A.F.C. - 7 - Jaarverslag 1941/1942.
door de weersomstandigheden - het vroor dat het kraakte - worden afgelast.
Jan Roos wist op 7 Februari te Zutphen de 500 meter hardrijden te winnen
voor Buyen en v.d. Heyden; onze hulde voor deze prestatie.
Ook aan festiviteiten in en buiten de AFC heeft het dit jaar niet ont
broken. Ook in 1942 kwam er niets van het reunisten-diner op den 18 den
Januari, maar er was toch weer een gezellige borrel en kout bij Eggers,
welke gelegenheid werd gebruikt om den A.F.C.-nobelprijswinnaar 1942 bekend
te maken. Met een donderend applaus werd door de aanwezige^algemeene instem
ming betuigd met de benoeming van Jo Broeksmit. En volkomen terecht, want
hij is de man geweest, die er in geslaagd is een betere geest te doen varen
in het eerste elftal en dit team te brengen tot betere prestatieTs, welke
er zelfs toe hebben geleid, dat in 1940 de A.F.C, kampioen van de noodcompe-
titie werd en in 1941 eindigde op de 2e plaats. Hij heeft het met deze vrij
willig op zijn schouders genomen taak lang niet gemakkelijk gehad; hij heeft
er heel wat dagen voor moeten opofferen en onaangename opmerkingen en critiek
voor moetan slikken; door woord en daad hè§ft hij onze jongens tot grootere
krachtsinspanning weten te bewegen en op de clubavonden, als tal van anderen
hun kaartje kunnen leggen of kunnen heibelen bij hun "kwartet je", was hij tot
het sluitingsuur druk in de weer met de elftallen. Hierbij komt nog zijn vele
merk voor de voetbalsport buiten de A.F.C. Op 10 Februari vierde Broeksmit
zijn 50-sten verjaardag en tevens het feit, dat hij 20 jaar voetbal-bestuur
der was. Het is karakteristiek voor "Broekie", dat we dit van de achterwacht
moesten hooren; een kleine hulde, want van meer wilde hij niet weten, hebben
we hem natuurlijk gebracht. Moge Broeksmit nog lange jaren zijn werkkracht
geven voor de A.F.C.
Trouwpartijen waren er ook al weer; die van Harry Scheepstra en die van
Teun V.'iggemansen zullen niet vergeten worden; Hans iran Swol en Jan Hatzmann
stapten ook in het huwelijksbootje, dat koers moge houden op de woeste baren
van het leven.
Buiten den A.F.C.-kring vonden ook nog lustra en andere herdenkingen i
plaats. Zoo herdacht M. Koolhaas het feit, dat hij 25 jaar bestuurslid van
Ajax was en H.A.H,Putter, dat hij 25 jaar een geldende functie inde voetbal
wereld had. Onze buurvrouw BlauwWit vierde op grootsche wijze haar 40-jarige
bestaan evenals V.V.A. Vitesse uit Arnhem, Hercules uit Utrecht en Robur
et Velocitas brachten het dit seizoen zelfs tot 60 jaar.
Minder prettige gebeurtenissen vonden helaas ook plaats; zoo moesten wij
helaas voor goed afscheid nemen van onzen vriend Dr. Pim Raamsdonk, die
►eenige jaren geleden nog de nobelprijs mocht ontvangen. Hij ruste in vrede.
Ook Dr. van Prooi je, de bondsvoorzitter, s&t met zijn ontzaggelijke verdienste
voor het Nederlandsehe Voetbal, ging heen. Het spreekt vanzelf dat de A.F.C.
bij beider uitvaart vertegenwoordigd was.
De samenwerking in het bestuur heeft, zooals ook behoort, niets te wen-
schen overgelaten; ieder verrichte zijn werkzaamheden met ambitie, Zooals U
uit de convocatie voor deze vergadering hebt kunnen lezen, zullen we dit jaar
echter van een onzer bestuurleden afscheid moeten nemen en wel van Ben Bonkink
die,gedurende jaren het baantje van 2en Secretaris heeft vervuld, waarbij
nog kwam de zorg voor De Schakel sinds deze gestencild wdöftfc» Dat hij met
ijver en liefde voor zijn club deze minder prettige taak met hare vele beslom
meringen naar behooren heeft volbracht, wordt wel bewezen door het feit, dat
ook hij eenige jaren geleden met den nobelprijs werd begiftigd. Hier moge hem
een woord van hulde en dankbaarheid voor zijn arbeid niet onthouden worden.
Nu ik het tochover het vervullen van func/tie's heb, wil ik mijn bewon
dering en waardeering voor het werk van de elftalcommissie, de enquête-com
missie en vooral de jeugdcommissie niet onder steelen en banken steken.
De elftal-commissie, oorspronkelijk bestaande uit Broeksmit, Jb. van Nek en
P, Sanders en later uit beide eerst genoemden en Wim van Dykhuizen., heeft dit
jaar met het samenstellen van alle senioren-elftallen heel wat werk moeten
verzetten, hetgeen zij met plichtsbetrachting en nauwgezetheid heeft gedaan.
