SEIZOEN
1945-1946
A.F.C.
Toen K.F.C. bijna kampioen was, won A.F.C.
Dit was de kop van een krantenartikel op maandag 27 mei 1946 en dat naar aanleiding van misschien wel één van de meest
sensationele wedstrijden die AFC ooit heeft gespeeld. Het gaat over de ontknoping van de strijd om de titel in 2e klasse A. AFC
startte de competitie als grote favoriet, maar na twee wedstrijden hadden wij nul punten en na acht wedstrijden acht punten. Op
10 februari 1946 stond KFC fier bovenaan en AFC stond op de zesde plaats met zeven punten achterstand. Maar er gebeurde
toen iets merkwaardigs, KFC raakte van de kook en AFC zette een ongeëvenaarde serie overwinningen op. Op 26 mei, drie
maanden later dus, had KFC 30 punten uit 19 wedstrijden en AFC :26 punten uit 18 wedstrijden. Gespeeld moest nog worden
AFC tegen KFC en AFC tegen WFC. Als KFC tegen AFC zou winnen of gelijk zou spelen was KFC kampioen, maar als AFC
beide wedstrijden zou winnen, zouden beide clubs gelijk bovenaan eindigen en zou een beslissingswedstrijd nodig zijn, om uit
te maken wie zich kampioen zou mogen noemen.
Hier onder volgt (gedeeltelijk) het verslag van deze wedstrijd, zoals dat in het AFC-Jaarverslag 1945/46 vermeld staat:
"Het AFC-huis was vanzelfsprekend uitverkocht, zelfs op den ringdijk zaten de toeschouwers en de toegangskaartjes gingen
zwart, voor 25 gulden van hand tot hand. KFC speelde voor wat zij waard was en met zulks een vuur, dat men dacht dat de
AFC-ers zonder eenige animo speelden. Na een kwartier werd de AFC doelman geslagen en nog voor de rust kwam KFC op
0-2. Na de rust met een krachtige wind in den rug ging AFC in de aanval, maar na een snelle uitval van de Koog werd het 0-3.
Weg kampioenschap weg alle illusies; de overwinningen reeks leek gebroken!
Een gedeelte van het publiek verlaat het veld. Nog een kwartier. Sonnevelt, wat mankeerde die kerel toch ineens, redt de eer.
Een hartelijk applausje. Nog toen minuten en Chris Geluk maakt er met een schuiver een schijnbaar eervolle nederlaag van.
Maar 't is en blijft verkeken. Maar daar dachten de spelers anders over, zij voelden dat het nog kon en zoowaar even later
scoort Dick Disselkoen op fraaie wijze den gelijkmaker. Nog niet voldoende, we moeten winnen, met een gelijkspel zijn we niet
gebaat. En dan.dan krijgt Henk Sonnevelt de bal te pakken en met een gloeiende kogel van zeker 25 meter afstand jaagt hij
me daar de bal in het Koogsche net. Ja wat er toen gebeurde, is met geen pen te beschrijven. De overdekte tribune viel als 't
ware voorover en de menschen dreigden het veld te overstroomen. En wat die twee resterende minuten nog een eeuwigheid
duurden, toen heel de Koog naar voren stormde. Dit was een dag om nooit te vergeten. Voor de Koog een bittere desillusie,
voor AFC de weerspiegeling in één wedstrijd van de AFC-traditie, het wel en wee, de up and downs, het lief en leed, de
voorspoed en de tegenslag, de onberekenbaarheid gecomprimeerd in anderhalf uur."
Aldus de woorden van onze secretaris, Mr. A.Eijsvogel.
Daarna moest AFC het nog opnemen tegen WFC en won deze wedstrijd met 4-0. En dat betekende dat KFC en AFC gelijk
waren geëindigd op de eerste plaats en dat er een beslissingswedstrijd nodig was, wie zich kampioen mocht noemen. Deze
beslissingswedstrijd werd gespeeld op zaterdag 8 juni 1946 om 18.45 uur in het Olympisch Stadion te Amsterdam.
Weer volgen we(gedeeltelijk) het jaarverslag van Mr. E. Eijsvogel, die deze wedstrijd als volgt beschrijft.
"Het Stadion was praktisch uitverkocht, van heinde en verre waren de sportliefhebbers komen opdagen, verwachtte men weer
een sensatie? Eén ding kan in ieder geval geconstateerd worden, dat er een NIEUW RECORD door en voor AFC gevestigd is,
want nog nooit hadden ca. 45.000 menschen een AFC-wedstrijd bezocht.
De wedstrijd op zich verliep als volgtDe bordjes waren nu verhangen. Thans deelde AFC de lakens uit en toog direct en wat
meer zegt, met succes ten aanval. Reeds na vijf minuten scoorde Sonnevelt met een keihard en laag schot via de paal, terwijl
Chris Geluk tien minuten later de bal in het doel werkt. KFC komt dan wat opzetten, wordt gevaarlijker, maar het trio Bote
Geister, Claus en Rogge, speelt als nooit tevoren en is hechter dan de Atlanticwall. Vlak voor de rust scoort Sonnevelt weer;
rust 3-0. Na de rust voorlopig dezelfde verhouding in het veld. De AFC-ers zijn gevaarlijker en Dick Disselkoen maakt uit een
penalty 4-0. In de Laatste tien minuten komt er wat spanning en begint het publiek zich te roeren als de Kooger voorhoede van
haar aanwezigheid blijk geeft door snel twee goals te scoren. Het blijft echter bij 4-2 en AFC is KAMPIOEN
Door dit resultaat mocht AFC
samen met 't Gooi, dat als
laatste eindigde in de 1e klasse
en met T.O.G, de kampioen van
de 2e klasse B, spelen om één
plaats in de 1e klasse. En zo
was er dus kans om na 25 jaar
weer terug te keren naar de 1e
klasse. AFC kon daarbij het
succes van het afgelopen
seizoen niet doorzetten en de
kans om naar de 1e klasse te
promoveren eindigde in een
anti-climax. AFC wist slechts
één wedstrijd te winnen,
speelde één keer gelijk, verloor
tweemaal en eindigde daardoor
op de derde-en tevens laatste
plaats. Geen promotie dus en
AFC blijft, ondanks dat het een
absoluut "top jaar" was, gewoon
2e klasser.
Beslissingswedstrijd om het kampioenschap in de 2e klasse A, tussen A.F.C.en K.F.C.in het Olympisch
Stadion te Amsterdam, gespeeld voor 45.000 toeschouwers. A.F.C. won met 4-2 en werd KAMPIOEN.
121
