fvm"%
SEIZOEN
1898-1899
A.F.C.
In dit seizoen werd er vriendschappelijk "gematcht" tegen o.a. Alcmaria Victrix in Alkmaar, op zich was zo'n "verre" uitwedstrijd
al een hele gebeurtenis. Van deze wedstrijd is een verslag bewaard gebleven, dat een aardig beeld geeft van de
voetbaltoestanden in die tijd.
Op goede vrijdag trok een elftal van AFC, vergezeld van een referee en een grensrechter, naar Alkmaar, ten einde den strijd
aan te binden met de aldaar gevestigde footballclub Alcmaria Victrix.. Aan het station aangekomen werden wij afgehaald door
eenige afgevaardigden der club, die ons naar het kleedlokaal brachten. Dit kleedlokaal lag midden in de stad en het speelveld
er bulten, zoodat wij in onze indecente costumes door Alkmaar moesten marcheeren, weshalve ons werd verzocht om,
teneinde het kiesheidsgevoel van de goede Alkmaarders niet te veel te kwetsen, een omweg te maken buiten de stad. Hierbij
zou ons de ontvangstcommissie voor verdwalen behoeden. Toen echter de heeren op het vastgestelde uur niet verschenen,
begaven wij ons door de stad naar het veld, zooveel mogelijk onze bloote deelen onder jassen en andere bedekselen
verbergend. Geleid door eenige jeugdige "kezen" bereikten wij het terrein waar zich nog slechts eenige leden van Alcmaria
bevonden. Daar men gerekend had, later te beginnen moesten wij ongeveer een half uur wachten, welke tijd door onze
keeper Swaab benut werd om ons in beeld te vereeuwigen".
Deze foto, op het blad hiernaast weergegeven, is gelukkig bewaard gebleven en dit is de oudste foto van een AFC-elftal, die in
ons archief aanwezig is. Het verslag gaat als volgt verder
"Eindelijk konden wij beginnen. Swaab bewaakte als een eunuch de maagdelijkheid van het doel, hierin geholpen door
Kruseman. Korsting, Bernhard, Brass en Hurrlbrinck, terwijl Van Eist, Van Ooy, Blickman, Elias en Scheepens de aanvalslinie
vormden. Als referee trad op de heer Bouman, terwijl onze ijverige penningmeester ter Veer onze belangen aan de "grenzen"
behartigde. Dadelijk na den aanval dringt Alcmaria, dat den toss gewonnen had en voor wind speelde, tamelijk goed op.
De verdediging van AFC schijnt nog niet op dreef en wordt nog al eens gepasseerd, maar de schoten der tegenpartij zijn slecht
en er wordt niet gescoord. Evenmin hebben de aanvallen van AFC resultaat, totdat Kruseman, die met Scheepens van plaats
heeft verwisseld, den bal van Van Eist weet op te vangen en een goal fokt. Nu schijnt het te zullen komen, Alcmaria trapt uit,
de bal wordt echter door onze center langs de lijn opgevangen overgezet naar Van Eist, deze rusht langs de lijn en zet van af
den wing met een prachtig schot den bal in het doel. Daarmee is het half-time, met de stand van 2-0 voor AFC.
Na de hervatting krijgt AFC den wind mee en dringt flink op. Alcmaria zit ingesloten maar de backs en de keeper werken goed
en verhinderen een score. Een enkele maal breekt de voorhoede door, doch zonder resultaat, maar de verdediging van AFC
houdt stand. Een prachtige kans vlak voor de goal wordt door hun buitenrechts gruwelijk verknoeid. Na een kwartier verlaten
de keeper en de rechtsback van AFC het terrein en deze speelt nu met 2 halfbacks en 4 voorwaartsen. Brass staat nu onder
de lat en Scheepens backt. Het spel wordt nu meer gelijkverdeeld, maar van geen beide partijen behaald meer eenig voordeel
zoodat het einde een overwinning voor AFC brengt van 2-0.
Na afloop trokken wij weer door de stad naar het kleedlokaal, waar Alcmaria zich later bij ons voegde en toen ging men aan de
bitter. De stemming werd fideel; men zong. speechte en deed alle dingen, die bij zulke gelegenheden gebruikelijk zijn. Onder
het gaan naar den trein was men nog al opgewonden. In den trein zongen wij ons heesch en stelden ons aan als gekken, om
in Amsterdam als nette jongelui naar huis te gaan."
Vast staat in ieder geval, dat op deze foto drie van de zes jonge mannen staan, die bij de oprichting van AFC aanwezig zijn
geweest. In de eerste plaats natuurlijk Schaf Scheepens (staand, 3e van rechts, nog net zichtbaar) en dan één van de
gebroeders Bernard (middelste rij, knielend 1e van links)en tenslotte Hein Brass (middelste rij, knielend 2e van links).
En wie zou deze kleine AFC-er toch zijn, die net over de
schouders van zijn vriendjes nog in de lens van de
fotograaf probeert te kijken Mocht hij meedoen, was hij
reserve of was hij het kleine broertje van één van de
spelers? Hij was er in ieder geval bij en heeft dus
meegemaakt wat hierboven in het verslag is beschreven.
Later, heeft hij misschien wel in het eerste elftal van AFC
gespeeld en is hij een "groot" AFC-er geworden.
Wij zullen het waarschijnlijk nooit meer te weten komen.
Rechts op deze foto Jaques van Ooy, die zijn leven lang lid
van AFC zou blijven en die tot de "echte AFC-ers"
gerekend mag worden.
De tekst "keep smiling" en "be friends", die heden ten
dage de entree van het hoofdveld op Sportpark "Goed
Genoeg" markeren, zijn oorspronkelijk van zijn hand.
183
