Onzen President Galavazi bracht het jubileum een mooie onderscheiding n.1. het bondsridderschap van den A.V.B. Iedereen. maar niet in het minst zijn medebestuurde ren waren van harte verheugd over deze huldiging van hun voorzitter, die hen altijd zoo'n treffend voorbeeld stelt van werk kracht en clubliefde. Uw secretaris werd op het réunistendiner het eere-lidrnaatschap aangeboden, waar over hij gaarne nog iets wilde schrijven. Daar het echter nog door U bekrachtigd moet worden en men nooit kan weten, zal hij het nu bij deze vermelding laten. Zoo was ons feest een aaneenschakeling van mooie getuigenissen van aanhankelijk heid aan onze goede oude club en een aan sporing om op den door Schaf en zijn con fraters uitgestippelden weg voort te gaan n.1. Aanhankelijkheid, Fairness en Club liefde. (Wordt vervolgd). JAARVERSLAG VAN DEN SECRETARIS 1934/1935. (Vervolg). Het kon al haast niet anders, dan dat onze Ie elftallers geïnspireerd zouden wor den door de groote gebeurtenissen welke zich in de club afspeelden. Ook zij hebben een steentje bijgedragen tot de feestvreugde en zij hebben dan ook een vrij goed seizoen achter den rug. In November, vóór onze wedstrijden tegen Blauw Wit, was er zelfs sprake van een kampioenskans, maar in Januari was een overwinning op Hercules weer noodzakelijk om ons aan het helaas traditioneele gevaar van de laatste plaats te onttrekken. Daarna ging het weer cresendo en de eindstand is bevredigend. Voor den beker overleefden wij zoowaar eenige ronden, maar een thuiswedstrijd te gen Sparta was ons een te geleerd resultaat (2-4). Voorts hebben wij nog verschillende friendly games gespeeld, waarbij het eigen aardige geval bij. onze spelers zich open baart, dat zij van hard spel in de competitie niet veel moeten hebben, terwijl ze in vriend schappelijke ontmoetingen een soort galle- rij play trachten te spelen, waartoe zij bij lange" nog niet in' staat zijn,zoodat de meesten verloren werden. De meest interessante matches waren te gen de 3e klasse kampioenen: D.W.V. Vo- lewijckers en H.V.C., waarvan wij er 2 ver loren en 1 wonnen. Dolf van Kol, sinds verleden jaar zomer onzen trainer, zal nu onder leiding van onze E.C. moeten trachten een elftal te formee- ren, dat datgeen bereikt, waarheen heel A.F.C, en wellicht een groot deel van onze voetbalwereld reikhalzend uitziet, n.1.: het kampioenschap. Velen zullen hun schou ders ophalen en ook ik weet dat het nu niet bepaald een partijtje voetballen zal zijn, maar als imen de prestaties van onze semi- internationals: Lungen, Breedvelt, Burger, v. Nek en Uiterwijk nagaat, dan zal men met mij eens moeten zijn, dat de kern al thans aanwezig is. De technische leiding nu heeft de eervolle taak van deze kern een geheel te maken, hun de weg naar het succes te wijzen en een ware Nederl. Elftalgeest onder de spe lers te kweeken. Nu ik het toch over onze technikers heb, komen vanzelf de commissies B en C naar voren. Deze nieuwe instelling heeft niet gefaald, maar is toch zeker ook niet een daverend succes. Het is voor de enthousiaste en goedwil lende leden dezer Commissie zoo jammer dat andere heeren schijnbaar niet begrijpen dat hun werk van zoo'n zeer groot belang is voor de toekomst onzer vereeniging. Neemt men b.v. Commissie C, welke de leiding heeft over bijna al ons jong mate riaal, de school waarin onze latere eerste elftalspelers opgeleid moeten worden. Is het dan niet een blamage voor 't groote A.F.C, dat er geen vijf flinke kerels beschikbaar zijn, die hun tijd en kunnen hiervoor willen geven? Een bestuurder, die zijn plicht ver zaakt, wordt zeer snel en afdoend afge- laiüi!liiüiüifflüiiüüffi«inmÊÊmmaÊÊmÊUÊmÊKÊBmÊÊÉÊÊÊÊÊÊÊÊÊÊmWÊÊÊÊÊÊÊÊÊÊÊÊÊÊÊÊÊÊÊÊKÊÊÊÊÊtÊÊmÊÊmÊmm

AFC (Amsterdamsche Football Club)

Jaarverslagen | 1935 | | pagina 3