen zij vielen voor geweren.
Zeven vrienden, die mij goed nog zijn bekend,
in het steen gebeiteld van een monument.
Toen de oorlog over was
en de vijand was verdreven,
toen besefte ieder pas
wie gelaten had zijn leven.
Zeven helden, die mij goed nog zijn bekend,
in het steen gebeiteld van een monument.
Van wie leeft in later tijd
zullen minder hoofden buigen.
Oude pijn, die langzaam slijt
met de laatste ooggetuigen.
Zeven doden, die mij goed nog zijn bekend,
in het steen gebeiteld van een monument.
Aan het einde van de laan,
waar maar weinig mensen komen,
blijf ik wel eens even staan,
achter onze laatste bomen.
Zeven namen, nog aan weinigen bekend,
in het steen gebeiteld van een monument.
De zeven namen gebeiteld in het steen van het AFC-monument en over
wie het bovenstaande vers geschreven is luiden:
G.J.E. Scheepens, G. Struys, H..M. Immig, J.C.R. van Eyk, A..A.
Scheepstra, R. Cijfer en A. J. van der Pijl.
33. IN MEMORIAM
AFC is anno 2004 de grootste- en zal altijd de oudste voetbalclub van
Amsterdam blijven.
Eén van de minst aangename aspecten van het lidmaatschap van zo'n
grote en oude club is dat je gedurende ieder seizoen geconfronteerd
wordt met het feit dat de club (en haar leden) afscheid moet nemen van
dierbare clubvrienden.
Zo ook het seizoen 2003-2004.
In juli van het vorig jaar overleden Wielke Fröhlich-Kaas, in leven
donateur van onze vereniging, Joop Muller, schoonvader van ons be
stuurslid Rinus van Leijenhorst en grootvader van onze jeugdleden Joey
van Leijenhorst en Gideon Muller en Bep Quint, weduwe van ons
overleden Lid van Verdienste Cor Quint.
Op 2 november overleed onverwacht Wil Michels, die op dinsdagavond
12 juli 2003 met haar echtgenote Rinus, ooit trainer van AFC 1, nog in
ons midden was bij de Amstel Cup bekerwedstrijd AFC-De Graafschap.
Eind januari 2004 moesten wij afscheid nemen van twee oude "ge
trouwen", onze donateur Piet Berrier (80 jaar oud), vader van Zilveren
Ploeger Fred Berrier en van Zilveren Ploeger Bas Parson (82 jaar),
vader van ons oud-bestuurslid en directeur (en medeoprichter) van het al
sinds 1991 AFC-vriendelijke bedrijf Kappé Schiphol, Jacques Parson.
