vierde en de degradatie van het tweede
elftal. Horn en zijn trouwe mannen hebben
het hem weer gelapt en zijn voor het twee
de achtereenvolgende jaar kampioen. Het
is des temeer te waardeeren dat het vierde
elftal ons deze surprise bezorgd heeft,
daar wij in de eerste plaats wat kampioe
nen betreft zeker niet verwend zijn en in
de tweede plaats voor dit elftal alle pro
motiekans ontbreekt.
Het tweede heeft eindelijk het lot getrof
fen, hetwelk al jaren gedreigd heeft. Het
begon met een verblijdende overwinning op
Ajax II, maar verder vallen er niet veel
successen meer te vermelden. Het eindig
de op de laatste plaats en moest degrada
tie-wedstrijden spelen met R.C.H. II en
Spartaan II. Uit deze wedstrijden werd
slechts één punt gehaald, hetgeen voor
zichzelf spreekt.
Deze degradatie is een zware slag voor
de vereeniging. De reserve eerste klasse
was bij uitstek geschikt voor jonge spelers
om wat routine op te doen en voor oudere
spelers om weer in vorm te komen. Hoewel
ik natuurlijk het tegendeel hoop, verwacht
ik groote moeilijkheden het volgende sei
zoen een dusdanig sterk team te formeeren
om het verloren terrein weer te herwinnen,
temeer daar dit jaar voor het eerst de ju
niorencompetitie van den K.N.V.B, aan
vangt en de toevoer van jonge spelers dus
gering zal zijn. Enfin, laten wij niet wan
hopen. Zij, die voor ons tweede gekozen
zullen worden, hebben een schoone taak;
laten ze die met liefde en enthousiasme ver
vullen.
Het is dit jaar een onverdeeld genoegen
om over ons eerste elftal te schrijven. Ik
weet wel, dat de plaats op de ranglijst nu
niet zoo hartverheffend is, ja zelfs, dat de
laatste plaats langen tijd weer groote aan
trekkingskracht voor ons team had. Maar
het is toch een feit, dat de beide matches
tegen D.W.S., uit tegen H.F.C, en thuis
tegen Spartaan van zeer goed gehalte wa
ren, maar wat wel het meest tot verheuge
nis stemde was de prachtige team-spirit.
Ik geloof toch niet te bout te spreken,
als ik beweer, dat het jaren her is, dat wij
een elftal hadden hetwelk in voor- en te
genspoed zoo homogeen was. De geheele
zomer is er hard getraind en wie dacht, dat
de koude winteravonden afschrikwekkend
voor de heeren zouden zijn, is bedrogen
uitgekomen. Vooral toen in December Bro-
milow vertrok en onze tegenwoordige trai
ner de populaire Piet Donaghy voor hem in
de plaats kwam, was het voor captain Nico
Neseker een kolfje naar zijn hand. Veel
namen heb ik nooit in mijn jaarverslag ge
noemd en zal daar ook nu niet van afwij
ken. Daarom zij het mij vergund in den
persoon van Nico Neseker al de spelers te
huldigen voor hun betoonde clubliefde en
hier voor onze opvolgers vast te leggen, dat
in 1933 A.F.C, eerste elftalspeler bezet die
wel wat, ja héél veel voor hun club over
hadden. Het zou ondankbaar zijn om bij
de behandeling van dit onderwerp niet nog
eens het werk van de trainingscommissie
te memoreeren; dat het gewaardeerd wordt
blijkt wel uit het feit dat haar voorzitter
Willy Brusse op het jaarlijksch diner, het
welk dit jaar op 21 Januari in L'Europe ge
houden is, de A.F.C.-nobelprijs uitgereikt
is.
Het derde elftal had, evenals het vorig
jaar, kampioens-adspiraties, alleen heeft het
't nu langer volgehouden. D.W.S. II bleek
echter iets sterker te zijn en werd dan ook
kampioen. Wat onze brave derde elftal-
Iers zich echter niet hebben laten ontglip
pen, dat is de Zilveren Kraai. Op het bij
zonder prettige Kersttournooi van H.B.S.
lieten zij zich gelden en hoewel het lot ook
wat meehielp, wonnen zij na feilen stijrd
tegen H.B.S. IV het begeerde vogelbeest.
Aanstaande Kerstdagen zullen wij hem
weer moeten verdedigen; dus 3e elftallers
weest paraat, want één ding is zeker, de
kraaien willen hun kraai terug.
Het 5e elftal heeft zich voor de eerste
maal in de reserve eerste klas A.V.B, goed
gehouden, hetgeen op zichzelf al een geluk-
wensch waard is. Van het 6e en 7e elftal
valt niets bijzonders te memoreeren.
Van de jongenselftallen vallen helaas
weer geen successen te vermelden. Het zal
een zware dobber worden een behoorlijk
junioren-elftal voor de K.N.V.B.-competi-
tie samen te stellen. In dit verband is het
pijnlijk te moeten vermelden, dat de com
missie welke de zoo belangrijke lagere elf
tallen behandelt, thans uit zegge één per
soon bestaat. Van Dijk bedankte aan het
begin van het seizoen. Langevoort, die
zoovele jaren prachtig werk in deze com
missie gedaan heeft, moest zich helaas ook
terugtrekken en zoo is George, Mussolini!
De elftallen stelt hij samen, bezoekt drie
wedstrijden per morgen en neemt dan nog
zoo noodig jongens mee naar den wedstrijd
A.F.C.-ers, begunstigt onze adverteerders!
- 4 -
