99^—'L^c.1 icj n.v/handelsonderneming Henk Kappelhoff kan zich niets mooiers wensen. Als voorzitter zijn dit toch de pa rels aan de ambtsketen, nietwaar? In april krijgt hij al gevoelens van hart kloppingen en vreugde als hij ziet welke positie het elftal op de competitieladder inneemt. Tijdens de Algemene Leden Ver gadering, op 21 juni, eert hij dan ook alle spelers van het eerste met lovende woor den en een gouden bal. Door alle aanwezi gen wordt, staande, het clublied voor het eerste gezongen. Het 7e is ook kampioen geworden en de overige elftallen hebben allen goed ge speeld. Het is een goed jaar geweest en dat is een fijne ruggesteun voor de club, die een verhuizing van formaat voor de boeg heeft. Henk van Teunenbroek en Ben Slaap Sr. ontvangen de AFC-Nobelprijs als blijk van waardering voor hetgeen zij voor de club doen. Denk niet, dat AFC strooit met dit soort prijzen. De onderscheidingen worden beslist niet ieder jaar, strijk en zet, uitgedeeld en over de jaarlijkse Nobel prijs wordt heel serieus vergaderd. Dus, als je uitverkoren wordt, verkrijg je ook te recht het respect van de medeclubgenoten. Op 10 januari 1962 gaat de eerste paal in de grond voor het nieuwe clubhuis. Er wordt een sociëteitsbestuur gekozen en er wor den folders rondgestuurd voor de financie ring van het clubhuis. In maart maakt de club zich nogal zorgen om het eerste. Het staat nog niet veilig in jongste bediende de competitie, maar de conditie van de spe lers laat te wensen over en niet alleen licha melijk! Ze zijn snel gedeprimeerd. Gé van Dijk weet ze toch weer te motiveren, want een maand later zitten ze goed genesteld in de middenmoot en blijven daar ook staan. Alle elftallen doen het goed in de competi tie en AFC streeft naar een competitie deelname van 27 elftallen. Een nobel stre ven, moet gezegd. De grote verhuizing zindert door de club. Het AROL-toemooi wordt weer georgani seerd en het liefst gespeeld op het nieuwe terrein. Maar of dat gaat lukken? De over dekte tribune gaat dus meeverhuizen en dat zal geen makkelijk karwei zijn. Het bestuur gonst van bedrijvigheid en biedt iedere tegenslag het hoofd. De bestuurs vergaderingen zijn niet van de lucht. Gerrit de Boele heeft in 1355 niet kunnen bevroeden, dat zijn naam eens verbonden zou zijn aan een voetbalclub. Hoewel... hij was baljuw en het woord 'bal' zat toen al in zijn functie verweven; bovendien hield die functie in, dat hij recht sprak, dus was hij misschien wel een voorloper van het scheidsrechtersvak. Ook in die tijd werd er al gevoetbald, nietwaar, zij het met een opgeblazen varkensblaas. Dus wie weet! In dit jaar echter gaat AFC zich vestigen aan de de Boelelaan. En na 42 jaar Wandel weg, geeft dat wel wat hartzeer. Op 30 september speelt AFC de laatste wedstrijd op het oude veld tegen De Spar taan. Dan volgt het 'Afbraak-feest' op ini tiatief van Wim Staats. Omdat het oude clubhuis toch afgebroken moet worden, zaagt men een groot gat in de vloer en zet daar een ladder in. Bij afdaling kom je in de kleedkamers uit, die nu zijn ingericht als bar en klein buffet. Het wordt voor het laatst nog eens een ouderwetse avond met vreugde om het nieuwe en verdrietjes om het oude. Een speciaal benoemde commis sie regelt en organiseert in 1962 de verhui zing en de festiviteiten er omheen. Voor zitter is Nico Holtzappel, secretaris is Jaap van Nek bood de jonge AFC-ers de kans op een baan. Hij was directeur van Cyclia. Indien een jonge A.F.C.-er vooruit wil komen en veel wil leren dan kan hij ah solliciteren bij Singel 390, Amsterdam (jb. van Nek). Grote verhuizing 86

AFC (Amsterdamsche Football Club)

Jubileumboeken | 1995 | | pagina 88