BH
prompt op met de oprichting van het Mo
bilisatie Comité. De doelstelling was geld
in te zamelen en daarvoor pakketten sa
men te stellen voor onze militairen. De
leden van dat comité waren Dick Bessem,
Henk Esser (penningmeester), Jo Nestel-
roy en George Zeegers sr. Het comité werd
overstroomd met dankbare brieven van
AFC-ers in de wapenrok.
Inmiddels was er een noodcompetitie door
de KNVB in elkaar gezet die grote kritiek
opleverde. De Amsterdamse tweede klas-
sers werden namelijk met derde klassers
samengevoegd en dat werd beschouwd als
'massa-degradatie'. Het eerste deed het
overigens uitstekend in die competitie
maar het bestuur bleef strijden (vergeefs)
voor een andere indeling. De Telegraaf
schreef dat het wat ironisch aandeed dat
AFC bleef winnen en dat het bestuur zijn
uiterste best deed om die prestaties weer
ongeldig te laten verklaren. Nou stonden
ze eindelijk eens bovenaan.
Het samenstellen van de elftallen werd
steeds ingewikkelder omdat de elftalcom
missie niet van tevoren kon weten welke
militairen verlof zouden hebben voor het
weekeinde. De ingebonden Schakels die uit
de nalatenschap van Jaap van Nek zijn ge
komen, tonen aan hoe er moest worden ge
puzzeld om steeds weer elf man per elftal bij
elkaar te krijgen. Van Nek, die de weinig
benijdenswaardige taak had de afschrijvin
gen in ontvangst te nemen en invallers te
zoeken, heeft het allemaal met potlood
krabbels in die vergeelde Schakels bijgehou
den. Voor de wedstrijd tegen Bloemendaal
uit had de E.C. 16 namen bij de opstelling
vermeld. Er kwamen 7 afschrijvingen. Ver
der vond ik een keer 27 namen voor het
eerste en het tweede: 14 afzeggingen.
Door de onvoorspelbaarheid had het be
stuur de regeling gemaakt dat wanneer
een militair plotseling tóch zou verschij
nen er voor hem een plaatsje zou worden
ingeruimd. De speler die er al stond, werd
dan vriendelijk verzocht zich weer aan te
kleden. Uit niets blijkt dat er ooit ruzie
over is geweest.
Inmiddels bleef AFC winnen, een reeks die
onderbroken werd door één van de streng
ste winters van de twintigste eeuw. De
winter werd benut voor het organiseren
van schaatswedstrijden en AFC had zelfs
een nationale kampioen in huis. Dat was
Jan Roos die kampioen van Nederland
werd op de 500 meter.
Contrast
De Schakel van 8 mei 1940: aankondigin
gen van Pinkstertoemooien en van het eer
ste elftal dat Tweede Pinksterdag thuis te
gen ZW zou spelen. De spelers werden
opgewekt die wedstrijd toch vooral niet te
onderschatten. Maar op Tweede Pinkster
dag rommelde het afweergeschut boven
Amsterdam en een later verschenen Scha
kel bood het meest navrante contrast dat
de geschiedenis van AFC ooit bood. Op
pagina 1 een dikke rouwrand en een woord
van herdenking voor Gerard Scheepens,
Henri Lindner en Gerrit Struys, die ge
sneuveld waren in de strijd tegen Nazi-
Duitsland en op pagina 2 een juichverhaal
omdat AFC kampioen was geworden van
de noodcompetitie 1939-1940. Het leven
ging verder en de voorbereidingen voor de
AROL waren in volle gang. Het contrast
was zo groot dat de geschiedschrijver die
't zich kan herinneren, zich afvraagt of we
toen misschien een beetje gek waren of dat
't de enige manier was om je te wapenen
tegen de krankzinnigheid van een oorlog.
Op 12 juni 1940 werd het 25-
jarig bestuursjubileum van
I.Galavazi door bestuur en
ereleden gevierd. Zittend:
Schaf Scheepens en I.Galavazi.
Achter hen op de eerste rij:
Fons de Vilder, Jacques van
Ooij.Jo Nestelroy, Jo
Broeksmit Peet Scheepens en
Ben Bonkink. Boven hen:
Arnold Eysvogel en Arie Mets.
Bovenste rij: Gé Bosch en
Dick Bessem.
63
