Onzen President Galavazi bracht het
jubileum een mooie onderscheiding n.1. het
bondsridderschap van den A.V.B. Iedereen.
maar niet in het minst zijn medebestuurde
ren waren van harte verheugd over deze
huldiging van hun voorzitter, die hen altijd
zoo'n treffend voorbeeld stelt van werk
kracht en clubliefde.
Uw secretaris werd op het réunistendiner
het eere-lidrnaatschap aangeboden, waar
over hij gaarne nog iets wilde schrijven.
Daar het echter nog door U bekrachtigd
moet worden en men nooit kan weten, zal
hij het nu bij deze vermelding laten.
Zoo was ons feest een aaneenschakeling
van mooie getuigenissen van aanhankelijk
heid aan onze goede oude club en een aan
sporing om op den door Schaf en zijn con
fraters uitgestippelden weg voort te gaan
n.1. Aanhankelijkheid, Fairness en Club
liefde.
(Wordt vervolgd).
JAARVERSLAG
VAN DEN SECRETARIS 1934/1935.
(Vervolg).
Het kon al haast niet anders, dan dat
onze Ie elftallers geïnspireerd zouden wor
den door de groote gebeurtenissen welke
zich in de club afspeelden. Ook zij hebben
een steentje bijgedragen tot de feestvreugde
en zij hebben dan ook een vrij goed seizoen
achter den rug.
In November, vóór onze wedstrijden tegen
Blauw Wit, was er zelfs sprake van een
kampioenskans, maar in Januari was een
overwinning op Hercules weer noodzakelijk
om ons aan het helaas traditioneele gevaar
van de laatste plaats te onttrekken. Daarna
ging het weer cresendo en de eindstand is
bevredigend.
Voor den beker overleefden wij zoowaar
eenige ronden, maar een thuiswedstrijd te
gen Sparta was ons een te geleerd resultaat
(2-4).
Voorts hebben wij nog verschillende
friendly games gespeeld, waarbij het eigen
aardige geval bij. onze spelers zich open
baart, dat zij van hard spel in de competitie
niet veel moeten hebben, terwijl ze in vriend
schappelijke ontmoetingen een soort galle-
rij play trachten te spelen, waartoe zij bij
lange" nog niet in' staat zijn,zoodat de
meesten verloren werden.
De meest interessante matches waren te
gen de 3e klasse kampioenen: D.W.V. Vo-
lewijckers en H.V.C., waarvan wij er 2 ver
loren en 1 wonnen.
Dolf van Kol, sinds verleden jaar zomer
onzen trainer, zal nu onder leiding van onze
E.C. moeten trachten een elftal te formee-
ren, dat datgeen bereikt, waarheen heel
A.F.C, en wellicht een groot deel van onze
voetbalwereld reikhalzend uitziet, n.1.: het
kampioenschap. Velen zullen hun schou
ders ophalen en ook ik weet dat het nu
niet bepaald een partijtje voetballen zal zijn,
maar als imen de prestaties van onze semi-
internationals: Lungen, Breedvelt, Burger,
v. Nek en Uiterwijk nagaat, dan zal men
met mij eens moeten zijn, dat de kern al
thans aanwezig is.
De technische leiding nu heeft de eervolle
taak van deze kern een geheel te maken,
hun de weg naar het succes te wijzen en
een ware Nederl. Elftalgeest onder de spe
lers te kweeken.
Nu ik het toch over onze technikers heb,
komen vanzelf de commissies B en C naar
voren.
Deze nieuwe instelling heeft niet gefaald,
maar is toch zeker ook niet een daverend
succes.
Het is voor de enthousiaste en goedwil
lende leden dezer Commissie zoo jammer
dat andere heeren schijnbaar niet begrijpen
dat hun werk van zoo'n zeer groot belang
is voor de toekomst onzer vereeniging.
Neemt men b.v. Commissie C, welke de
leiding heeft over bijna al ons jong mate
riaal, de school waarin onze latere eerste
elftalspelers opgeleid moeten worden. Is het
dan niet een blamage voor 't groote A.F.C,
dat er geen vijf flinke kerels beschikbaar
zijn, die hun tijd en kunnen hiervoor willen
geven? Een bestuurder, die zijn plicht ver
zaakt, wordt zeer snel en afdoend afge-
laiüi!liiüiüifflüiiüüffi«inmÊÊmmaÊÊmÊUÊmÊKÊBmÊÊÉÊÊÊÊÊÊÊÊÊÊmWÊÊÊÊÊÊÊÊÊÊÊÊÊÊÊÊÊÊÊÊKÊÊÊÊÊtÊÊmÊÊmÊmm